صفات ثبوتی امام: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==منابع== +== منابع ==))
خط ۲۱: خط ۲۱:
#[[عصمت در شناخت]] [[احکام الهی]]؛
#[[عصمت در شناخت]] [[احکام الهی]]؛
#[[عصمت در شناخت]] موضوعات [[احکام شرعی]]؛
#[[عصمت در شناخت]] موضوعات [[احکام شرعی]]؛
#[[عصمت در تشخیص]] [[مصالح]] امور مربوط‍ به [[رهبری]] [[جامعه اسلامی]]؛  
#[[عصمت در تشخیص]] [[مصالح]] امور مربوط‍ به [[رهبری جامعه اسلامی]]؛  
#[[عصمت]] در امور مربوط‍ به [[زندگی]] عادی اعم از مسائل فردی و [[اجتماعی]].
#[[عصمت]] در امور مربوط‍ به [[زندگی]] عادی اعم از مسائل فردی و [[اجتماعی]].
*مهم‌ترین [[دلیل عقلی]] بر [[لزوم عصمت امام]]، [[برهان امتناع تسلسل]] است<ref>الباب الحادی عشر، مبحث امامت، ص۴۱.</ref>، یعنی اگر [[خلیفه الهی]] [[معصوم]] نباشد، وجود [[امامان]] غیر متناهی یا [[تسلسل]] در [[امامت]] لازم خواهد آمد: {{عربی|ان الإمام لو لم يكن معصوما لزم التسلسل و التالي باطل فالمقدم مثله بيان الشرطية ان المقتضى لوجوب نصب الامام هو تجويز الخطا على الرعية فلو كان هذا المقتضي ثابتاً في حق الامام وجب ان يكون له امام آخر و يتسلسل او ينتهى الى امام لا يجوز عليه الخطا فيكون هو الامام الاصلى}}<ref>کشف المراد، ۳۶۴؛ نهج المسترشدین، مبحث امامت؛ اگر امام معصوم نباشد، تسلسل لازم آید؛ تالی باطل است پس مقدّم نیز باطل است؛ بیان ملازمه شرطیه این است که مقتضی وجوب نصب امام جایز الخطا بودن مکلفان است، هر گاه این مقتضی در باره امام هم ثابت باشد، باید او نیز امام دیگری داشته باشد و این مطلب یا به صورت غیر متناهی ادامه می‌یابد یا به امامی منتهی می‌شود که خطاپذیر نیست و او امام اصلی برای عُموم مکلفان است.</ref>.
*مهم‌ترین [[دلیل عقلی]] بر [[لزوم عصمت امام]]، [[برهان امتناع تسلسل]] است<ref>الباب الحادی عشر، مبحث امامت، ص۴۱.</ref>، یعنی اگر [[خلیفه الهی]] [[معصوم]] نباشد، وجود [[امامان]] غیر متناهی یا [[تسلسل]] در [[امامت]] لازم خواهد آمد: {{عربی|ان الإمام لو لم يكن معصوما لزم التسلسل و التالي باطل فالمقدم مثله بيان الشرطية ان المقتضى لوجوب نصب الامام هو تجويز الخطا على الرعية فلو كان هذا المقتضي ثابتاً في حق الامام وجب ان يكون له امام آخر و يتسلسل او ينتهى الى امام لا يجوز عليه الخطا فيكون هو الامام الاصلى}}<ref>کشف المراد، ۳۶۴؛ نهج المسترشدین، مبحث امامت؛ اگر امام معصوم نباشد، تسلسل لازم آید؛ تالی باطل است پس مقدّم نیز باطل است؛ بیان ملازمه شرطیه این است که مقتضی وجوب نصب امام جایز الخطا بودن مکلفان است، هر گاه این مقتضی در باره امام هم ثابت باشد، باید او نیز امام دیگری داشته باشد و این مطلب یا به صورت غیر متناهی ادامه می‌یابد یا به امامی منتهی می‌شود که خطاپذیر نیست و او امام اصلی برای عُموم مکلفان است.</ref>.
۲۱۸٬۲۲۶

ویرایش