آثار اخلاقی و تربیتی انتظار امام مهدی چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

| پاسخ = حجت الاسلام و المسلمین '''[[صادق سهرابی]]'''، در کتاب ''«[[با انتظار در خیمه‌اش درآییم (کتاب)|با انتظار در خیمه‌اش درآییم]]»'' در این‌باره گفته است:

دوران [[دولت مهدی]]، به تعبیر [[قرآن]]، دوران عباد [[صالح]] است، یعنی آنان که صالح‌اند، [[وارث زمین]] می‌شوند. آیا [[انتظار]] این دوران، بدون گرایش به [[صلاح]] و [[زمینه‌سازی]] برای [[شایستگی]]، درست است،  یا انتظاری است کاذب؟ مگر نه این است که ما به [[انتظار]] [[وعده]] «[[زمین]] را [[بندگان]] [[صالح]] به [[ارث]] می‌برند» نشسته‌ایم؟ اگر [[منتظر]] این معنا هستیم و انتظاری [[راستین]] داریم، باید نخست، در زمره عباد [[صالح]] در آییم، آن‌گاه طالب نویدی که به آنان داده‌اند، باشیم؛ زیرا، که این نوید را به هرکسی نداده‌اند، بلکه از آن گروهی است که اهل صلاح‌اند. اگر جز این باشد، آن روزگار هم، باز روزگار [[فساد]] و ناشایستگی‌ها است، نه [[شایستگی‌ها]]! این است که نخست باید [[صالح]] باشیم و این است که خلقی که در [[انتظار ظهور]] [[مصلح]] به سر می‌برد،  باید خود [[صالح]] باشد<ref>در فجر ساحل، محمد حکیمی ص ۵۸</ref>. [[ابوبصیر]] از [[امام صادق]] {{ع}} ما [[نقل]] می‌کند که روزی، آن [[حضرت]] فرمود: آیا شما را خبر ندهم از چیزی که [[خداوند]] هیچ عملی را از [[بندگان]]، بدون آن‌ نمی‌پذیرد؟ عرض کردم: بله، بفرمایید. فرمود: «[[گواهی]] دادن بر این که معبودی به جز [[الله]] نیست، و اینکه، [[محمد]] [[بنده]] او و فرستاده او است و اقرارکردن به هر آن‌چه که [[خداوند]] به آن [[فرمان]] داده است، و [[دوستی]] از برای ما؛ و [[بیزاری از دشمنان]]، و [[تسلیم]] شدن به آنان و پرهیز و کوشش و [[اطمینان]] داشتن، و چشم به راه [[قائم]] بودن. سپس فرمود: ما را دولتی در پیش است که هروقت [[خدا]] بخواهد آن را پیش خواهد آورد. سپس فرمود: «هرکس که از بودن‌اش در شمار [[یاران امام]] [[قائم]]، شادمان است، باید به [[انتظار]] باشد و با همین حال [[انتظار]]، به پرهیز و [[اخلاق نیکو]] [[رفتار]] کند. پس اگر اجل‌اش فرا رسید و [[امام]] [[قائم]]، پس از [[مرگ]] او [[قیام]] کرد، [[پاداش]] او، همانند [[پاداش]] کسی است که [[امام]] [[قائم]] را [[درک]] کرده باشد. پس کوشا باشید و به [[انتظار]] بنشینید. گوارا [[باد]] بر شما‌ای گروهی که مشمول [[رحمت]] خدایید‍!<ref>الغیبة النعمانی ص ۲۰۰ ح ۱۶</ref>. «[[فرهنگ انتظار]]» به گونه‌ای در حیطه‌ى [[اعمال]] و [[رفتار]] [[منتظر]] اثر می‌گذارد که [[آمادگی]] او، به [[رفتار]] پیوسته و همیشگی تبدیل می‌شود»<ref>[[صادق سهرابی|سهرابی، صادق]]، [[با انتظار در خیمه‌اش درآییم (کتاب)|با انتظار در خیمه‌اش درآییم]]، ص؟.</ref>.