الگو:صفحهٔ اصلی/مدخل برگزیده: تفاوت میان نسخه‌ها

<div class="boxTitle">'''[[دعا|دعا]]'''</div>

دعا از [[برترین]] [[عبادات]] و بلکه عصاره و [[روح]] [[عبادت]] و سپر [[مؤمن]] و [[سلاح]] اوست. دعا در [[حقیقت]] خواستۀ درونی و آرزوی هر فرد است و [[انسان]] هرگز از [[آرزوها]] و نیازمندی‌ها و خواسته‌هایش جدا نمی‌شود، از این رو دعا و [[نیایش]] در هر [[انسانی]] نهادینه شده و [[آدمی]] به گونۀ [[فطری]] برای [[رسیدن به کمال]] و مطلوب خویش، خود را [[نیازمند]] دعا می‌داند. دعا نشان دهندۀ [[اعتقاد]] به [[مالکیت]]، [[ربوبیت]] و [[قدرت الهی]] در عمل است، لذا دعا مغز [[عبادت]] و بزرگ‌ترین [[عبادت]] است و ترک آن به معنای ترک تمام [[عبادت]] است.

عوامل و ضرورت‌های که موجب می‌‌شود [[انسان]] به سمت دعا [[تمایل]] پیدا کند عبارت‌اند از: [[رشد]] و [[کمال آدمی]]؛ [[اعتقاد به ربوبیت خداوند]] به وسیلۀ [[دعا کردن]]؛ حاصل شدن [[ارتباط قلبی]] بین مخلوق و [[خالق]].

دعا [[آداب]] و شرایطی دارد که رعایت آنها دعا را به [[اجابت]] نزدیک‌تر کرده و زمینه را برای بهره‌گیری بهتر از آن، فراهم می‌سازد. آداب و شرایط دعا به دو بخش تقسیم می‌‌شود:

#'''[[آداب]] و شرائطی که بدون آن، ماهیّت دعا محقّق نمی‌شود''' مانند اینکه: دعا باید همراه [[ایمان]] و [[معرفت به خداوند]] باشد؛ شروع دعا با [[حمد]] و [[ستایش]] [[خداوند]] باشد؛ [[یقین]] داشتن به [[اجابت]]؛ [[توبه]] و [[اقرار]] به [[گناه]] و همچنین [[اقرار]] به [[نعمت‌ها]] و [[اطاعت از خداوند]]؛ دعا باید با [[حکمت]] و [[مصلحت]] نیز هماهنگ باشد.

#'''[[آداب]] و شرائطی که ماهیت دعا بدون آنها محقّق می‌شود، امّا [[اجابت دعا]] منوط به وجود آنهاست''' مانند: [[ابتهال]] و تضرع در دعا؛ بلند نکردن صدا؛ فراگیر بودن دعا؛ [[اخلاص]] در دعا.

باید توجه داشت عدم [[استجابت دعا]] یا به خاطر آن است که شرائط لازم برای [[استجابت]] فراهم نشده و یا به خاطر آن است که مانعی در استجابت دعا وجود دارد. از جمله موانع [[پذیرش]] دعا عبارت است از:

# '''[[صفات رذیله]]:''' این [[صفات]] [[مانع]] بزرگی، برای رسیدن دعا به [[حریم]] [[پاک]] [[الهی]] است، [[امام صادق]]{{ع}} می‌فرمایند: «[[خداوند]] دعائی که از [[قلبی]] سخت و سنگین ایجاد شود را نمی‌پذیرد».

# '''[[گناه]]:''' [[خداوند متعال]] بارها [[عهد]] فرموده [[کافران]]، [[فاسقان]] و [[ظالمان]] را مشمول [[هدایت]] خود نکند؛ از این‌رو نه خود آنان را می‌پذیرد نه عملشان را و نه دعایشان را.

#'''ناهماهنگی میان زبان و [[قلب]]:''' دعا به سبب هماهنگی بین زبان و [[قلب]] [[مستجاب]] می‌‌شود و [[خداوند]] کسانی را که با [[قلبی]] [[غافل]] به سمت او می‌‌آید و دعا می‌‌کند را نمی‌پذیرد. [[امیرمؤمنان]]{{ع}} فرمودند: «[[خداوند]] دعائی که از [[قلبی]] [[غافل]] برخیزد را نمی‌پذیرد».

در منابع اسلامی دعا دارای آثار مادی و [[معنوی]] و فردی و [[اجتماعی]] است؛ اما مهمترین آثاری که می‌‌توان برای دعا متصور شد عبارت است از [[اجابت دعا]] از سوی [[خداوند]]؛ برطرف شدن [[حجاب]] از مقابل [[فطرت انسان]]؛ جلب [[ولایت الهی]]؛ تزکیۀ نفس.

<div class="readmoreButton">[[دعا|'''ادامه''']]</div>