←افطحیه خُلَّص (فطحیّه خُلَّص)
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۴۸: | خط ۴۸: | ||
ب: این عده آراء و عقاید خاصی که مناسب فرقه باشد نداشتند و چنان که گذشت در [[زمان]] کوتاهی منقرض شدند <ref>بحوث فی الملل والنحل، ج ۸، ص۳۷۴؛ الشیعة والتشیع، ص۳۳ و معجم الفرق، ص۴۱</ref>.<ref>[[محمد ربیع درویشی|درویشی، محمد ربیع]]، [[افطحیه (مقاله)|مقاله «افطحیه»]]، [[دانشنامه کلام اسلامی ج۱ (کتاب)|دانشنامه کلام اسلامی ج۱]] ص ۳۶۸.</ref> | ب: این عده آراء و عقاید خاصی که مناسب فرقه باشد نداشتند و چنان که گذشت در [[زمان]] کوتاهی منقرض شدند <ref>بحوث فی الملل والنحل، ج ۸، ص۳۷۴؛ الشیعة والتشیع، ص۳۳ و معجم الفرق، ص۴۱</ref>.<ref>[[محمد ربیع درویشی|درویشی، محمد ربیع]]، [[افطحیه (مقاله)|مقاله «افطحیه»]]، [[دانشنامه کلام اسلامی ج۱ (کتاب)|دانشنامه کلام اسلامی ج۱]] ص ۳۶۸.</ref> | ||
==افطحیه خُلَّص (فطحیّه خُلَّص)== | |||
کسانی که [[منصب امامت]] را برای دو برادر، مادام که برادر بزرگ‌تر پسری به جا نگذارد، جایز می‌‌دانند و قایل به امامت [[جعفر بن علی]]{{ع}} برادر [[امام عسکری]]{{ع}} و منکر [[امامت حضرت مهدی]]{{ع}} هستند <ref>فرق الشیعه، ص۱۱۲؛ فرهنگ فرق، ص۳۵۳</ref>. | کسانی که [[منصب امامت]] را برای دو برادر، مادام که برادر بزرگ‌تر پسری به جا نگذارد، جایز می‌‌دانند و قایل به امامت [[جعفر بن علی]]{{ع}} برادر [[امام عسکری]]{{ع}} و منکر [[امامت حضرت مهدی]]{{ع}} هستند <ref>فرق الشیعه، ص۱۱۲؛ فرهنگ فرق، ص۳۵۳</ref>. | ||
درباره [[ارتباط]] این گروه با افطحیه، از منابع برمی آید که [[عقیده]] مشهور [[شیعه]] بر اساس روایتی این بود که [[منصب امامت]] پس از [[امام حسن]]{{ع}} و [[امام حسین]]{{ع}} در دو [[برادر]] جمع نمی‌شود، وقتی عبداللّه افطح بدون بجا گذاشتن پسری از [[دنیا]] رفت گروهی از افطحیه ضمن [[اعتقاد به امامت]] عبداللّه به [[امامت]] [[حضرت کاظم]]{{ع}} به عنوان [[امام هشتم]] روی آوردند <ref>بحوث فی الملل والنحل، ج۸، ص۳۷۳</ref> و برای توجیه و تصحیح کار خود دست به [[ابتکار]] زده و گفتند: این [[حدیث]] در جایی است که برادر بزرگ‌تر [[امام]] پسری به جا بگذارد، اما در موردی که چنین نباشد مانعی در [[اجتماع]] منصب امامت در دو برادر نیست پس [[عقیده به امامت]] عبداللّه و برادرش حضرت کاظم{{ع}} [[بلا]] مانع است. | درباره [[ارتباط]] این گروه با افطحیه، از منابع برمی آید که [[عقیده]] مشهور [[شیعه]] بر اساس روایتی این بود که [[منصب امامت]] پس از [[امام حسن]]{{ع}} و [[امام حسین]]{{ع}} در دو [[برادر]] جمع نمی‌شود، وقتی عبداللّه افطح بدون بجا گذاشتن پسری از [[دنیا]] رفت گروهی از افطحیه ضمن [[اعتقاد به امامت]] عبداللّه به [[امامت]] [[حضرت کاظم]]{{ع}} به عنوان [[امام هشتم]] روی آوردند <ref>بحوث فی الملل والنحل، ج۸، ص۳۷۳</ref> و برای توجیه و تصحیح کار خود دست به [[ابتکار]] زده و گفتند: این [[حدیث]] در جایی است که برادر بزرگ‌تر [[امام]] پسری به جا بگذارد، اما در موردی که چنین نباشد مانعی در [[اجتماع]] منصب امامت در دو برادر نیست پس [[عقیده به امامت]] عبداللّه و برادرش حضرت کاظم{{ع}} [[بلا]] مانع است. | ||