بیعت در لغت و اصطلاح به چه معناست؟ (پرسش) (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۱۹ مهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۲۱:۴۳
، ۱۹ مهٔ ۲۰۲۲جایگزینی متن - ' == پانویس ==' به ' == پانویس =='
جز (جایگزینی متن - '== منبعشناسی جامع فقه سیاسی == {{منبع جامع}} * کتابشناسی فقه سیاسی؛ * مقالهشناسی فقه سیاسی؛ * پایاننامهشناسی فقه سیاسی. {{پایان منبع جامع}}' به '') |
جز (جایگزینی متن - ' == پانویس ==' به ' == پانویس ==') |
||
خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
عمید زنجانی در تبیین بیعت [[سیاسی]]، آن را [[تعهد]] اشخاص به منظور اطاعت از [[خلیفه]] و [[حاکم]] دانسته و میگوید: گویی بین [[امت]] و [[امام]] قراردادی مبنی بر قبول [[اطاعت امام]] از طرف امت و [[قیام به قسط]] و [[عدالت]] از طرف امام منعقد میگردد و هر کدام از طرفین در برابر دیگری حقوق و تکالیفی را میپذیرند<ref>عباسعلی، عمید زنجانی، فقه سیاسی (تهران: امیرکبیر، ۱۳۷۳)، ج۲، ص۲۰۷؛ عبدالرحمن، ابن خلدون، مقدمه، تحقیق علی عبدالواحد وافی، ص۲۶۱.</ref>»<ref>[[حمید رضا مطهری|مطهری، حمید رضا]]، [[بیعت و وفاداری سیاسی در نظام سیاسی عصر نبوی (مقاله)|مقاله «بیعت و وفاداری سیاسی در نظام سیاسی عصر نبوی»]]، [[سیره سیاسی پیامبر اعظم (کتاب)|سیره سیاسی پیامبر اعظم]]، ص ۲۲.</ref> | عمید زنجانی در تبیین بیعت [[سیاسی]]، آن را [[تعهد]] اشخاص به منظور اطاعت از [[خلیفه]] و [[حاکم]] دانسته و میگوید: گویی بین [[امت]] و [[امام]] قراردادی مبنی بر قبول [[اطاعت امام]] از طرف امت و [[قیام به قسط]] و [[عدالت]] از طرف امام منعقد میگردد و هر کدام از طرفین در برابر دیگری حقوق و تکالیفی را میپذیرند<ref>عباسعلی، عمید زنجانی، فقه سیاسی (تهران: امیرکبیر، ۱۳۷۳)، ج۲، ص۲۰۷؛ عبدالرحمن، ابن خلدون، مقدمه، تحقیق علی عبدالواحد وافی، ص۲۶۱.</ref>»<ref>[[حمید رضا مطهری|مطهری، حمید رضا]]، [[بیعت و وفاداری سیاسی در نظام سیاسی عصر نبوی (مقاله)|مقاله «بیعت و وفاداری سیاسی در نظام سیاسی عصر نبوی»]]، [[سیره سیاسی پیامبر اعظم (کتاب)|سیره سیاسی پیامبر اعظم]]، ص ۲۲.</ref> | ||
}} | }} | ||
== پانویس == | == پانویس == |