عبدالله بن وهب فهری مصری: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{امامت}} <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{امامت}}
{{امامت}}
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;"> [[عبدالله بن وهب فهری مصری در تاریخ اسلامی]]</div>
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;"> [[عبدالله بن وهب فهری مصری در علوم قرآنی]]</div>


==مقدمه==
==مقدمه==
[[ابو محمد عبدالله بن وهب فهری مصری]] از [[شاگردان]] [[مالک بن انس]] [[امام]] [[اهل تسنن]]، [[حافظ]]، [[ثقه]] نزد آنان، دارای تألیفاتی از جمله [[تفسیر القرآن]]<ref>نویهض، معجم المفسرین، ج۱، ص۳۲۸.</ref>.<ref>[[علی اکبر بابایی|بابایی، علی اکبر]]، [[تاریخ تفسیر قرآن (کتاب)|تاریخ تفسیر قرآن]]، ص ۲۴۱.</ref>
[[ابومحمد عبدالله بن وهب بن مسلم فهری قرشی مصری]] وی در [[ذی قعده]] [[سال]] ۱۲۵<ref>الثقات ۸/۳۴۶.</ref> در [[سرزمین]] [[مصر]]<ref>معجم المفسرین ۱/۳۲۸.</ref> [[چشم]] به [[جهان]] گشود و از هفده سالگی به [[تحصیل علم]] پرداخت. از بزرگانی چون [[مالک بن انس]] و لیث استفاده کرد.<ref>تاریخ الاسلام ۱۳/۲۶۶. </ref> در مدت بیست سال که با مالک مصاحب بود، <ref>معجم المفسرین ۱/۳۲۸.</ref> از او قرائت<ref>غایة النهایه ۱/۴۶۳.</ref> و [[فقه]]<ref>تاریخ الاسلام ۱۳/۲۶۶.</ref> آموخت و از مالک و [[ابن جریج]] [[روایت]] نقل می‌‌کرد. سحنون و دیگران به [[نقل روایات]] او پرداخته‌اند.<ref>سیر اعلام النبلاء ۹/۲۲۳ و ۲۲۴. </ref>
 
ایشان یکی از [[دانشمندان]] و [[فقیهان]] [[مذهب مالکی]] در عصر خود بود. به دنبال پیشنهاد [[قضاوت]]، خود را مخفی کرد و از این کار دوری نمود.<ref>معجم المفسرین ۱/۳۲۸.</ref> بین فقه، [[حدیث]] و [[عبادت]] جمع کرده بود.<ref>الاعلام ۴/۱۴۴.</ref> صد هزار [[حدیث]] را روایت کرده که هفتاد هزار از آن [[احادیث]] در دسترس است. رجال‌شناسان [[عامه]] او را [[ثقه]] و مورد [[اعتماد]] شمرده‌اند.<ref>تاریخ الاسلام ۱۳/۲۶۶. </ref> آثارش عبارت‌اند از: کتابی در [[تفسیر]]<ref>معجم المفسرین ۱/۳۲۸.</ref> «الموطأ الکبیر»، «أهوال القیامة»<ref>معجم المؤلفین ۶/۱۶۲.</ref> «الموطأ الصغیر»<ref>کشف الظنون ۲/۱۹۰۷.</ref> «المجالسات عن مالک»<ref>کشف الظنون ۴/۴۲۸.</ref> و «الجامع فی الحدیث».<ref>کشف الظنون ۱/۵۷۶.</ref> سرانجام در [[شعبان]]<ref>غایة النهایه ۱/۴۶۳.</ref> سال ۱۷۷<ref>تاریخ الادب العربی(بروکلمان) ۳/۲۰۱.</ref> یا ۱۹۷ <ref>التاریخ الکبیر ۵/۲۱۸.</ref>در مصر<ref>معجم المفسرین ۱/۳۲۸.</ref> درگذشت.<ref> [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]]، ج۱ ص ۴۸۲.</ref>


== جستارهای وابسته ==
== جستارهای وابسته ==
خط ۱۰: خط ۱۲:
== منابع ==
== منابع ==
{{منابع}}
{{منابع}}
# [[پرونده:IM009972.jpg|22px]] [[علی اکبر بابایی|بابایی، علی اکبر]]، [[تاریخ تفسیر قرآن (کتاب)|'''تاریخ تفسیر قرآن''']]
# [[پرونده:9030760879.jpg|22px]] [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱ (کتاب)|'''فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱''']]
{{پایان منابع}}
{{پایان منابع}}


۱۱۵٬۱۸۳

ویرایش