بدون خلاصۀ ویرایش
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==منابع== +== منابع ==)) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{ | {{نبوت}} | ||
{{مدخل مرتبط | |||
| موضوع مرتبط = صحابه | |||
| عنوان مدخل = حمزة بن عبدالمطلب | |||
| مداخل مرتبط = [[حمزة بن عبدالمطلب در قرآن]] - [[حمزة بن عبدالمطلب در تاریخ اسلامی]] - [[حمزة بن عبدالمطلب در نهج البلاغه]] - [[حمزة بن عبدالمطلب در معارف و سیره نبوی]] | |||
| پرسش مرتبط = | |||
}} | |||
'''[[حمزة بن عبدالمطلب بن هاشم بن عبدمناف]]''' فرزند [[عبدالمطلب]] و عموی [[پیامبر]]{{صل}} و [[امیرمؤمنان علی]]{{ع}} و کنیهاش ابویعلی و ابوعماره است. وی در سال سوم بعثت به [[دین اسلام]] مشرف شد و اسلام او بر شوکت و عظمت پیامبر{{صل}} و [[مسلمانان]] افزود و به همین جهت از طرف [[پروردگار]] [[لقب]] اسدالله و اسد رسوله یعنی [[شیر خدا]] و [[رسول خدا]] به او عطا شد. حمزه در وقایع قبل از هجرت مانند [[بیعت عقبه]] و جنگهای بعد از هجرت مانند [[جنگ بدر]] و [[جنگ اُحد]] شرکت کرده و دلاوریهای فراوانی داشت و سرانجام در جنگ احد به دست وحشی غلام هند جگرخوار به [[شهادت]] رسید. | '''[[حمزة بن عبدالمطلب بن هاشم بن عبدمناف]]''' فرزند [[عبدالمطلب]] و عموی [[پیامبر]]{{صل}} و [[امیرمؤمنان علی]]{{ع}} و کنیهاش ابویعلی و ابوعماره است. وی در سال سوم بعثت به [[دین اسلام]] مشرف شد و اسلام او بر شوکت و عظمت پیامبر{{صل}} و [[مسلمانان]] افزود و به همین جهت از طرف [[پروردگار]] [[لقب]] اسدالله و اسد رسوله یعنی [[شیر خدا]] و [[رسول خدا]] به او عطا شد. حمزه در وقایع قبل از هجرت مانند [[بیعت عقبه]] و جنگهای بعد از هجرت مانند [[جنگ بدر]] و [[جنگ اُحد]] شرکت کرده و دلاوریهای فراوانی داشت و سرانجام در جنگ احد به دست وحشی غلام هند جگرخوار به [[شهادت]] رسید. | ||
خط ۷۳: | خط ۷۶: | ||
===[[امام سجاد]]{{ع}}=== | ===[[امام سجاد]]{{ع}}=== | ||
[[حضرت سجاد]]{{ع}} در [[مسجد دمشق]] ضمن [[خطبه]] مشهوری که خواند فرمود: به واسطه هفت نفر [[برتری]] یافتیم که [[محمد]] از ماست و [[صدیق]] [[علی بن ابی طالب]] از ماست، [[طیار]] ([[جعفر]]) از ماست و [[شیر خدا]] و پیامبر ([[حمزه]]) از ماست و دو [[سبط]] این [[امت]] ([[حسن]] و [[حسین]]) از ما هستند. در این خطبه حضرت سجاد به حمزه و جعفر در ردیف پیامبر و [[امامان]] [[افتخار]] میکند<ref>{{متن حدیث|فَضَّلَنَا ، بِسَبْعِ أَعْطَيْنَا : الْعِلْمُ ، وَ الْحِلْمِ ، وَ السَّمَاحَةِ ، وَ الْفَصَاحَةَ ، وَ الشَّجَاعَةَ ، وَ الْمَحَبَّةَ فِي قُلُوبِ الْمُؤْمِنِينَ ، وَ فَضَّلَنَا بِأَنْ مِنَّا النَّبِيِّ الْمُخْتَارِ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ ، وَ مِنَّا الصَّدِيقَ ، وَ مِنَّا الطَّيَّارِ ، وَ مِنَّا أَسَدُ اللَّهِ وَ أَسَدُ رَسُولِهِ ، وَ مِنَّا خِيَرَةً نِساءِ الْعالَمِينَ ، وَ مِنَّا سِبْطاً هَذِهِ الُامَّةِ}}؛ بحارالانوار، علامه مجلسی، ج۴۵، ص۱۳۸؛ العوالم، علامه بحرانی، ص۴۳۸؛ لواعج الاشجان، امین عاملی، ص۲۳۴.</ref>.<ref>[[حبیب عباسی|عباسی، حبیب]]، [[حمزه بن عبدالمطلب (مقاله)|مقاله «حمزه بن عبدالمطلب»]]، [[دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم ج۲ (کتاب)|دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم]]، ج۲، ص:۲۲۷-۲۲۹.</ref> | [[حضرت سجاد]]{{ع}} در [[مسجد دمشق]] ضمن [[خطبه]] مشهوری که خواند فرمود: به واسطه هفت نفر [[برتری]] یافتیم که [[محمد]] از ماست و [[صدیق]] [[علی بن ابی طالب]] از ماست، [[طیار]] ([[جعفر]]) از ماست و [[شیر خدا]] و پیامبر ([[حمزه]]) از ماست و دو [[سبط]] این [[امت]] ([[حسن]] و [[حسین]]) از ما هستند. در این خطبه حضرت سجاد به حمزه و جعفر در ردیف پیامبر و [[امامان]] [[افتخار]] میکند<ref>{{متن حدیث|فَضَّلَنَا ، بِسَبْعِ أَعْطَيْنَا : الْعِلْمُ ، وَ الْحِلْمِ ، وَ السَّمَاحَةِ ، وَ الْفَصَاحَةَ ، وَ الشَّجَاعَةَ ، وَ الْمَحَبَّةَ فِي قُلُوبِ الْمُؤْمِنِينَ ، وَ فَضَّلَنَا بِأَنْ مِنَّا النَّبِيِّ الْمُخْتَارِ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ ، وَ مِنَّا الصَّدِيقَ ، وَ مِنَّا الطَّيَّارِ ، وَ مِنَّا أَسَدُ اللَّهِ وَ أَسَدُ رَسُولِهِ ، وَ مِنَّا خِيَرَةً نِساءِ الْعالَمِينَ ، وَ مِنَّا سِبْطاً هَذِهِ الُامَّةِ}}؛ بحارالانوار، علامه مجلسی، ج۴۵، ص۱۳۸؛ العوالم، علامه بحرانی، ص۴۳۸؛ لواعج الاشجان، امین عاملی، ص۲۳۴.</ref>.<ref>[[حبیب عباسی|عباسی، حبیب]]، [[حمزه بن عبدالمطلب (مقاله)|مقاله «حمزه بن عبدالمطلب»]]، [[دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم ج۲ (کتاب)|دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم]]، ج۲، ص:۲۲۷-۲۲۹.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == |