زهد در معارف دعا و زیارات: تفاوت میان نسخه‌ها

ایشان، بسان جد بزرگوارش [[امام علی]]{{ع}}، زهد را در [[شادمانی]] نکردن نسبت به داده‌ها و [[تأسف]] نخوردن بر [[کاستی‌ها]] خوانده و چنین [[دعا]] می‌کند: «بار خدایا، بر محمد و خاندانش درود فرست و مرا در همه حال [[توفیق]] ده که ذکر [[جمیل]] تو گویم و به [[ستایش]] تو برخیزم... تا به آن‌چه از [[مال]] [[دنیا]] بر من ارزانی داشته‌ای دلخوش نباشم و به منع تو [[اندوه]] نخورم. [[خوف]] خود را [[شعار]] دلم گردان»<ref>نیایش بیست‌ویکم.</ref>.<ref>الصحیفة السجادیة، امام زین‌العابدین{{ع}}، نشر الهادی، قم، ۱۴۱۸؛ صحیفه سجادیه، ترجمه عبدالمحمد آیتی، انتشارات سروش، تهران، ۱۳۷۵؛ فرهنگ فارسی، آبادیس، dictonary.abadis.ir؛ قرآن حکیم، ترجمه ناصر مکارم شیرازی، دارالقرآن الکریم، قم، ۱۳۷۳؛ نهج‌البلاغه، محمدبن حسین سیدرضی، قم، نشر هجرت؛ یاداشت‌های استاد مرتضی مطهری، صدرا، تهران، ۱۳۸۵.</ref>.<ref>[[علی اکبر شایسته‌نژاد|شایسته‌نژاد، علی اکبر]] و [[زهرا بخشی|بخشی، زهرا]]، [[دانشنامه صحیفه سجادیه (کتاب)|مقاله «زهد»، دانشنامه صحیفه سجادیه]]، ص ۲۶۳.</ref>

== منابع ==