←مقدمه
جز (جایگزینی متن - 'رده:صحابه' به 'رده:صحابه پیامبر') |
(←مقدمه) |
||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
نام او را به [[اختلاف]] باذام<ref>ابن سعد، ج۵، ص۲۳۱؛ بخاری، ج۲، ص۱۴۴؛ ابن ابی حاتم، ج۱، ص۱۳۵.</ref>، [[باذان]] و ذکوان<ref>ابن حجر، لسان، ج۷، ص۴۶۹.</ref> گفته‌اند که در این اسامی تصحیف یا [[اشتباه]] صورت گرفته است. [[ابن حجر]]<ref>الاصابه، ج۴، ص۱۸۸.</ref> در بخش چهارم (توهمات) از او یاد کرده و برخی او را از افراد [[تابعی]] مشهور دانسته‌اند<ref>ابن سعد، ج۵، ص۲۳۱؛ ابن حجر، الاصابه، ج۴، ص۱۸۸.</ref>، برخی هم مانند [[ابونعیم]]<ref>ابونعیم، ج۵، ص۲۹۳۷.</ref> به نقل از کتاب [[صحابه]] [[حسن بن سفیان]]، او را از صحابه شمرده‌اند. در [[وصف]] او گفته شده است: ریش بلندی داشت و با دست آن را شانه می‌کرد<ref>ابن سعد، ج۶، ص۲۹۹.</ref>. | نام او را به [[اختلاف]]، «[[باذام]]»<ref>ابن سعد، ج۵، ص۲۳۱؛ بخاری، ج۲، ص۱۴۴؛ ابن ابی حاتم، ج۱، ص۱۳۵.</ref>، «[[باذان]]» و «[[ذکوان]]»<ref>ابن حجر، لسان، ج۷، ص۴۶۹.</ref> گفته‌اند که در این اسامی تصحیف یا [[اشتباه]] صورت گرفته است. [[ابن حجر]]<ref>الاصابه، ج۴، ص۱۸۸.</ref> در بخش چهارم (توهمات) از او یاد کرده و برخی او را از افراد [[تابعی]] مشهور دانسته‌اند<ref>ابن سعد، ج۵، ص۲۳۱؛ ابن حجر، الاصابه، ج۴، ص۱۸۸.</ref>، برخی هم مانند [[ابونعیم]]<ref>ابونعیم، ج۵، ص۲۹۳۷.</ref> به نقل از کتاب [[صحابه]] [[حسن بن سفیان]]، او را از صحابه شمرده‌اند. در [[وصف]] او گفته شده است: ریش بلندی داشت و با دست آن را شانه می‌کرد<ref>ابن سعد، ج۶، ص۲۹۹.</ref>. | ||
وی آزاد شده [[ام هانی دختر ابوطالب]]، [[خواهر]] [[امیر مؤمنان علی]]{{ع}} و از [[کوفیان]]<ref>ابن سعد، ج۶، ص۲۹۹؛ بخاری، ج۲، ص۱۴۴.</ref> بود. [[ابوصالح]]، [[خواستگاری]] [[رسول خدا]]{{صل}} از [[ام هانی]] و غدرخواهی او از آن [[حضرت]]<ref>طبرانی، معجم، ج۲۴، ص۴۰۵؛ حاکم، ج۲، ص۴۲۰.</ref> و [[نزول آیه]] {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ إِنَّا أَحْلَلْنَا لَكَ أَزْوَاجَكَ}}<ref>«ای پیامبر! ما آن همسرانت را که مهرشان را داده‌ای بر تو حلال کرده‌ایم » سوره احزاب، آیه ۵۰؛ اسحاق بن راهویه، ج۵، ص۲۱.</ref> را [[روایت]] کرده است. وی همچنین [[راوی]] گفتگوی ام هانی با رسول خدا{{صل}} درباره [[ناتوانی]] جسمی‌اش و دعایی است که آن حضرت به او آموخت<ref>ابونعیم، ج۵، ص۲۹۳۷؛ طبرانی، دعا، ص۱۲۴؛ ابن اثیر، ج۶، ص۱۶۷.</ref>. از وی نیز گزارشی مبنی بر [[اسارت]] [[عباس]]، عموی رسول خدا{{صل}}، به دست [[مسلمانان]] و پرداخت فدیه به مقدار بیست اوقیه و تلاش وی برای کاستن آن در دست است<ref>ابن سعد، ج۴، ص۱۰.</ref>. | وی آزاد شده [[ام هانی دختر ابوطالب]]، [[خواهر]] [[امیر مؤمنان علی]]{{ع}} و از [[کوفیان]]<ref>ابن سعد، ج۶، ص۲۹۹؛ بخاری، ج۲، ص۱۴۴.</ref> بود. [[ابوصالح]]، [[خواستگاری]] [[رسول خدا]]{{صل}} از [[ام هانی]] و غدرخواهی او از آن [[حضرت]]<ref>طبرانی، معجم، ج۲۴، ص۴۰۵؛ حاکم، ج۲، ص۴۲۰.</ref> و [[نزول آیه]] {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ إِنَّا أَحْلَلْنَا لَكَ أَزْوَاجَكَ}}<ref>«ای پیامبر! ما آن همسرانت را که مهرشان را داده‌ای بر تو حلال کرده‌ایم » سوره احزاب، آیه ۵۰؛ اسحاق بن راهویه، ج۵، ص۲۱.</ref> را [[روایت]] کرده است. وی همچنین [[راوی]] گفتگوی ام هانی با رسول خدا{{صل}} درباره [[ناتوانی]] جسمی‌اش و دعایی است که آن حضرت به او آموخت<ref>ابونعیم، ج۵، ص۲۹۳۷؛ طبرانی، دعا، ص۱۲۴؛ ابن اثیر، ج۶، ص۱۶۷.</ref>. از وی نیز گزارشی مبنی بر [[اسارت]] [[عباس]]، عموی رسول خدا{{صل}}، به دست [[مسلمانان]] و پرداخت فدیه به مقدار بیست اوقیه و تلاش وی برای کاستن آن در دست است<ref>ابن سعد، ج۴، ص۱۰.</ref>. | ||
ابوصالح، [[روایات تفسیری]] دارد<ref>ابن سعد، ج۶، ص۲۹۹؛ بخاری، ج۲، ص۱۴۴.</ref> و به نقل از [[ابن عباس]]، نزول آیه {{متن قرآن|قَالُوا لَئِنْ لَمْ تَنْتَهِ يَا نُوحُ}}<ref>«گفتند: ای نوح! اگر (از این سخنان) دست برنداری سنگسار خواهی شد» سوره شعراء، آیه ۱۱۶.</ref> را درباره [[بنی هاشم]] و [[بنی امیه]] دانسته است<ref>ابوحمزه ثمالی، ص۲۵۶.</ref>. همچنین [[تفسیر آیه]] {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا شَهَادَةُ بَيْنِكُمْ إِذَا حَضَرَ أَحَدَكُمُ الْمَوْتُ}}<ref>«ای مؤمنان! چون مرگ یکی از شما در رسد گواه گرفتن میان شما هنگام وصیت، (گواهی) دو (مرد) دادگر از شما (مسلمانان) است» سوره مائده، آیه ۱۰۶؛ ترمذی، ج۴، ص۳۲۳؛ ابن عساکر، ج۱۱، ص۶۹.</ref>. و [[آیه]] {{متن قرآن|وَإِذِ ابْتَلَى إِبْرَاهِيمَ رَبُّهُ}}<ref>«و (یاد کن) آنگاه را که پروردگار ابراهیم، او را با کلماتی آزمود » سوره بقره، آیه ۱۲۴.</ref> را آورده است<ref>ابن عساکر، ج۶، ص۱۹۴.</ref>. [[ابوصالح]] [[تفسیر]] خود را از [[ابن عباس]] فرا گرفته، و [[راوی]] [[روایات تفسیری]] او، [[محمد بن سائب کلبی]] است<ref>ابن سعد، ج۶، ص۲۹۹.</ref>. برخی، ابوصالح را در تفسیر، [[تضعیف]] کرده‌اند و دورغگو شمرده‌اند<ref>بخاری، ج۲، ص۱۴۴.</ref>. | |||
وی گفتگوی میان [[ابوبکر]] و [[حضرت فاطمه]]{{س}} را درباره [[اعتراض]] آن حضرت به [[محروم]] شدن از [[ارث]] [[مال]] [[رسول خدا]]{{صل}} [[روایت]] کرده است<ref>ابن شبه، ج۱، ص۲۱۰.</ref>. نقل این روایت از سوی ابوصالح، سبب شد تا برخی او را تضعیف کنند<ref>ر.ک: بخاری، ج۲، ص۱۴۴؛ ابی حاتم، ج۲، ص۴۳۱-۴۳۲؛ مزی، ج۴، ص۷.</ref>. حتی بعضی در [[سند]] این روایت خدشه کرده و گفته‌اند کلبی، دروغگوست<ref>البانی، ص۷۸.</ref>. از دیگر [[روایات]] ابوصالح، روایت [[وصف]] [[علی]]{{ع}} (از زبان [[ضرار بن ضمره]]) برای [[معاویه]] است<ref>منتجب الدین، ص۸۵.</ref>. | وی گفتگوی میان [[ابوبکر]] و [[حضرت فاطمه]]{{س}} را درباره [[اعتراض]] آن حضرت به [[محروم]] شدن از [[ارث]] [[مال]] [[رسول خدا]]{{صل}} [[روایت]] کرده است<ref>ابن شبه، ج۱، ص۲۱۰.</ref>. نقل این روایت از سوی ابوصالح، سبب شد تا برخی او را تضعیف کنند<ref>ر.ک: بخاری، ج۲، ص۱۴۴؛ ابی حاتم، ج۲، ص۴۳۱-۴۳۲؛ مزی، ج۴، ص۷.</ref>. حتی بعضی در [[سند]] این روایت خدشه کرده و گفته‌اند کلبی، دروغگوست<ref>البانی، ص۷۸.</ref>. از دیگر [[روایات]] ابوصالح، روایت [[وصف]] [[علی]]{{ع}} (از زبان [[ضرار بن ضمره]]) برای [[معاویه]] است<ref>منتجب الدین، ص۸۵.</ref>. | ||