ابوبکر بن ابی‌قحافه: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - '== جستارهای وابسته == == منابع ==' به '== منابع ==')
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی
خط ۱: خط ۱:
{{امامت}}
{{امامت}}
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
{{مدخل مرتبط
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[ابوبکر بن ابی‌قحافه در قرآن]] - [[ابوبکر بن ابی‌قحافه در تاریخ اسلامی]] - [[ابوبکر بن ابی‌قحافه در نهج البلاغه]]</div>
| موضوع مرتبط = راویان غدیر
| عنوان مدخل = ابوبکر بن ابی‌قحافه
| مداخل مرتبط = [[ابوبکر بن ابی‌قحافه در قرآن]] - [[ابوبکر بن ابی‌قحافه در تاریخ اسلامی]] - [[ابوبکر بن ابی‌قحافه در نهج البلاغه]]
| پرسش مرتبط  =
}}


'''[[ابوبکر بن ابی قحافه]]'''، از [[صحابه پیامبر]] و - به [[اعتقاد]] [[اهل سنت]] - [[اولین خلیفه]] از [[خلفای راشدین]] است.  
'''[[ابوبکر بن ابی قحافه]]'''، از [[صحابه پیامبر]] و - به [[اعتقاد]] [[اهل سنت]] - [[اولین خلیفه]] از [[خلفای راشدین]] است.  


==مقدمه==
==مقدمه==
ابوبکر جزء اولین [[مسلمانان]] بود که در [[مکّه]] به [[پیامبر]] گروید و با آن [[حضرت]] به [[مدینه]] [[هجرت]] کرد. وی که از قبیلۀ "[[تیم]]" بود و موقعیت [[اجتماعی]] خوبی داشت، [[پیوستن]] او به [[اسلام]] در [[پیشرفت]] [[آیین خدا]] مؤثّر بود و [[پیامبر خاتم|پیامبر خدا]] نیز با [[ازدواج]] با [[عایشه]] دختر ابوبکر، از این موقعیت به نفع [[اسلام]] بهره گرفت. پس از [[وفات]] [[پیامبر خاتم|رسول خدا]]{{صل}} و بروز [[تعصّبات جاهلی]] و رقابت [[مهاجران]] و [[انصار]]، با صحنه‌سازی‌هایی که در [[سقیفه]] [[بنی ساعده]] انجام گرفت، برخلاف [[نصّ صریح]] و [[نصب]] قطعی [[پیامبر]]، ابوبکر را به [[خلافت]] برگزیدند و [[امام علی|علی]]{{ع}} را کنار زدند. در دورۀ او [[ظلم]] به [[اهل بیت]] و [[محروم]] ساختن [[امّت]] از [[امامت]] [[امام علی|امیر المؤمنین]]{{ع}} پایه‌ریزی شد و به [[خانۀ حضرت زهرا]]{{عم}} حمله گشت و [[فدک]] [[غصب]] شد و [[فاطمه زهرا|حضرت زهرا]]{{عم}} تا آخر [[عمر]] از او و [[عمر]] ناراضی بود. میان او و [[امام علی|علی]]{{ع}} ماجراهاست که در این مختصر نمی‌گنجد<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص۴۶.</ref>.
[[ابوبکر عبدالله بن عثمان بن عامر بن عمرو تیمی قرشی]] دو سال و اندی پس از [[عام الفیل]]،<ref>الاصابه ۴/۱۰۱.</ref> ۵۱ [[قبل از هجرت]] در [[شهر مکه]] به [[دنیا]] آمد<ref> الاعلام ۴/۱۰۲.</ref> و «عبدالکعبه» نام گرفت. [[پدر]] و مادرش هر دو از تیره [[تیم]] بودند و از طریق نیای پنجم شان با [[پیامبر]]{{صل}} نسبت داشتند. گویند که پیامبر{{صل}} او را به سبب زیبایی چهره‌اش، ملقب به [[عتیق]] ساخت. از دیگر [[القاب]] مشهور وی [[صدیق]] است که بر پایه [[منابع اهل سنت]]، [[تصدیق]] بی‌چون و چرای خبر [[معراج]]، بدو داده شد.<ref>المعارف ۷۳.</ref> البته [[علمای شیعه]] تعلق [[لقب]] صدیق را به [[ابوبکر]] مردود، و آن را از [[القاب حضرت علی]]{{ع}} می‌دانند.<ref> الغدیر ۲/۳۱۲.</ref>


ابوبکر، [[فرزند]] [[ابوقحافه عثمان]] و مادرش [[ام‌الخیر سلمی]]، دختر [[صخر بن عامر بن كعب بن سعد]] بود. هر دو از طریق جدّ پنجمشان با [[پیامبر]] نسبت داشتند. ابوبکر بنابر برخی [[روایات]]، دو سال و چند ماه پس از [[واقعه عام‌الفیل]] در [[مکه]] به‌دنیا آمد. نام وی در دوران پیش از [[اسلام]] [[عبدالکعبة]] بود و پس از [[اسلام]] [[پیامبر]] وی را [[عبدالله]] خواند. [[القاب]] دیگر او را [[عتیق]]، [[صدیق]] و [[فاروق]] نوشته‌اند. علمای [[شیعه]] تعلق [[لقب]] [[صدیق]] و [[فاروق]] را به ابوبکر مردود می‌شمارند و با استناد به منابع [[اهل سنت]] این [[القاب]] را از [[القاب امام علی]]{{ع}} می‌دانند<ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۱ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۱، ص ۷۹ - ۸۰.</ref>.
ابوبکر از [[جوانی]] به [[بازرگانی]] [[اشتغال]] داشت<ref>السیرة النبویه (ابن هشام) ۱/۲۶۷.</ref> و از [[دوستان]] نزدیک پیامبر{{صل}} بود و در یکی از سفرهای [[شام]] نیز آن [[حضرت]] را [[همراهی]] کرد.<ref>دائرة المعارف بزرگ اسلامی ۵/۲۲۲.</ref> پس از این که وی [[اسلام]] را پذیرفت، پیامبر{{صل}} نام او را به «عبدالله» [[تغییر]] داد.<ref>اسد الغابه ۳/۲۰۵.</ref> او از محضر پیامبر{{صل}} بهره برده و از وی [[روایت]] نموده است و کسانی مانند [[انس بن مالک]]، [[عثمان بن عفان]]، [[ابوهریره]] و [[طارق بن شهاب]] از او روایت کرده‌اند.<ref> تهذیب الکمال ۱۵/۲۸۳ و ۲۸۴.</ref> ابوبکر در [[نسب‌شناسی]] سرآمد دیگران بود.<ref>السیرة النبویه (ابن هشام) ۱/۲۶۷.</ref>


ابوبکر از [[جوانی]] به شغل بازرگانی (بزازی) اشتغال داشت و مردی توانگر بود. وی در زمره نخستین کسانی است که [[اسلام]] آوردند. برجسته‌ترین حادثه [[زندگی]] ابوبکر در [[مکه]]، [[همراهی]] او با [[پیامبر]]{{صل}} در [[هجرت]] به [[مدینه]] (اول [[ربیع الاول]] [[سال اول هجری]]، [[سال]] چهاردهم پس از [[بعثت]]) و پنهان شدن در [[غار ثور]] است. در [[شب]] چهارم [[ربیع]] الاول [[پیامبر]]{{صل}} همراه با ابوبکر از [[غار ثور]]، آهنگ یثرب کردند و روز [[دوشنبه]] دوازدهم [[ربیع]] الاول وارد [[یثرب ]] ([[مدینه]]) شدند. ابوبکر پس از آن در بیشتر اوقات همراه [[پیامبر]] بود. [[عایشه]] یکی از [[همسران]] [[پیامبر]] نیز [[فرزند]] ابوبکر است<ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۱ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۱، ص ۷۹ - ۸۰.</ref>.
[[واقدی]] در خبری، به شعرشناسی وی نیز اشاره ای کرده است.<ref> المغازی ۱/۸۰۷.</ref> همچنین روایاتی چند حکایت دارد که ابوبکر در [[تعبیر خواب]] نیز دستی داشته و [[خواب]] کسانی از جمله پیامبر{{صل}} را تعبیر کرده است.<ref>الطبقات الکبری ۳/۱۷۷.</ref> او در [[زمان جاهلیت]] از بزرگان [[قریش]]<ref>الطبقات الکبری ۳/۱۷۷.</ref> و فردی توانگر بود <ref>الطبقات الکبری ۳/۱۷۲.</ref> و جزء نخستین کسانی بود که به پیامبر{{صل}} [[ایمان]] آورد و در هنگام [[هجرت پیامبر]]{{صل}} به [[مدینه]]، همراه آن حضرت در [[غار]] بود.<ref>تاریخ الاسلام ۳/۱۰۶ و ۱۱۰.</ref> در آغاز درگیری با [[مشرکان]] و [[آزار]] و [[شکنجه]] [[مسلمانان]]، ابوبکر نیز متحمل آزارها شد و منابع اهل سنت از مجروح شدن وی به دست مشرکان [[سخن]] گفته‌اند.<ref>السیرة النبویه (ابن هشام) ۱/۳۱۰.</ref> او به همراه [[پیامبر]]{{صل}} در [[جنگ‌ها]] شرکت می‌‌جست.<ref>اسد الغابه ۳/۲۰۵.</ref> پس از [[رحلت پیامبر]]{{صل}} در [[سال یازدهم هجری]] در [[سقیفه]] حضور داشت و در آنجا برای [[خلافت]] [[انتخاب]] شد و یک [[روز]] پس از [[ماجرای سقیفه]]، برای [[بیعت]] عمومی بر [[منبر]] نشست و [[مردم]] با او بیعت کردند<ref>السیرة النبویه (ابن هشام) ۴/۳۱۱.</ref>.


==[[ابوبکر]] پس از [[رحلت پیامبر]]==
یکی از اقدامات [[ابوبکر]] در همان روزهای نخستین خلافت، [[مصادره]] قهرآلود [[فدک]] بود <ref>شرح نهج البلاغه ۱۶/۲۶۸.</ref> و دومین [[اقدام]] رسمی و [[حکومتی]] او پس از ضبط فدک، [[تجهیز]] و فرستادن [[لشکر اسامه]] به سوی [[رومیان]] بود.<ref>کتاب المغزی ۳/۱۱۲۱.</ref> در [[زمان]] خلافتش، بلاد [[شام]] و قسمت زیادی از [[عراق]] را فتح کرد<ref>الاعلام ۴/۱۰۲.</ref> و [[سرکوب]] [[مخالفان]] [[حکومت]] و [[دشمنان اسلام]] را در دستور کار خود قرار داد و با [[یاری]] [[مسلمانان]] توانست سرکشی‌ها و آشوب‌های مناطق دور و نزدیک را فرو نشاند و در طول یک سال [[جزیرة العرب]] را چون [[زمان پیامبر]]{{صل}} زیر لوای [[اسلام]] درآورد.<ref>فتوح البلدان ۸۹ ـ ۱۱۵.</ref>
[[پیامبر]]{{صل}} [[روز ۲۸ صفر]] [[سال یازدهم هجری]] [[رحلت]] کرد. سابقه ابوبکر هر چند پیش از [[رحلت پیامبر اکرم]] سابقه‌ای به‌نسبت خوب است، اما پس از رحلت پیامبر به واسطه او،امر [[خلافت]] که [[حق مسلم امام علی]]{{ع}} بود، از جایگاه اصلی‌اش خارج شد. بنابر قول مشهور، ابوبکر هنگام خبر رحلت پیامبر در منطقه سنح بوده است. حضور ابوبکر در [[مسجد]] و [[پیوستن]] او به‌همراه [[عمر]] و [[ابوعبیده جراح]] به [[اجتماع]] [[انصار]] در [[سقیفه بنی‌ساعده]]، همراه با زمینه‌سازی عمر، در نهایت سبب شد که ابوبکر دو [[روز]] بعد از رحلت پیامبر اکرم{{صل}} –در حالی که [[امام علی]]{{ع}} و دیگر بزرگان [[بنی‌هاشم]] مشغول [[مراسم]] [[تدفین]] پیامبر بودند- بر [[کرسی خلافت]] بنشیند، تصدّی کرسی خلافت [[مسلمین]] ابوبکر در شرایطی پیش آمد که حدود ۲ ماه پیش در [[جریان غدیر]] [[خم]]، [[پیامبر اکرم]]{{صل}} به‌طور رسمی در مقابل دیدگان جمع کثیری از [[حاجیان]]<ref>اقوال مختلف تعداد جمعیت حاضر در روز غدیر خم را از حداقل ۷۰ هزار تا ۱۲۰ هزار نفر ذکر کرده‌اند.</ref> [[علی]]{{ع}} را به‌عنوان [[جانشین]] خود [[انتخاب]] و به [[مردم]] معرفی کرده بود. [[حدیث متواتر]] {{متن حدیث|مَنْ كُنْتُ مَوْلاهُ، فَهذا عَلِىٌّ مَوْلاهُ. أَللّهُمَّ والِ مَنْ والاهُ، وَ عادِ مَنْ عاداهُ}} که در [[منابع اهل سنت]] نیز از اعتبار و [[تواتر]] برخوردار است، دلیلی بر این مدعاست. از این‌رو [[شیعیان]] از این مسئله با عنوان [[غصب خلافت]] یاد می‌کنند و معتقدند پیامبر اکرم، امام علی{{ع}} را به‌عنوان [[خلیفه]] و جانشین خود در امر [[امامت]] برگزید. یک روز بعد از [[ماجرای سقیفه]] بیشتر مردم با ابوبکر [[بیعت]] کردند، اما در این میان برخی از بزرگان [[اصحاب]] چون [[ابوذر غفاری]]، [[سلمان فارسی]]، [[عباس بن عبدالمطلب]]، [[مقداد]] بن [[عمرو]] و... از بیعت با وی خودداری کردند. امام علی{{ع}} بنابر [[روایات]] مشهور از [[بیعت با ابوبکر]] با وجود [[اعمال]] فشار و [[خشونت]] بر وی و [[خانواده]] و یارانش تا چهل روز یا ۷۵ روز و در بعضی اقوال تا [[وفات حضرت فاطمه]]{{س}} –یعنی شش ماه بعد- [[امتناع]] کرد. سرانجام [[امام علی]]{{ع}} به‌دلیل [[مشاهده]] گسترش شدید [[ارتداد]]، [[طغیان]] [[قبایل]] و [[ظهور]] [[مدعیان پیامبری]] در [[جزیرة العرب]] و ایجاد خطر [[فتنه]] و [[فساد]] در [[جامعه مسلمین]]، اوضاع را نابسامان دید و برای [[حفظ]] [[جامعة]] نوپای [[مسلمین]] تن به [[بیعت]] داد<ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۱ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۱، ص۸۰ - ۸۱.</ref>.


[[ابوبکر]] در [[روز]] [[دوشنبه]] ۷ [[جمادی]] الآخر [[سال سیزدهم هجری]] تب کرد و بستری شد. در این [[بیماری]] که پانزده روز طول کشید [[عمر]] به‌جای وی بر [[نماز]] ایستاد. سرانجام در ۲۲ همان ماه در سن ۶۲ سالگی، در حالی‌که دو سال و سه ماه و ۲۲ روز از خلافتش سپری شده بود، درگذشت. ابوبکر را همسرش [[اسماء]] [[غسل]] داد و همان شب عمر بر پیکرش نمازگزارد و در کنار [[مدفن]] [[پیامبر]] به [[خاک]] سپرده است<ref>دانشنامه نهج البلاغه ج۱ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه، ج۱، ص۸۱.</ref>.
رجال‌نویسان [[اهل سنت]] او را فردی بردبار، [[خطیب]] و [[شجاع]] توصیف نموده‌اند.<ref>الاعلام ۴/۱۰۲.</ref> کتاب مسند اثر اوست.<ref>کشف الظنون ۲/۱۶۸۴.</ref> سرانجام وی در ۶۳ سالگی در ۲۲ [[جمادی الثانی]] [[سال]] سیزدهم در [[مدینه]] درگذشت و [[عمر بن خطاب]] بر او [[نماز]] گزارد و در خانه‌ای که پیامبر{{صل}} در آن به [[خاک]] سپرده شده بود، [[دفن]] شد<ref>تاریخ الیعقوبی ۲/۱۳۸.</ref>.<ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]] ج۱، ص۴۵۱ - ۴۵۲.</ref>
 
امام علی{{ع}} در [[خطبه]] سوم [[نهج البلاغه]] فرمود: "[[آگاه]] باشید. به [[خدا]] [[سوگند]] که [[فرزند ابی‌قحافه]] [[خلافت]] را چون جامه‌ای بر تن کرد و [[نیک]] می‌دانست که پایگاه من نسبت به آن (امر خلافت) چونان محور است به آسیاب"<ref> نهج البلاغه، خطبه ۳: {{متن حدیث|أَمَا وَ اللَّهِ لَقَدْ تَقَمَّصَهَا فُلَانٌ [ابْنُ أَبِی قُحَافَةَ] وَ إِنَّهُ لَیَعْلَمُ أَنَّ مَحَلِّی مِنْهَا مَحَلُّ الْقُطْبِ مِنَ الرَّحَی‏}}</ref>. امام علی{{ع}} در این خطبه به [[صراحت]] [[اعتراض]] خود را بیان می‌کند: ابوبکر با وجودی که می‌دانست [[جایگاه امام]] در امر خلافت به منزله [[قطب]] آسیاست، اما خلافت را به دست گرفت. استوانه [[آسیا]] حرکات سنگ را تنظیم می‌کند و در نتیجه گردش سنگ حاصل می‌شود. [[امام]]{{ع}} نیز بر وفق [[حکمت الهی]]، نظم‌دهنده امور مسلمین و آگاه به [[سیاست]] شرعیّه است. به این سبب جایگاه خود را در خلافت به موقعیّت و نقش استوانه آسیاب [[تشبیه]] کرده است. آنچه مسلم است [[غصب خلافت]] و کنار گذاشتن اما از [[اداره امور]] [[جامعه]] لطمه‌ای جبران‌ناپذیر بر [[بشریت]] وارد ساخت که جبران آن امری ناممکن است<ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۱ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۱، ص۸۱.</ref>.


==[[خلافت ابوبکر]]==
==[[خلافت ابوبکر]]==
خط ۲۵: خط ۲۶:
== منابع ==
== منابع ==
{{منابع}}
{{منابع}}
#[[پرونده:1368987.jpg|22px]] [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|'''فرهنگ غدیر''']]
# [[پرونده: IM009687.jpg|22px]] جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱ (کتاب)|'''فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱''']]
#[[پرونده:13681048.jpg|22px]] [[سید جمال‌الدین دین‌پرور|دین‌پرور، سیدجمال‌الدین]]، [[دانشنامه نهج البلاغه ج۱ (کتاب)|'''دانشنامه نهج البلاغه ج۱''']]
{{پایان منابع}}
{{پایان منابع}}


۱۱۵٬۱۸۳

ویرایش