مباهله در معارف و سیره علوی: تفاوت میان نسخه‌ها

==حضور امام علی در مباهله==

سران و [[اندیشمندان]] [[مسیحیان نجران]] با گردهمایی خود، [[نامه]] [[رسول اکرم]]{{صل}} را که آنان را به [[پذیرش اسلام]] [[دعوت]] کرده بود، مورد بررسی قرار داده ولی به نتیجه‌ای نهایی دست نیافتند آنان [[تعالیم]] و دستوراتی در [[اختیار]] داشتند که بر [[ظهور]] [[پیامبری]] پس از [[حضرت عیسی]]{{ع}} تأکید می‌کرد و کارهایی‌ که از محمد{{صل}} سر زده بود به پیامبری وی اشاره داشت. ازاین‌رو، [[تصمیم]] گرفتند هیئتی را حضور [[پیامبر]] اعزام کرده تا با شخص رسول اکرم{{صل}} [[دیدار]] و [[گفت‌وگو]] کنند.

به خدایی که جانم در دست اوست! هلاکت [[نجرانیان]] نزدیک شده بود و اگر مباهله انجام داده بودند به صورت بوزینه و خوک درمی‌آمدند و سرزمین‌شان بر آنها آتشی برمی‌افروخت که [[مردم]] نجران و حتی پرندگان را بر درختان، طعمه خویش می‌ساخت و هنوز سال به پایان نرسیده بود همه [[نصارا]] به [[هلاکت]] می‌رسیدند و بدین‌سان، بی‌آن‌که [[نجرانیان]] [[اسلام]] آوردند به دیار خود بازگشتند<ref>تفسیر کبیر، ج۸، ص۵۸.</ref>.

نقل شده دو تن از سران [[مسیحیان]] به نام‌های عاتب و سیّد پس از حرکت، دیری نپایید نزد [[رسول خدا]]{{صل}} بازگشتند و در حضور وی اسلام آورند<ref>طبقات کبری، ج۱، ص۳۵۷.</ref>.<ref>[[سید منذر حکیم|حکیم، سید منذر]]، [[‌پیشوایان هدایت ج۲ (کتاب)|‌پیشوایان هدایت ج۲]] ص ۱۳۱.</ref>