جز
جایگزینی متن - 'داود' به 'داوود'
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - 'داود' به 'داوود') |
||
خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
[[کشی]] ذیل اسم عبدالرحمان بن ابی عبدالله: {{متن حدیث|قَالَ أَبُو عَمْرٍو: سَأَلْتُ مُحَمَّدَ بْنَ مَسْعُودٍ، عَنْ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ فَذَكَرَ عَنْ عَلِيِّ بْنِ الْحَسَنِ بْنِ فَضَّالٍ، أَنَّهُ عَبْدُ الرَّحْمَنِ بْنُ مَيْمُونٍ الَّذِي فِي الْحَدِيثِ، وَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ رَجُلٌ مِنْ أَهْلِ الْبَصْرَةِ اسْمُهُ مَيْمُونٌ، وَ عَبْدُ الرَّحْمَنِ هُوَ خَتَنُ فُضَيْلِ بْنِ يَسَارٍ}}<ref>رجال الکشی (اختیار معرفة الرجال)، ص۳۱۱، ش۵۶۲.</ref>؛ | [[کشی]] ذیل اسم عبدالرحمان بن ابی عبدالله: {{متن حدیث|قَالَ أَبُو عَمْرٍو: سَأَلْتُ مُحَمَّدَ بْنَ مَسْعُودٍ، عَنْ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ فَذَكَرَ عَنْ عَلِيِّ بْنِ الْحَسَنِ بْنِ فَضَّالٍ، أَنَّهُ عَبْدُ الرَّحْمَنِ بْنُ مَيْمُونٍ الَّذِي فِي الْحَدِيثِ، وَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ رَجُلٌ مِنْ أَهْلِ الْبَصْرَةِ اسْمُهُ مَيْمُونٌ، وَ عَبْدُ الرَّحْمَنِ هُوَ خَتَنُ فُضَيْلِ بْنِ يَسَارٍ}}<ref>رجال الکشی (اختیار معرفة الرجال)، ص۳۱۱، ش۵۶۲.</ref>؛ | ||
بدان جهت در رجال [[شیعه]] با اسم عبدالرحمن بن ابی عبدالله<ref>ر.ک: رجال البرقی، ص۲۴؛ رجال الکشی (اختیار معرفة الرجال)، ص۳۱۱، ش۵۶۲؛ رجال الطوسی، ص۲۳۶، ش۳۲۱۶؛ الرجال (ابن | بدان جهت در رجال [[شیعه]] با اسم عبدالرحمن بن ابی عبدالله<ref>ر.ک: رجال البرقی، ص۲۴؛ رجال الکشی (اختیار معرفة الرجال)، ص۳۱۱، ش۵۶۲؛ رجال الطوسی، ص۲۳۶، ش۳۲۱۶؛ الرجال (ابن داوود)، ص۲۲۲، ش۹۲۵.</ref>؛ ولی در رجال [[اهل سنت]]، با عنوان عبدالرحمن بن میمون<ref>ر.ک: التاریخ الکبیر، ج۵، ص۳۵۱، ش۱۱۱۳؛ تقریب التهذیب، ج۱، ص۵۹۳، ش۴۰۴۰؛ تهذیب التهذیب، ج۶، ص۲۵۵، ش۵۶۰.</ref> یاد شده است. | ||
[[نجاشی]] نیز در ترجمه نوهاش [[اسماعیل بن همام بن عبدالرحمن بن ابی عبدالله میمون بصری]]<ref>ر.ک: رجال النجاشی، ص۳۰، ش۶۲.</ref> به او اشاره کرده است.<ref>[[عبدالله جوادی آملی|جوادی آملی، عبدالله]]، [[رجال تفسیری ج۱ (کتاب)|رجال تفسیری]]، ج۱ ص ۱۲۵-۱۲۸.</ref> | [[نجاشی]] نیز در ترجمه نوهاش [[اسماعیل بن همام بن عبدالرحمن بن ابی عبدالله میمون بصری]]<ref>ر.ک: رجال النجاشی، ص۳۰، ش۶۲.</ref> به او اشاره کرده است.<ref>[[عبدالله جوادی آملی|جوادی آملی، عبدالله]]، [[رجال تفسیری ج۱ (کتاب)|رجال تفسیری]]، ج۱ ص ۱۲۵-۱۲۸.</ref> |