۶۴٬۶۴۲
ویرایش
جز
جایگزینی متن - '== جستارهای وابسته == ==' به '=='
جز (جایگزینی متن - '\<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(252\,\s252\,\s233\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\'\'\'\[\[(.*)\]\]\'\'\'(.*)\"\'\'\'(.*)\'\'\'\"(.*)\<\/div\> \<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(255\,\s245\,\s227\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\<\/div\> \<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(206\,242\,\s299\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\sn...) |
جز (جایگزینی متن - '== جستارهای وابسته == ==' به '==') |
||
| خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
اما ذلّت در برابر غیر خدا [[ناپسند]] است. [[امام]] عرضه می‌دارد: «ای خدا مرا از ذلت و [[رنج]] در [[پناه]] خود دار»<ref>نیایش چهل‌وهفتم.</ref>. از نظر [[امام سجاد]]{{ع}} [[تجاوز]] از حدود [[گناه]]، نیاز، [[استعانت]] از دیگران هنگام [[اضطرار]]، [[تضرع]] در مقابل دیگران هنگام [[بینوایی]] و یا [[ترس]]، و وامداری از جمله [[علل]] [[ذلت]] و [[خواری]] است: «بار خدایا من چون [[پیروی از هوای نفس]] را از حد گذرانیده‌ام آفریده‌ای ذلیلم»<ref>نیایش بیست‌و‌پنجم.</ref>. مرا میازمای که به هنگام اضطرار از جز تو [[یاری]] جویم و به هنگام [[بینوایی]] به پیشگاه جز تو [[خاضع]] شوم و به هنگام ترس در برابر جز تویی تضرع کنم تا مستحق [[خذلان]] و منع و [[اعراض]] گردم<ref>نیایش بیستم.</ref>. از تو زنهار می‌خواهم [[ذلّت]] وامداری در این [[جهان]] و از تبعات و عواقب آن پس از [[مرگ]]<ref>نیایش سی‌ام.</ref>.<ref>صحیفه سجادیه، ترجمه عبدالمحمد آیتی، انتشارات سروش، تهران، ۱۳۷۵، چاپ دوم؛ قاموس قرآن، سیدعلی‌اکبر قرشی، دارالکتب الاسلامیة، تهران، ۱۳۷۱، چاپ ششم؛ قرآن حکیم، ترجمه ناصر مکارم شیرازی.</ref>.<ref>[[امیر شیرزاد|شیرزاد، امیر]]، [[دانشنامه صحیفه سجادیه (کتاب)|مقاله «ذلت»، دانشنامه صحیفه سجادیه]]، ص ۲۴۰.</ref> | اما ذلّت در برابر غیر خدا [[ناپسند]] است. [[امام]] عرضه می‌دارد: «ای خدا مرا از ذلت و [[رنج]] در [[پناه]] خود دار»<ref>نیایش چهل‌وهفتم.</ref>. از نظر [[امام سجاد]]{{ع}} [[تجاوز]] از حدود [[گناه]]، نیاز، [[استعانت]] از دیگران هنگام [[اضطرار]]، [[تضرع]] در مقابل دیگران هنگام [[بینوایی]] و یا [[ترس]]، و وامداری از جمله [[علل]] [[ذلت]] و [[خواری]] است: «بار خدایا من چون [[پیروی از هوای نفس]] را از حد گذرانیده‌ام آفریده‌ای ذلیلم»<ref>نیایش بیست‌و‌پنجم.</ref>. مرا میازمای که به هنگام اضطرار از جز تو [[یاری]] جویم و به هنگام [[بینوایی]] به پیشگاه جز تو [[خاضع]] شوم و به هنگام ترس در برابر جز تویی تضرع کنم تا مستحق [[خذلان]] و منع و [[اعراض]] گردم<ref>نیایش بیستم.</ref>. از تو زنهار می‌خواهم [[ذلّت]] وامداری در این [[جهان]] و از تبعات و عواقب آن پس از [[مرگ]]<ref>نیایش سی‌ام.</ref>.<ref>صحیفه سجادیه، ترجمه عبدالمحمد آیتی، انتشارات سروش، تهران، ۱۳۷۵، چاپ دوم؛ قاموس قرآن، سیدعلی‌اکبر قرشی، دارالکتب الاسلامیة، تهران، ۱۳۷۱، چاپ ششم؛ قرآن حکیم، ترجمه ناصر مکارم شیرازی.</ref>.<ref>[[امیر شیرزاد|شیرزاد، امیر]]، [[دانشنامه صحیفه سجادیه (کتاب)|مقاله «ذلت»، دانشنامه صحیفه سجادیه]]، ص ۲۴۰.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||