ترس: تفاوت میان نسخه‌ها

۱۶ بایت حذف‌شده ،  ‏۱۲ مهٔ ۲۰۲۲
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۱: خط ۱۱:


== مقدمه ==
== مقدمه ==
[[ترس]] یکی از ابزارها در [[زمان ظهور]] برای [[تسلیم]] [[دشمنان]] است. پیش از [[ظهور]] [[حضرت مهدی]]{{ع}}، [[ستمگران]] بر [[جهان]] [[فرمانروایی]] و [[بیم]] و ترس غالباً از [[حکومت]] آنان سرچشمه می‌گیرد. [[رسول خدا]] (صل [[الله]] علیه و آله) در این زمینه می‌فرماید: [[زمین]] از [[ستم]] و [[بیداد]] پر می‌شود، تا جایی که در هرخانه‌ای ترس و [[جنگ]] وارد می‌گردد<ref>کنز العمال، ج ۱۴، ص۵۸۴.</ref>. [[امام باقر]]{{ع}} می‌فرماید: [[حضرت قائم]]{{ع}} [[قیام]] نمی‌کند مگر در دورانی پر از بیم و [[هراس]]<ref>امالی، ج ۲، ص۱۵۶؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص۲۳.</ref>.<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۲۲۲.</ref>
ترس یکی از ابزارها در [[زمان ظهور]] برای [[تسلیم]] [[دشمنان]] است. پیش از [[ظهور]] [[حضرت مهدی]]{{ع}}، [[ستمگران]] بر [[جهان]] [[فرمانروایی]] و [[بیم]] و ترس غالباً از [[حکومت]] آنان سرچشمه می‌گیرد. [[رسول خدا]] (صل [[الله]] علیه و آله) در این زمینه می‌فرماید: [[زمین]] از [[ستم]] و [[بیداد]] پر می‌شود، تا جایی که در هرخانه‌ای ترس و [[جنگ]] وارد می‌گردد<ref>کنز العمال، ج ۱۴، ص۵۸۴.</ref>. [[امام باقر]]{{ع}} می‌فرماید: [[حضرت قائم]]{{ع}} [[قیام]] نمی‌کند مگر در دورانی پر از بیم و [[هراس]]<ref>امالی، ج ۲، ص۱۵۶؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص۲۳.</ref>.<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۲۲۲.</ref>


== ترس سلاح امام زمان{{ع}} ==
== ترس سلاح امام زمان{{ع}} ==
خط ۱۸: خط ۱۸:
[[امدادهای الهی]] گاهی در قدرتی است که خداوند به [[حضرت]] داده است و با انجام کراماتی، حضرت [[مشکلات]] را از سر راه برمی‌دارد و یا به وسیله رعب و ترسی است که خداوند در دل دشمن ایجاد می‌کند<ref>مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه (کتاب)|موعودنامه، ص۲۲۲.</ref>.
[[امدادهای الهی]] گاهی در قدرتی است که خداوند به [[حضرت]] داده است و با انجام کراماتی، حضرت [[مشکلات]] را از سر راه برمی‌دارد و یا به وسیله رعب و ترسی است که خداوند در دل دشمن ایجاد می‌کند<ref>مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه (کتاب)|موعودنامه، ص۲۲۲.</ref>.


[[امام صادق]]{{ع}} درباره آیه {{متن قرآن|أَتَى أَمْرُ اللَّهِ فَلَا تَسْتَعْجِلُوهُ}}<ref>«فرمان (عذاب) خداوند در رسید، به شتاب آن را مخواهید، پاکا و فرا برترا که اوست از آنچه (با وی) شریک می‌دارند» سوره نحل، آیه ۱.</ref> فرمود: این «[[أمر]]» همان قیام حضرت [[قائم آل محمد]]{{عم}} است و خداوند ما را [[فرمان]] داده که در آن [[عجله]] نکنیم. زمانی که حضرت قائم{{ع}} [[ظهور]] نماید سه لشکر او را [[همراهی]] خواهند کرد و [[یاری]] خواهند داد؛ لشکری از [[ملائکه]] و لشکر از مؤمنین و لشکری از [[ترس]] و [[قیام]] [[حضرت قائم]]{{ع}} همانند به پاخواستن [[رسول]] خداست... (که با تعداد کمی از [[مؤمنین]] بر گروه زیادی از [[مشرکین]] [[غلبه]] می‌نمود و در پایان نیز با همان تعداد کم آنان را به زانو در آورد و [[مکه]] را فتح نمود، و [[مشرکان]] نیز از ترس، جملگی اظهار [[ایمان]] نمودند. [[ملائکه]] نیز در [[جنگ‌ها]] از جمله [[جنگ بدر]]، [[رسول خدا]] و [[مسلمانان]] را [[یاری]] می‌دادند و این خصوصیات در [[امام زمان]]{{ع}} و [[لشکریان]] او نیز در [[زمان ظهور]] وجود خواهد داشت<ref>تفسیر البرهان: ج ۲، ص۳۵۹.</ref>.
[[امام صادق]]{{ع}} درباره آیه {{متن قرآن|أَتَى أَمْرُ اللَّهِ فَلَا تَسْتَعْجِلُوهُ}}<ref>«فرمان (عذاب) خداوند در رسید، به شتاب آن را مخواهید، پاکا و فرا برترا که اوست از آنچه (با وی) شریک می‌دارند» سوره نحل، آیه ۱.</ref> فرمود: این «[[أمر]]» همان قیام حضرت [[قائم آل محمد]]{{عم}} است و خداوند ما را [[فرمان]] داده که در آن [[عجله]] نکنیم. زمانی که حضرت قائم{{ع}} [[ظهور]] نماید سه لشکر او را [[همراهی]] خواهند کرد و [[یاری]] خواهند داد؛ لشکری از [[ملائکه]] و لشکر از مؤمنین و لشکری از ترس و [[قیام]] [[حضرت قائم]]{{ع}} همانند به پاخواستن [[رسول]] خداست... (که با تعداد کمی از [[مؤمنین]] بر گروه زیادی از [[مشرکین]] [[غلبه]] می‌نمود و در پایان نیز با همان تعداد کم آنان را به زانو در آورد و [[مکه]] را فتح نمود، و [[مشرکان]] نیز از ترس، جملگی اظهار [[ایمان]] نمودند. [[ملائکه]] نیز در [[جنگ‌ها]] از جمله [[جنگ بدر]]، [[رسول خدا]] و [[مسلمانان]] را [[یاری]] می‌دادند و این خصوصیات در [[امام زمان]]{{ع}} و [[لشکریان]] او نیز در [[زمان ظهور]] وجود خواهد داشت<ref>تفسیر البرهان: ج ۲، ص۳۵۹.</ref>.


[[امام باقر]]{{ع}} فرمود: «ترس»، [[حضرت]] [[قائم آل محمد]]{{عم}} را یاری خواهد داد. (یعنی پیشاپیش، ترس در [[دل]] [[دشمنان]] می‌رود و آنها [[شکست]] می‌خورند و منهزم می‌شوند) و [[نصرت]] و [[پیروزی]] همیشه پشتوانه کارهای ایشان است... تا اینکه سلطنتش به [[شرق]] و [[غرب]] عالم گسترش می‌یابد و [[خداوند]] [[دین]] او را بر تمام [[ادیان]] غلبه داده، هر چند این کار، [[کافران]] را خوشایند نیست<ref>وافی: ج ۲، ص۱۱۲ و سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص۵۳۰.</ref>.  
[[امام باقر]]{{ع}} فرمود: «ترس»، [[حضرت]] [[قائم آل محمد]]{{عم}} را یاری خواهد داد. (یعنی پیشاپیش، ترس در [[دل]] [[دشمنان]] می‌رود و آنها [[شکست]] می‌خورند و منهزم می‌شوند) و [[نصرت]] و [[پیروزی]] همیشه پشتوانه کارهای ایشان است... تا اینکه سلطنتش به [[شرق]] و [[غرب]] عالم گسترش می‌یابد و [[خداوند]] [[دین]] او را بر تمام [[ادیان]] غلبه داده، هر چند این کار، [[کافران]] را خوشایند نیست<ref>وافی: ج ۲، ص۱۱۲ و سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص۵۳۰.</ref>.  
خط ۲۶: خط ۲۶:
در روایتی [[امام صادق]]{{ع}} فرمود: [[پرچم]] رسول خدا{{صل}} پس از او فقط به دست [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} در [[جنگ جمل]] گشوده شد و پس از آن دیگر گشوده نشود تا به دست حضرت قائم{{ع}} در [[زمان قیام]] دیگر باره آن را باز خواهد کرد و زمانی که آن را بگشاید، ترس از چهار سوی تا فاصله یک ماه راه گسترده شود. (و کسانی که بخواهند با آن پرچم به [[مبارزه]] برخیزند تا مسافت یک ماه راه از ترس می‌گریزند)<ref>غیبت نعمانی، ص۳۰۷.</ref>.
در روایتی [[امام صادق]]{{ع}} فرمود: [[پرچم]] رسول خدا{{صل}} پس از او فقط به دست [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} در [[جنگ جمل]] گشوده شد و پس از آن دیگر گشوده نشود تا به دست حضرت قائم{{ع}} در [[زمان قیام]] دیگر باره آن را باز خواهد کرد و زمانی که آن را بگشاید، ترس از چهار سوی تا فاصله یک ماه راه گسترده شود. (و کسانی که بخواهند با آن پرچم به [[مبارزه]] برخیزند تا مسافت یک ماه راه از ترس می‌گریزند)<ref>غیبت نعمانی، ص۳۰۷.</ref>.


ترس را گاهی می‌توان به عنوان یک [[نعمت]] یاد کرد و شاید هم واسطه‌ای برای [[حفظ جان]] [[مؤمنین]] در زمان‌های خاص و دشوار؛ زیرا مؤمنین با توجه به [[قدرت]] [[ایمانی]] آنها هرگز نمی‌توانند در مقابل [[ظلم]] [[سکوت]] کنند و جولان‌دهی [[مستکبران]] را برنمی‌تابند. اما [[پیش از ظهور]] باید بسیار سنجیده عمل کرد، و به اصطلاح خود را هدر نداد از این روی گاهی [[ترس]] باعث حفظ جان برخی مؤمنین می‌شود تا آنها برای [[روز]] [[ظهور]] [[ذخیره]] شوند.
ترس را گاهی می‌توان به عنوان یک [[نعمت]] یاد کرد و شاید هم واسطه‌ای برای [[حفظ جان]] [[مؤمنین]] در زمان‌های خاص و دشوار؛ زیرا مؤمنین با توجه به [[قدرت]] [[ایمانی]] آنها هرگز نمی‌توانند در مقابل [[ظلم]] [[سکوت]] کنند و جولان‌دهی [[مستکبران]] را برنمی‌تابند. اما [[پیش از ظهور]] باید بسیار سنجیده عمل کرد، و به اصطلاح خود را هدر نداد از این روی گاهی ترس باعث حفظ جان برخی مؤمنین می‌شود تا آنها برای [[روز]] [[ظهور]] [[ذخیره]] شوند.


[[امام باقر]]{{ع}} فرمود: در [[دل]] [[شیعیان]] ما [[رعب]] و ترس می‌اندازد (تا در امور که باید [[صبر]] پیشه کنند و [[شکیبایی]] نمایند، [[عجله]] به [[خرج]] ندهند ولی) زمانی که [[حضرت]] [[قائم آل محمد]]{{عم}} [[قیام]] کند، هر کدام از آنان از شیران [[خشمگین]]، بی‌باک‌تر و از تیر و [[سنان]] برنده‌تر خواهند بود!<ref>سید [[محمود]] موسوی دهسرخی، یأتی علی [[الناس]] [[زمان]]، ص۱۵۷ و کفایة الخصام: ص۶۸۷.</ref>.
[[امام باقر]]{{ع}} فرمود: در [[دل]] [[شیعیان]] ما [[رعب]] و ترس می‌اندازد (تا در امور که باید [[صبر]] پیشه کنند و [[شکیبایی]] نمایند، [[عجله]] به [[خرج]] ندهند ولی) زمانی که [[حضرت]] [[قائم آل محمد]]{{عم}} [[قیام]] کند، هر کدام از آنان از شیران [[خشمگین]]، بی‌باک‌تر و از تیر و [[سنان]] برنده‌تر خواهند بود!<ref>سید [[محمود]] موسوی دهسرخی، یأتی علی [[الناس]] [[زمان]]، ص۱۵۷ و کفایة الخصام: ص۶۸۷.</ref>.
خط ۴۱: خط ۴۱:
[[امام صادق]]{{ع}} فرمود: [[حضرت قائم]]{{ع}} پیش از [[قیام]] خود از دیدگان غایب خواهد شد. [[راوی]] پرسید: جانم به قربانت! برای چه؟ [[حضرت]] پاسخ داد: زیرا او می‌ترسد و با دست اشاره به گلو و شکم [[مبارک]] خود نمود (یعنی از کشته شدن [[بیم]] دارد)... <ref>کمال الدین، ج ۲، ص۳۴۲ و ۳۴۶.</ref>.
[[امام صادق]]{{ع}} فرمود: [[حضرت قائم]]{{ع}} پیش از [[قیام]] خود از دیدگان غایب خواهد شد. [[راوی]] پرسید: جانم به قربانت! برای چه؟ [[حضرت]] پاسخ داد: زیرا او می‌ترسد و با دست اشاره به گلو و شکم [[مبارک]] خود نمود (یعنی از کشته شدن [[بیم]] دارد)... <ref>کمال الدین، ج ۲، ص۳۴۲ و ۳۴۶.</ref>.


[[امام زین العابدین]]{{ع}} در [[حدیثی]] فرمود: در [[قائم آل محمد]]{{عم}} مانند [[پیامبران]] گذشته ویژگیی‌هایی خواهد بود... و ویژگی او که مانند [[حضرت موسی]]{{ع}} است، [[ترس]] و پنهان شدن اوست (زیرا [[حضرت موسی{{ع}} نیز زمانی که یکی از [[فرعونیان]] را به [[قتل]] رسانید از ترس آنان به سوی «[[مدین]]» به نزد [[شعیب]] [[پیامبر]] رفت و از دیده [[فرعونیان]] در [[مصر]] غایب شد)<ref>کمال الدین: ج ۱، ص۳۲۲.</ref>.
[[امام زین العابدین]]{{ع}} در [[حدیثی]] فرمود: در [[قائم آل محمد]]{{عم}} مانند [[پیامبران]] گذشته ویژگیی‌هایی خواهد بود... و ویژگی او که مانند [[حضرت موسی]]{{ع}} است، ترس و پنهان شدن اوست (زیرا [[حضرت موسی{{ع}} نیز زمانی که یکی از [[فرعونیان]] را به [[قتل]] رسانید از ترس آنان به سوی «[[مدین]]» به نزد [[شعیب]] [[پیامبر]] رفت و از دیده [[فرعونیان]] در [[مصر]] غایب شد)<ref>کمال الدین: ج ۱، ص۳۲۲.</ref>.


همچنین در [[تفسیر]] [[آیه]] پنجاه و پنجم [[سوره نور]] فرمود: قسم به خدا آن کسانی که [[خداوند]] ترس‌شان را تبدیل به [[امنیت]] و [[آرامش]] می‌کند حضرت مهدی{{ع}} و [[شیعیان]] او خواهند بود، خداوند این کار را برای آنان به دست یکی از ما [[اهل بیت]] (حضرت قائم{{ع}}) انجام خواهد داد و آن شخص [[مهدی این امت]] است<ref>کنز الدقائق: ج ۹، ص۳۲۸.</ref>.<ref>[[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|فرهنگنامه آخرالزمان]]، ص۱۷۳.</ref>
همچنین در [[تفسیر]] [[آیه]] پنجاه و پنجم [[سوره نور]] فرمود: قسم به خدا آن کسانی که [[خداوند]] ترس‌شان را تبدیل به [[امنیت]] و [[آرامش]] می‌کند حضرت مهدی{{ع}} و [[شیعیان]] او خواهند بود، خداوند این کار را برای آنان به دست یکی از ما [[اهل بیت]] (حضرت قائم{{ع}}) انجام خواهد داد و آن شخص [[مهدی این امت]] است<ref>کنز الدقائق: ج ۹، ص۳۲۸.</ref>.<ref>[[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|فرهنگنامه آخرالزمان]]، ص۱۷۳.</ref>
۱۱۲٬۸۶۰

ویرایش