بنی‌ابیرق: تفاوت میان نسخه‌ها

بنا بر [[روایت]] [[عکرمه]]، یکی از [[انصار]] اتاقکی را به طعمه سپرد؛ اما پس از مدتی زره خود را در آن نیافت و پس از آنکه طعمه تحت فشار قرار گرفت، زره را در خانه فردی یهودی به نام [[زید]] بن سمین انداخت و موجب درگیری شد.<ref>جامع البیان، مج ۴، ج ۵، ص ۳۶۶.</ref> به [[نقل]] [[عطیه عوفی]]، طعمه زرهی دزدید؛ اما مجبور شد آن را در خانه دیگری بیندازد تا از خود رفع [[اتهام]] کند.<ref>تفسیر ابن ابی حاتم، ج ۴، ص ۱۰۶۳.</ref>طبق روایت [[عبدالرحمن بن زید]]، طعمه [[سرقت]] خود را به فردی یهودی نسبت داد. [[همسایگان]] طعمه نیز وی را بی‌‌گناه می‌‌دانستند و آن‌‌قدر از آن یهودی و [[کفر]] او به [[اسلام]] [[بدگویی]] کردند که پیامبر نیز بدو بدبین شد و آنگاه آیات مزبور نازل گردید. با [[نزول]] آیات و رسوا شدن طعمه در [[مدینه]] به [[مکه]] گریخت.<ref>جامع البیان، مج ۴، ج ۵، ص ۳۶۳.</ref> [[سَعید بن جُبیر]]،<ref>زاد المسیر، ج ۲، ص ۲۰۲.</ref> [[نزول آیه]] {{متن قرآن|إِنَّ اللَّهَ لَا يَغْفِرُ أَنْ يُشْرَكَ بِهِ وَيَغْفِرُ مَا دُونَ ذَلِكَ لِمَنْ يَشَاءُ وَمَنْ يُشْرِكْ بِاللَّهِ فَقَدْ ضَلَّ ضَلَالًا بَعِيدًا}}<ref>«بی‌گمان خداوند شرک ورزیدن به خود را نمی‌آمرزد و (گناه) پایین‌تر از آن را برای هر کس که بخواهد می‌بخشاید و هر کس برای خداوند شریک بتراشد به گمراهی ژرفی درافتاده است» سوره نساء، آیه ۱۱۶.</ref> نیز درباره طعمه دانسته است. مطابق قول کَلْبی و برخی دیگر از [[مفسران]] <ref>اسباب النزول، ص ۱۱۱؛ زاد المسیر، ج ۲، ص ۳۴۸.</ref> [[آیه]] {{متن قرآن|وَالسَّارِقُ وَالسَّارِقَةُ فَاقْطَعُوا أَيْدِيَهُمَا جَزَاءً بِمَا كَسَبَا نَكَالًا مِنَ اللَّهِ وَاللَّهُ عَزِيزٌ حَكِيمٌ}}<ref>«و دست مرد و زن دزد را به سزای آنچه کرده‌اند به کیفری از سوی خداوند ببرید و خداوند پیروزمندی فرزانه است» سوره مائده، آیه ۳۸.</ref> هم درباره طعمه، سارق [[زره]] نازل شده است.</ref>.<ref>[[مهران اسماعیلی|اسماعیلی، مهران]]، [[بنی ابیرق (مقاله)|مقاله «بنی ابیرق»]]، [[دائرة المعارف قرآن کریم ج۶ (کتاب)|دائرة المعارف قرآن کریم]]، ج۶.</ref>

== منابع ==