تفسیر عصر تابعین در تاریخ اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی
خط ۱۰: خط ۱۰:
تابعینی که برای آنان کتاب تفسیری ذکر و یا آرا و روایات تفسیری فراوانی از آنان نقل شده، بسیارند. [[محمد حسین ذهبی]] از پنج نفر با عنوان مشهورترین رجال مدرسۀ [[تفسیر]] در [[مکه]] و از سه نفر با عنوان مشهورترین [[رجال]] مدرسۀ تفسیر در [[مدینه]] و از هفت نفر با عنوان مشهورترین رجال مدرسۀ تفسیر در [[عراق]] یاد کرده است<ref>ر.ک: ذهبی، التفسیر و المفسرون، ج۱، ص۱۰۱-۱۲۷.</ref>.
تابعینی که برای آنان کتاب تفسیری ذکر و یا آرا و روایات تفسیری فراوانی از آنان نقل شده، بسیارند. [[محمد حسین ذهبی]] از پنج نفر با عنوان مشهورترین رجال مدرسۀ [[تفسیر]] در [[مکه]] و از سه نفر با عنوان مشهورترین [[رجال]] مدرسۀ تفسیر در [[مدینه]] و از هفت نفر با عنوان مشهورترین رجال مدرسۀ تفسیر در [[عراق]] یاد کرده است<ref>ر.ک: ذهبی، التفسیر و المفسرون، ج۱، ص۱۰۱-۱۲۷.</ref>.


آقای [[محمد هادی معرفت]] اعلام [[مفسران]] [[تابعی]] را سی نفر ذکر و مطالبی را در شرح‌حال آنان بیان کرده است<ref>ر.ک: معرفت، التفسیر و المفسرون فی ثوبه القشیب، ج۱، ص۳۲۱-۴۲۳.</ref> و با تتبعی که انجام گرفت، به‌دست آمد که [[مفسر]] بودن برخی از آنها، مانند [[ابو عبدالرحمن سلمی]]، [[اسود بن یزید نخعی]]، [[ابو الشعثاء کوفی]] ([[سلیم بن اسود]]) و... [[ثابت]] نیست و برخی از تابعینی که مفسر بودن آنان مسلّم است، مانند [[ابو صالح میزان بصری]]، [[عطیه عوفی]]، [[سدّی کبیر]] و... در شمار آن سی نفر ذکر نشده‌اند؛ ازاین‌رو، جمعی از آن سی نفر را که دلیلی بر مفسر بودنشان نیافتم، ذکر نکردم<ref>مانند: ابو عبد الرحمان سلمی، اسود بن یزید نخعی، ابو الشعثای کوفی، ابو الشعثای ازدی، اصبغ بن نباته، ابن ابی لیلی و حارث بن قیس. برای آگاهی از زندگی‌نامه آنان ر.ک: معرفت، التفسیر و المفسرون فی ثوبه القشیب، ج۱، ص۳۹۱، ۴۰۳، ۴۰۷، ۴۰۸، ۴۱۰ و ۴۱۱.</ref> و به جای آنان افراد دیگری را که مفسر بودن آنان مسلّم است، معرفی کردم<ref>مانند میثم تمار، ابو صالح میزان بصری، عطیۀ عوفی، زید بن علی بن الحسین، سدّی کبیر، عطا خراسانی، داوود بن ابی هند، محمد بن سائب و ابوحمزه ثمالی. ر.ک: همین کتاب، ص۱۴۴-۱۴۶، ۱۶۸-۱۷۰، ۱۸۴-۱۸۸، ۱۹۵-۲۰۴، ۲۰۶-۲۰۸، ۲۱۲-۲۱۴، ۲۱۸-۲۲۳.</ref>
آقای [[محمد هادی معرفت]] اعلام [[مفسران]] [[تابعی]] را سی نفر ذکر و مطالبی را در شرح‌حال آنان بیان کرده است<ref>ر.ک: معرفت، التفسیر و المفسرون فی ثوبه القشیب، ج۱، ص۳۲۱-۴۲۳.</ref> و با تتبعی که انجام گرفت، به‌دست آمد که [[مفسر]] بودن برخی از آنها، مانند [[ابو عبدالرحمن سلمی]]، [[اسود بن یزید نخعی]]، [[ابو الشعثاء کوفی]] ([[سلیم بن اسود]]) و... [[ثابت]] نیست و برخی از تابعینی که مفسر بودن آنان مسلّم است، مانند [[ابو صالح میزان بصری]]، [[عطیه عوفی]]، [[سدّی کبیر]] و... در شمار آن سی نفر ذکر نشده‌اند؛ ازاین‌رو، جمعی از آن سی نفر را که دلیلی بر مفسر بودنشان نیافتم، ذکر نکردم<ref>مانند: ابو عبد الرحمان سلمی، اسود بن یزید نخعی، ابو الشعثای کوفی، ابو الشعثای ازدی، اصبغ بن نباته، ابن ابی لیلی و حارث بن قیس. برای آگاهی از زندگی‌نامه آنان ر.ک: معرفت، التفسیر و المفسرون فی ثوبه القشیب، ج۱، ص۳۹۱، ۴۰۳، ۴۰۷، ۴۰۸، ۴۱۰ و ۴۱۱.</ref> و به جای آنان افراد دیگری را که مفسر بودن آنان مسلّم است، معرفی کردم<ref>مانند میثم تمار، ابو صالح میزان بصری، عطیۀ عوفی، زید بن علی بن الحسین، سدّی کبیر، عطا خراسانی، داوود بن ابی هند، محمد بن سائب و ابوحمزه ثمالی. ر.ک: همین کتاب، ص۱۴۴-۱۴۶، ۱۶۸-۱۷۰، ۱۸۴-۱۸۸، ۱۹۵-۲۰۴، ۲۰۶-۲۰۸، ۲۱۲-۲۱۴، ۲۱۸-۲۲۳.</ref>.<ref>[[علی اکبر بابایی|بابایی، علی اکبر]]، [[تاریخ تفسیر قرآن (کتاب)|تاریخ تفسیر قرآن]]، ص ۱۴۲-۱۴۴.</ref>
 
زندگی‌نامۀ اجمالی و شواهد مفسر و تابعی بودن آنان برحسب آنچه در [[اخبار]] و آثار [[عامه]] و [[خاصه]] آمده، چنین است<ref>[[علی اکبر بابایی|بابایی، علی اکبر]]، [[تاریخ تفسیر قرآن (کتاب)|تاریخ تفسیر قرآن]]، ص ۱۴۲-۱۴۴.</ref>:


==مقدمه==
==مقدمه==
۲۱۸٬۰۵۴

ویرایش