رابطه علم معصوم با عصمت چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

::::::«علم و عصمت رابطه نزدیکی دارند. ریشه اساسی عصمت را علم تشکیل می‌دهد. انسان وقتی چیزی را به حقیقت و واقعیّت درک کند، کنه وجودی آن را بداند و تمام آثار و پیامدهای آن را به عیان ببیند در مواجهه با آن با شناختی که دارد از خود عکس‌العملی متناسب نشان می‌دهد. ولی اگر چنین شناختی از شیء برای او نباشد ممکن است درباره آن دچار اشتباه شود و نسبت به او کاری انجام دهد که موجب پشیمانی گردد. نسیان، غفلت، سهو و جهل و نادانی از ریشه‌های مهم معاصی و آلودگی‌ها به شمار می‌آید. ممکن است انسانی از روی غفلت و یا جهل و نادانی مرتکب شرب خمر شود و در اثر آن مهم‌ترین موهبت الهی یعنی عقل و هوشیاری خویش را از دست بدهد و دست به کارهایی بزند که بعد از هوشیاری از خود شرم کند»<ref>[[امامت ۵ (کتاب)|امامت]].</ref>.

{{پایان جمع شدن}}

[[پرونده:11819.jpg|بندانگشتی|right|100px|[[اصغر غلامی|غلامی]]]]

::::::«عصمت در لغت به معنای منع و حفظ است و همه انواع حفظ را در بر می‌گیرد.<ref>لسان العرب ۴۰۴/۱۲ - ۴۰۳.</ref> اما از نظر احادیث، معصوم کسی است که از محارم الاهی امتناع و اجتناب کند.<ref>معانی الاخبار / ۱۳۲.</ref> امتناع و اجتناب، فعل شخص معصوم است؛ اما توفیق و تسدید الاهی نیز در عصمت نقش دارد. توفیق و تسدید الاهی نیز از طریق افاضه علم است. [[امام رضا]]{{ع}} می‌فرماید: هنگامی که خداوند بنده‌ای را برای "سرپرستی" امور بندگانش بر می گزیند، سینه‌اش را برای این امر گشاده می‌گرداند و چشمه‌های حکمت را در قلبش به ودیعه می‌گذارد و به او علم الهام می‌کند. پس او معصوم و مؤید است.<ref>کافی ۲۰۲/۱.</ref> در برخی روایات، قرآن <ref>نک: معانی الاخبار / ۱۳۲.</ref> و در برخی روح القدس <ref>نک: کافی ۲۶۶/۱ و ۲۷۲.</ref> عامل تسدید و حفظ الاهی معرفی شده‌اند که اینها هر دو، از منابع اساسی علم امامان‌اند. پس روشن است که منشأ عصمت، علم موهوبی الاهی است و علم به عمل و پیامدهای آن، موجب حفظ انسان از ارتکاب اعمال ناشایست شده و او را به امور صواب ترغیب می‌کند. [[امام علی|امیرالمؤمنین]]{{ع}} بالا در این باره می‌فرماید: اگر آنچه را مردگان شما ( پس از مرگ می‌بینند، شما هم به عیان می‌دیدید، قطعاً بی‌تاب می‌شدید و ترس وجود شما را فرا می‌گرفت و به امر خدا و حجت او گوش فرا می‌دارید و از او اطاعت می‌کردید.<ref>نهج البلاغه، خطبه ۲۰۰.</ref> البته وجود علم ضرورت، موجب فعل یا ترک نیست و از انسان سلب اختیار نمی‌کند. اما مسلم است که عصمت بدون علم ممکن نیست. در نتیجه، وجود عصمت، از وجود علم الاهی در معصوم حکایت می کند»<ref>[[آفاق علم امام در الکافی (مقاله)|آفاق علم امام در الکافی]]، ص۱۱۲.</ref>.

{{پایان جمع شدن}}