صلح حدیبیه در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

{{نبوت}}

==مقدمه==

[[حدیبیه]]، مصغّر "حدباء" منطقه‌ای در نزدیکی [[مکّه]] در مسیر جدّه است که فاصله آن تا مکّه نزدیک ۲۰ کیلومتر است. نامگذاری این منطقه به حدیبیه به [[جهت]] درخت "حدباء" در آنجا بوده است.<ref>معجم البلدان، ج ۲، ص ۲۲۹. </ref> [[صلح حدیبیه]]، پیمانی است میان [[پیامبر اکرم]]{{صل}} با [[مشرکان قریش]] که در [[سال ۶ هجری]] در این مکان بسته شده است.<ref>المغازی، ج ۲، ص ۵۸۹ - ۶۱۲؛ الطبقات، ج ۲، ص ۷۲ - ۷۴. </ref> ماجرایی که به این [[مصالحه]] انجامید، چنین آغاز شد که [[رسول خدا]]{{صل}} در سال ۶ هجری به [[عزم]] [[عمره]] راهی مکّه شد. این [[تصمیم]] از آن رو بود که [[حضرت]] در [[خواب]] دید که وارد [[کعبه]] شده و سر خود را تراشیده و کلید [[خانه کعبه]] را در دست دارد. [[آیه]] {{متن قرآن|لَقَدْ صَدَقَ اللَّهُ رَسُولَهُ الرُّؤْيَا بِالْحَقِّ لَتَدْخُلُنَّ الْمَسْجِدَ الْحَرَامَ إِنْ شَاءَ اللَّهُ آمِنِينَ مُحَلِّقِينَ رُءُوسَكُمْ وَمُقَصِّرِينَ لَا تَخَافُونَ فَعَلِمَ مَا لَمْ تَعْلَمُوا فَجَعَلَ مِنْ دُونِ ذَلِكَ فَتْحًا قَرِيبًا}}<ref>«خداوند، به حق رؤیای پیامبرش را راست گردانیده است؛ شما اگر خداوند بخواهد با ایمنی، در حالی که سرهای خود را تراشیده و موها را کوتاه کرده‌اید، بی‌آنکه بهراسید به مسجد الحرام وارد می‌شوید بنابراین او چیزی را می‌دانست که شما نمی‌دانید، از این رو پیش از آن پیروزی نزدیکی پدید آورد» سوره فتح، آیه ۲۷.</ref> این رؤیای صادقانه را گزارش می‌کند. [[پیامبر]] این خواب را برای [[یاران]] خود باز گفت و [[تشرف]] به [[مکه]] و عمره را به آنها [[وعده]] داد و از ایشان خواست تا برای انجام دادن عمره آماده [[سفر]] شوند.<ref>المغازی، ج ۲، ص ۵۷۲. </ref> او به [[مسلمانان]] [[فرمان]] داد تا از برداشتن هر نوع سلاحی جز [[شمشیر]] غلاف شده ـ که برای [[حفاظت]] شخصی در سفر معمول بود ـ خودداری کنند، تا از این [[راه]] به [[اعراب]] و [[قریشیان]] [[ثابت]] کند که تنها عزم عمره داشته، به هیچ روی قصد [[جنگ]] ندارد.<ref> الطبقات، ج ۲، ص ۷۳. </ref> آن حضرت در برابر پیشنهاد حمل [[سلاح]] از سوی بعضی از مسلمانان فرمود: [[دوست]] ندارد در حال عمره سلاحی همراه داشته باشد.<ref>المغازی، ج ۲، ص ۵۷۳. </ref>

# صلح حدیبیه در پی آورنده نصرتی بزرگ، و شگرف و [[اتمام نعمت]] از سوی [[خداوند]] بر [[پیامبر]] بوده است: {{متن قرآن|إِنَّا فَتَحْنَا لَكَ فَتْحًا مُبِينًا}}<ref>"بی‌گمان ما به تو پیروزی آشکاری دادیم" سوره فتح، آیه ۱.</ref>....{{متن قرآن|ِ وَيُتِمُّ نِعْمَتَهُ عَلَيْكَ}}<ref>"و بدین گونه پروردگارت تو را برمی‌گزیند و به تو از (دانش) خوابگزاری می‌آموزد و نعمت خویش را بر تو و بر خاندان یعقوب تمام می‌گرداند چنان‌که پیش از این بر پدرانت ابراهیم و اسحاق تمام گردانید که پروردگار تو دانایی فرزانه است" سوره یوسف، آیه ۶.</ref>.

# [[مانع]] شدن [[مشرکان]] [[مکه]] از اجرای [[عمره]] [[حدیبیه]] به وسیله [[پیامبر]] و [[مؤمنان]] درحالی که [[پیامبر]] و [[مؤمنان]] تعدادی [[قربانی]] همراه داشتند: {{متن قرآن|هُمُ الَّذِينَ كَفَرُوا وَصَدُّوكُمْ عَنِ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ وَالْهَدْيَ مَعْكُوفًا أَنْ يَبْلُغَ مَحِلَّهُ}}<ref>"آنانند که کفر ورزیدند و شما را از مسجد الحرام باز داشتند و نگذاشتند قربانی بازداشته به قربانگاه خود برسد و اگر مردان و زنان مؤمنی که آنان را نمی‌شناسید (در میان آنان) نبودند- که بیم می‌رود پایمالشان کنید و ندانسته خونبهایی از ایشان به گردن شما افتد- (فر" سوره فتح، آیه ۲۵.</ref><ref>[[محمد جعفر سعیدیان‌فر|سعیدیان‌فر]] و [[سید محمد علی ایازی|ایازی]]، [[فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم]]، ج۱، ص ۴۴۲.</ref>.

== منابع ==

{{غزوه‌ها}}

[[رده:مدخل]]