زیاد بن منذر همدانی کوفی: تفاوت میان نسخه‌ها

زیاد بن منذر همدانی کوفی (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۱۷ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۷:۲۱

۲ بایت حذف‌شده ، ‏۱۷ فوریهٔ ۲۰۲۲

بدون خلاصۀ ویرایش

دیداریویکی‌متن

Msadeq

مدیران

۱۱۵٬۱۸۳

ویرایش

@@ خط ۶: / خط ۶: @@
 [[ابو الجارود زیاد بن منذر همدانی کوفی]]<ref>ابن حجر گفته است: بخاری او را در فصل کسانی که در فاصله سال‌های ۱۵۰-۱۶۰ مرده‌اند، ذکر کرده است (تهذیب التهذیب، ج۳، ص۳۳۳). ولی برخی وفات او را در سال ۱۵۰ دانسته‌اند (ر.ک: آقا بزرگ تهرانی، الذریعة، ج۴، ص۲۵۱، رقم ۱۲۰۲).</ref> از [[مفسران]] [[تابعی]] و از مفسران [[عصر حضور]] [[امامان معصوم]]{{عم}} است؛ زیرا [[شیخ طوسی]]، هم او را در شمار [[اصحاب امام باقر]]{{ع}} ذکر کرده و هم در شمار [[اصحاب امام صادق]]{{ع}} و در هردو مورد او را تابعی معرفی کرده است<ref>ر.ک: رجال الطوسی، ص۱۲۲ (اصحاب الباقر{{ع}}، باب الزای، رقم ۴) و ص۱۹۷ (اصحاب الصادق{{ع}}، باب الزای، رقم ۳۱).</ref>، و [[نجاشی]] با عبارت {{عربی|"له كتاب، تفسكر القرآن، رواه عن ابي جعفر{{ع}}"}} و شیخ با عبارت {{عربی|"وله كتاب التفسكر، عن ابك جعفر الباقر{{ع}}"}} از کتاب [[تفسیر]] داشتن وی خبر داده و طریق خود را به آن تفسیر ذکر کرده‌اند<ref>ر.ک: رجال النجاشی، ص۱۷۰، رقم ۴۴۸؛ طوسی، الفهرست، ص۷۲، رقم ۲۹۲.</ref>.
-[[آقا بزرگ تهرانی]] با عنوان تفسیر [[ابی الجارود]] از کتاب وی یاد کرده و گفته است: «اسم او زیاد بن منذر و متوفای سال ۱۵۰ است» [[نابینا]] به [[دنیا]] آمده و گروه [[زیدیه]] [[جارودیه]] به وی منسوب است. از [[اصحاب]] سه [[امام]]، [[علی بن الحسین]] و [[محمد بن علی]] و [[جعفر بن محمد]]{{عم}} بوده است، ولی تفسیرش را در روزهای [[استقامت]] (قبل از انحرافش) از خصوص [[امام باقر]]{{ع}} [[روایت]] می‌کند و گویا آن را به املای آن [[حضرت]] می‌نوشته است و ازاین‌رو، [[ابن ندیم]] آن تفسیر را به امام باقر{{ع}} نسبت داده است و آن اول [[تفسیری]] است که [[[ابن ندیم]]] هنگام نام بردن [[کتاب‌های تفسیر]] ذکر کرده و گفته است: «کتاب الباقر» [[محمد بن علی بن الحسین]]{{عم}}، [[ابوالجارود]] آن را از وی روایت کرده است. [[راوی]] این تفسیر از ابو الجارود، در طریق شیخ و نجاشی، [[ابو سهل کثیر بن عیاش قطّان]] و [[ضعیف]] است، ولی [[شاگرد]] [[علی بن ابراهیم بن هاشم قمی]] که این [[تفسیر]] را در تفسیر چاپ شدۀ خود آورده، آن را با سند خویش از [[ابو بصیر یحیی بن ابو القاسم اسدی]] که به توثیق وی تصریح شده و او از [[ابو الجارود]] [[روایت]] کرده است<ref>آقا بزرگ تهرانی، الذریعه، ج۴، ص۲۵۱، رقم ۱۲۰۲.</ref>.<ref>[[علی اکبر بابایی|بابایی، علی اکبر]]، [[تاریخ تفسیر قرآن (کتاب)|تاریخ تفسیر قرآن]]، ص ۲۲۳-۲۲۴.</ref>
+[[آقا بزرگ تهرانی]] با عنوان تفسیر [[ابی الجارود]] از کتاب وی یاد کرده و گفته است: «اسم او زیاد بن منذر و متوفای سال ۱۵۰ است» [[نابینا]] به [[دنیا]] آمده و گروه [[زیدیه]] [[جارودیه]] به وی منسوب است. از [[اصحاب]] سه [[امام]]، [[علی بن الحسین]] و [[محمد بن علی]] و [[جعفر بن محمد]]{{عم}} بوده است، ولی تفسیرش را در روزهای [[استقامت]] (قبل از انحرافش) از خصوص [[امام باقر]]{{ع}} [[روایت]] می‌کند و گویا آن را به املای آن [[حضرت]] می‌نوشته است و ازاین‌رو، [[ابن ندیم]] آن تفسیر را به امام باقر{{ع}} نسبت داده است و آن اول [[تفسیری]] است که [[ابن ندیم]] هنگام نام بردن [[کتاب‌های تفسیر]] ذکر کرده و گفته است: «کتاب الباقر» [[محمد بن علی بن الحسین]]{{عم}}، [[ابوالجارود]] آن را از وی روایت کرده است. [[راوی]] این تفسیر از ابو الجارود، در طریق شیخ و نجاشی، [[ابو سهل کثیر بن عیاش قطّان]] و [[ضعیف]] است، ولی [[شاگرد]] [[علی بن ابراهیم بن هاشم قمی]] که این [[تفسیر]] را در تفسیر چاپ شدۀ خود آورده، آن را با سند خویش از [[ابو بصیر یحیی بن ابو القاسم اسدی]] که به توثیق وی تصریح شده و او از [[ابو الجارود]] [[روایت]] کرده است<ref>آقا بزرگ تهرانی، الذریعه، ج۴، ص۲۵۱، رقم ۱۲۰۲.</ref>.<ref>[[علی اکبر بابایی|بابایی، علی اکبر]]، [[تاریخ تفسیر قرآن (کتاب)|تاریخ تفسیر قرآن]]، ص ۲۲۳-۲۲۴.</ref>
 == [[مذهب]]==