←مقدمه
(صفحهای تازه حاوی «{{امامت}} <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی میشود:</div> <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;"> علی بن حسین بن بابویه در تاریخ اسلامی</div> == مقدمه == ابوالحسن علی ب...» ایجاد کرد) |
(←مقدمه) |
||
خط ۴: | خط ۴: | ||
== مقدمه == | == مقدمه == | ||
[[ابوالحسن علی بن حسین بن موسی بن بابویه قمی]]، مشهور به [[ابن بابویه]] تحصیلات خود در [[قم]] را گذراند و به درجات عالیهای رسید؛ چنان که در [[روزگار]] خویش، [[فقیه]]، محدثی [[ثقه]] و شیخ قمیین بوده است. <ref>الفهرست (الطوسی) ۹۳. </ref> او از قم به [[عراق]] رفت و در آنجا با [[ابوالقاسم حسین بن روح]]، از [[نواب چهارگانه]] [[امام زمان]]{{ع}} [[دیدار]] کرد و درباره مسائلی که در آنها مشکل داشت، از حسین بن روح سؤال کرد. همچنین از او خواست نامهای را که در آن درخواست [[موهبت]] فرزند کرده بود را به [[خدمت]] [[امام عصر]]{{ع}} برساند. [[امام]]{{ع}} پس از دریافت نامه او در پاسخش نوشتند که ما از درگاه [[باری تعالی]] [[حاجت]] تو را مسئلت کردیم. به زودی دو پسر که از جمله [[اخیار]] باشند، به تو ارزانی خواهد شد. پس از آن، دو فرزند ارجمندش | [[ابوالحسن علی بن حسین بن موسی بن بابویه قمی]]، مشهور به [[ابن بابویه]] تحصیلات خود در [[قم]] را گذراند و به درجات عالیهای رسید؛ چنان که در [[روزگار]] خویش، [[فقیه]]، محدثی [[ثقه]] و شیخ قمیین بوده است. <ref>الفهرست (الطوسی) ۹۳. </ref> او از قم به [[عراق]] رفت و در آنجا با [[ابوالقاسم حسین بن روح]]، از [[نواب چهارگانه]] [[امام زمان]]{{ع}} [[دیدار]] کرد و درباره مسائلی که در آنها مشکل داشت، از حسین بن روح سؤال کرد. همچنین از او خواست نامهای را که در آن درخواست [[موهبت]] فرزند کرده بود را به [[خدمت]] [[امام عصر]]{{ع}} برساند. [[امام]]{{ع}} پس از دریافت نامه او در پاسخش نوشتند که ما از درگاه [[باری تعالی]] [[حاجت]] تو را مسئلت کردیم. به زودی دو پسر که از جمله [[اخیار]] باشند، به تو ارزانی خواهد شد. پس از آن، دو فرزند ارجمندش «ابوجعفر محمد» که [[شیخ صدوق]] و «ابوعبدالله حسین» زاده شدند. شیخ صدوق بعدها همیشه [[افتخار]] میکرد که با دعای [[حضرت ولی عصر]]{{ع}} به [[دنیا]] آمده است. <ref> رجال (النجاشی) ۲ / ۸۹.</ref> | ||
استادان و [[مشایخ]] [[علی بن بابویه]]، [[محمد بن یحیی عطار]]، [[علی بن ابراهیم قمی]] و [[احمد بن ادریس اشعری]] بودهاند. وی از [[سعد بن عبدالله اشعری قمی]]، [[عبدالله بن جعفر حمیری]]، [[عبدالله بن حسن مؤدب]] و دیگران نیز [[روایت]] شنیده است. معروفترین [[شاگردان]] و [[راویان]] او ـ غیر از دو فرزندش ـ [[ابوالحسن عباس بن عمر بن عباس کلوذانی]]، [[ابومحمد هارون بن موسی بن احمد تَلَّعُکْبَری]]، [[احمد بن داوود قمی]] و [[سلامه بن محمد]] بودهاند. فقهای بعدی [[شیعه]] نیز به سبب [[امانت]] و ثقه بودن و [[مقام]] عالی وی در [[علم و دین]]، فتاوا و آرای او را بیچون و چرا پذیرفتهاند و در مسائلی که نصّی برای آنها وجود نداشته، اقوال او را [[حجت]] دانستهاند. <ref> دایره المعارف شیعه ۱ / ۳۰۶. </ref> | استادان و [[مشایخ]] [[علی بن بابویه]]، [[محمد بن یحیی عطار]]، [[علی بن ابراهیم قمی]] و [[احمد بن ادریس اشعری]] بودهاند. وی از [[سعد بن عبدالله اشعری قمی]]، [[عبدالله بن جعفر حمیری]]، [[عبدالله بن حسن مؤدب]] و دیگران نیز [[روایت]] شنیده است. معروفترین [[شاگردان]] و [[راویان]] او ـ غیر از دو فرزندش ـ [[ابوالحسن عباس بن عمر بن عباس کلوذانی]]، [[ابومحمد هارون بن موسی بن احمد تَلَّعُکْبَری]]، [[احمد بن داوود قمی]] و [[سلامه بن محمد]] بودهاند. فقهای بعدی [[شیعه]] نیز به سبب [[امانت]] و ثقه بودن و [[مقام]] عالی وی در [[علم و دین]]، فتاوا و آرای او را بیچون و چرا پذیرفتهاند و در مسائلی که نصّی برای آنها وجود نداشته، اقوال او را [[حجت]] دانستهاند. <ref> دایره المعارف شیعه ۱ / ۳۰۶. </ref> |