جز
جایگزینی متن - '*[' به '* ['
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==پانویس== +== پانویس ==)) |
جز (جایگزینی متن - '*[' به '* [') |
||
خط ۸: | خط ۸: | ||
*{{متن قرآن|وَمَا كُنْتُمْ تَسْتَتِرُونَ أَنْ يَشْهَدَ عَلَيْكُمْ سَمْعُكُمْ وَلَا أَبْصَارُكُمْ وَلَا جُلُودُكُمْ وَلَكِنْ ظَنَنْتُمْ أَنَّ اللَّهَ لَا يَعْلَمُ كَثِيرًا مِمَّا تَعْمَلُونَ}}<ref>«و شما نه از این رو (خود را هنگام گناه) پنهان میداشتید که مبادا گوش و چشمها و پوستهایتان به زیان شما گواهی دهند بلکه (از این رو که) میپنداشتید خداوند بسیاری از چیزها را که انجام میدهید نمیداند» سوره فصلت، آیه ۲۲.</ref>. | *{{متن قرآن|وَمَا كُنْتُمْ تَسْتَتِرُونَ أَنْ يَشْهَدَ عَلَيْكُمْ سَمْعُكُمْ وَلَا أَبْصَارُكُمْ وَلَا جُلُودُكُمْ وَلَكِنْ ظَنَنْتُمْ أَنَّ اللَّهَ لَا يَعْلَمُ كَثِيرًا مِمَّا تَعْمَلُونَ}}<ref>«و شما نه از این رو (خود را هنگام گناه) پنهان میداشتید که مبادا گوش و چشمها و پوستهایتان به زیان شما گواهی دهند بلکه (از این رو که) میپنداشتید خداوند بسیاری از چیزها را که انجام میدهید نمیداند» سوره فصلت، آیه ۲۲.</ref>. | ||
*"ستر" به تناسب موضوعات مختلف، ظاهری و [[باطنی]] است؛ ستر ظاهری مانند {{متن قرآن|وَجَدَهَا تَطْلُعُ عَلَى قَوْمٍ لَمْ نَجْعَلْ لَهُمْ مِنْ دُونِهَا سِتْرًا}}<ref>«آن را چنین یافت که بر مردمی میتافت که در برابر (تابش) آن پوششی برای آنان قرار نداده بودیم» سوره کهف، آیه ۹۰.</ref>. این [[آیه]] درباره قومی در مشرق زمین است که در مقابل [[نور]] [[خورشید]] سرپناه و لباسی نداشتهاند؛ یعنی در [[زندگی]] وحشی و ابتدایی خود، حتی ساختن سایبان و دوختن [[لباس]] و [[پوشش]] نیز به فکرشان نرسیده بود<ref>فضل بن حسن طبرسی، مجمع البیان، ج۶، ص۷۵۸. سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۱۳، ص۳۶۲.</ref>. ستر [[باطنی]] مانند [[آیه شریفه]] {{متن قرآن|وَإِذَا قَرَأْتَ الْقُرْآنَ جَعَلْنَا بَيْنَكَ وَبَيْنَ الَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ حِجَابًا مَسْتُورًا}}<ref>«و چون قرآن بخوانی میان تو و آنان که به جهان واپسین ایمان ندارند پردهای فراپوشیده مینهیم» سوره اسراء، آیه ۴۵.</ref>. | *"ستر" به تناسب موضوعات مختلف، ظاهری و [[باطنی]] است؛ ستر ظاهری مانند {{متن قرآن|وَجَدَهَا تَطْلُعُ عَلَى قَوْمٍ لَمْ نَجْعَلْ لَهُمْ مِنْ دُونِهَا سِتْرًا}}<ref>«آن را چنین یافت که بر مردمی میتافت که در برابر (تابش) آن پوششی برای آنان قرار نداده بودیم» سوره کهف، آیه ۹۰.</ref>. این [[آیه]] درباره قومی در مشرق زمین است که در مقابل [[نور]] [[خورشید]] سرپناه و لباسی نداشتهاند؛ یعنی در [[زندگی]] وحشی و ابتدایی خود، حتی ساختن سایبان و دوختن [[لباس]] و [[پوشش]] نیز به فکرشان نرسیده بود<ref>فضل بن حسن طبرسی، مجمع البیان، ج۶، ص۷۵۸. سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۱۳، ص۳۶۲.</ref>. ستر [[باطنی]] مانند [[آیه شریفه]] {{متن قرآن|وَإِذَا قَرَأْتَ الْقُرْآنَ جَعَلْنَا بَيْنَكَ وَبَيْنَ الَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ حِجَابًا مَسْتُورًا}}<ref>«و چون قرآن بخوانی میان تو و آنان که به جهان واپسین ایمان ندارند پردهای فراپوشیده مینهیم» سوره اسراء، آیه ۴۵.</ref>. | ||
*[[قرآن کریم]] [[مظهر]] [[معارف الهی]] و حقایق [[روحانی]] است و تنها [[قلوب]] [[پاک]] و [[نورانی]] [[قادر]] به [[درک]] آن هستند؛ لذا عقلهای [[آلوده]] به صفات خبیث و [[رذایل]] حیوانی و [[عقاید]] [[منحرف]]، از [[قرآن]] محجوب و از [[درک]] مفاهیم آن عاجزند؛ مانند اینکه میان آنها و [[قرآن]] پردهای کشیده باشند <ref>سیدمحمدحسین طباطبایی، المیزان، ج۱۳، ص۱۱۳.</ref>. | * [[قرآن کریم]] [[مظهر]] [[معارف الهی]] و حقایق [[روحانی]] است و تنها [[قلوب]] [[پاک]] و [[نورانی]] [[قادر]] به [[درک]] آن هستند؛ لذا عقلهای [[آلوده]] به صفات خبیث و [[رذایل]] حیوانی و [[عقاید]] [[منحرف]]، از [[قرآن]] محجوب و از [[درک]] مفاهیم آن عاجزند؛ مانند اینکه میان آنها و [[قرآن]] پردهای کشیده باشند <ref>سیدمحمدحسین طباطبایی، المیزان، ج۱۳، ص۱۱۳.</ref>. | ||
*[[خداوند]] به [[اعمال انسان]] [[علم حضوری]] دارد و اعضا و جوارح [[انسان]] نیز خود عامل انجام آن هستند و نزد [[خدای تعالی]] [[شهادت]] میدهند: {{متن قرآن|وَمَا كُنْتُمْ تَسْتَتِرُونَ أَنْ يَشْهَدَ عَلَيْكُمْ سَمْعُكُمْ وَلَا أَبْصَارُكُمْ وَلَا جُلُودُكُمْ وَلَكِنْ ظَنَنْتُمْ أَنَّ اللَّهَ لَا يَعْلَمُ كَثِيرًا مِمَّا تَعْمَلُونَ}}<ref>«و شما نه از این رو (خود را هنگام گناه) پنهان میداشتید که مبادا گوش و چشمها و پوستهایتان به زیان شما گواهی دهند بلکه (از این رو که) میپنداشتید خداوند بسیاری از چیزها را که انجام میدهید نمیداند» سوره فصلت، آیه ۲۲.</ref><ref>سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۱۷، ص۳۸۳.</ref> لذا پوشاندن [[اعمال]] از [[خداوند]] محال است. | * [[خداوند]] به [[اعمال انسان]] [[علم حضوری]] دارد و اعضا و جوارح [[انسان]] نیز خود عامل انجام آن هستند و نزد [[خدای تعالی]] [[شهادت]] میدهند: {{متن قرآن|وَمَا كُنْتُمْ تَسْتَتِرُونَ أَنْ يَشْهَدَ عَلَيْكُمْ سَمْعُكُمْ وَلَا أَبْصَارُكُمْ وَلَا جُلُودُكُمْ وَلَكِنْ ظَنَنْتُمْ أَنَّ اللَّهَ لَا يَعْلَمُ كَثِيرًا مِمَّا تَعْمَلُونَ}}<ref>«و شما نه از این رو (خود را هنگام گناه) پنهان میداشتید که مبادا گوش و چشمها و پوستهایتان به زیان شما گواهی دهند بلکه (از این رو که) میپنداشتید خداوند بسیاری از چیزها را که انجام میدهید نمیداند» سوره فصلت، آیه ۲۲.</ref><ref>سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۱۷، ص۳۸۳.</ref> لذا پوشاندن [[اعمال]] از [[خداوند]] محال است. | ||
*مخفی کردن [[اعمال زشت]] و پلیدیها و [[پنهانکاری]] از [[صفات رذیله]] [[انسانی]] است که [[ناهنجاریها]] را در [[جامعه]] درونی میکند و از آسیبهای جدی [[جامعه]] [[قرآنی]] است. [[اعتقاد]] به این اصل که هر چیز مخفی و پنهان نزد [[خدای تعالی]] آشکار است، در محو شدن این [[ناهنجاری]] و آسیب [[اجتماعی]] تأثیرگذار است <ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص:۷۴.</ref>. | *مخفی کردن [[اعمال زشت]] و پلیدیها و [[پنهانکاری]] از [[صفات رذیله]] [[انسانی]] است که [[ناهنجاریها]] را در [[جامعه]] درونی میکند و از آسیبهای جدی [[جامعه]] [[قرآنی]] است. [[اعتقاد]] به این اصل که هر چیز مخفی و پنهان نزد [[خدای تعالی]] آشکار است، در محو شدن این [[ناهنجاری]] و آسیب [[اجتماعی]] تأثیرگذار است <ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص:۷۴.</ref>. | ||