ابوکالیجار مرزبان: تفاوت میان نسخه‌ها

==مقدمه==

عمادالدین ابوکالیجار مدتی پیش از [[مرگ]] [[پدر]]، [[امارت]] [[اهواز]] داشت و چون خبر مرگ پدر را شنید، روانه [[شیراز]] شد. در همین حال، گروهی از [[لشکریان]] به طرفداری از [[ابوالفوارس قوام الدوله]]، عم وی، برخاستند و او را به شیراز فراخواندند. ابوالفوارس در پاسخ آنان، با سپاهی گران از کرمان به [[فارس]] تاخت و پس از کشمکش‌های طولانی و بی‌حاصل از [[سپاه]] ابوکالیجار [[شکست]] خورد و به کرمان بازگشت (۴۱۷ ق.) و چندی بعد به سال ۴۱۹ ق. درگذشت و ابوکالیجار کرمان را به قلمرو خود ضمیمه کرد. با وجود این، وی از جانب [[خوزستان]] و [[عراق]] در [[امان]] نبود؛ زیرا پسر و [[جانشین]] مشرف الدوله، یعنی ابوطاهر جلال الدوله، که [[والی]] خوزستان و عراق بود بر سر [[تصرف]] اهواز و [[بصره]] با ابوکالیجار درافتاد و تا سال ۴۲۸ ق. که دو رقیب تن به [[صلح]] دادند درگیری و [[جنگ]] میان آنان برقرار بود. جلال الدوله به سال ۴۳۵ ق. درگذشت و راه برای دستیابی ابوکالیجار بر عراق هموار گردید و با آنکه جمعی از بغدادیان با پسر جلال الدوله [[بیعت]] کرده بودند، ابوکالیجار در همان سال وارد [[بغداد]] شد و بار دیگر، عراق به قلمرو [[بویهیان]] فارس ملحق گردید و تا حدودی وضعی شبیه به [[زمان]] عضدالدوله پیش آمد؛ اما از [[بخت]] بد بویهیان، در این زمان رقیب [[قدرتمند]] و تازه نفس آنان، یعنی [[سلجوقیان]] [[قدرت]] بسیار یافتند و با سرعتی حیرت‌انگیز بخش اعظم قلمرو آنان را از چنگشان بیرون کشیدند. با آنکه ابوکالیجار در یک برخورد منفعلانه در صدد [[برقراری صلح]] با طغرل بر آمد و دختر خود را به همسری وی داد، فایده‌ای حاصل نگردید؛ زیرا در حالی که ابوکالیجار برای بازستاندن کرمان عازم آنجا بود، ناگهان درگذشت (۴۴۰ ق.). با مرگ او، راه برای [[لشکرکشی]] طغرل و تصرف متصرفات بویهیان به‌خوبی هموار گردید.<ref>[[سید احمد رضا خضری|خضری، سید احمد رضا]]، [[تاریخ خلافت عباسی از آغاز تا پایان آل بویه (کتاب)|تاریخ خلافت عباسی از آغاز تا پایان آل بویه]] ص ۱۸۱.</ref>.

==منابع==