←مقدمه
بدون خلاصۀ ویرایش |
(←مقدمه) |
||
خط ۴: | خط ۴: | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
[[ابوالحسن آدم بن عبدالرحمان بن محمد عسقلانی خراسانی مروزی | [[ابوالحسن آدم بن عبدالرحمان بن محمد عسقلانی خراسانی مروزی بغدادی]] از [[موالی]] [[بنی تیم]] یا [[بنی تمیم]]،<ref>التاریخ الکبیر ۲/۳۹.</ref> و نیاکانش از [[مردمان]] [[خراسان]] بوده<ref> الطبقات الکبری ۷/۴۹۰.</ref> و خود به سال۱۳۲ هـ <ref>سیر اعلام النبلاء ۱۰/۳۳۵.</ref> در مروالرود متولد شد. او به [[آدم بن ابی ایاس]] [[شهرت]] داشت.<ref> الثقات ۸/۱۳۴.</ref> دیری نپایید که به جهت کسب [[دانش]]، راهی [[بغداد]] شد و [[رشد]] [[علمی]] خویش را از آنجا آغاز کرد و شاید به همین سبب است که برخی رشد و [[شکوفایی]] وی را در این [[شهر]] دانستهاند.<ref>تاریخ بغداد ۷/۲۷.</ref> در بغداد از اساتید بسیاری بهره برده که برجستهترین آنها [[شعبة بن حجاج]] بود.<ref>الطبقات الکبری ۷/۴۹۰.</ref> [[ذهبی]] به نقل از [[احمد بن حنبل]] میگوید که آدم بن ابی ایاس یکی از شش نفری است که [[احادیث]] شعبه را نوشته و آنها را جمعآوری کرده است. وی نزد شعبه از اعتبار خاصی برخوردار بود<ref>تاریخ الاسلام ۱۵/۶۰.</ref> و علاوه بر او از اساتید دیگری نیز بهرهمند شد که از آن میان [[شیبان بن عبدالرحمان]]، [[بکر بن خنیس]] و [[حماد بن سلمه]] را میتوان نام برد.<ref>تاریخ بغداد ۷/۱۷.</ref> | ||
عسقلانی چنان به [[دانش اندوزی]] و بهرهگیری از [[دانشمندان]] [[اشتیاق]] داشت که به بغداد و اساتید آنجا اکتفا نکرد؛ لذا به [[کوفه]] و از آنجا به بلاد دیگری چون [[بصره]]، [[حجاز]]، [[شام]] و در نهایت به [[عسقلان]]، از شهرهای ساحلی شام رفت و از شیوخ آن مناطق استفاده کرد.<ref>تاریخ بغداد ۷/۱۷.</ref> وی پس از [[مسافرت]] به این دیار، آنجا را به عنوان [[وطن]] خود برگزید و تا آخر [[عمر]] در همان جا رحل اقامت افکند<ref> الطبقات الکبری ۷/۴۹۰.</ref> و به همین سبب به عسقلانی شهرت یافت.<ref>الأنساب ۴/۱۹۰.</ref> | عسقلانی چنان به [[دانش اندوزی]] و بهرهگیری از [[دانشمندان]] [[اشتیاق]] داشت که به بغداد و اساتید آنجا اکتفا نکرد؛ لذا به [[کوفه]] و از آنجا به بلاد دیگری چون [[بصره]]، [[حجاز]]، [[شام]] و در نهایت به [[عسقلان]]، از شهرهای ساحلی شام رفت و از شیوخ آن مناطق استفاده کرد.<ref>تاریخ بغداد ۷/۱۷.</ref> وی پس از [[مسافرت]] به این دیار، آنجا را به عنوان [[وطن]] خود برگزید و تا آخر [[عمر]] در همان جا رحل اقامت افکند<ref> الطبقات الکبری ۷/۴۹۰.</ref> و به همین سبب به عسقلانی شهرت یافت.<ref>الأنساب ۴/۱۹۰.</ref> |