امام مهدی می‌فرماید هر کس بگوید مرا دیده دروغ می‌گوید اما از شخصیت‌های بزرگی نقل شده که حضرت را دیده‌اند این تناقض نیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

*این نکات در [[نامه]]، بزرگان را بر آن داشت، تا با تأمل و [[تدبّر]] دقیق‌تر، به محتوای [[نامه]] بنگرند و سپس اظهار نظر کنند.

*عده‌ای با توجه به این که [[نامه]]، در آخرین روزهای [[عمر]] [[نایب چهارم]] صادر شده و در آن، به پایان [[نیابت خاصه]] تصریح شده است، چنین گفته‌اند که مراد از مدعی مشاهده، [[ادعای نیابت خاصه]] و [[ارتباط با حضرت]] است؛ زیرا [[نیابت خاص]] یعنی حضور نزد [[حضرت]]، همراه [[شناخت]] آن بزرگوار و رساندن سؤالات [[مردم]] و [[ابلاغ]] پاسخ‌ها و پیام‌ها. این فرد، هم ادعای [[دیدار]] دارد و هم آنچه می‌گوید را از جانب [[حضرت]] بیان می‌کند و حرف‌ها را [[پیام]] [[حضرت]] اعلام می‌کند.<ref>بحار الانوار، ج۵۲، ص۱۵۱.</ref>

*برخی نیز گفته‌اند: مراد از [[تکذیب]] مدعی مشاهده، [[تکذیب]] مدعی [[ظهور]] است.<ref>مهدی منتظر، ص۹۳.</ref>

*بنابراین می‌توان دریافت که در [[روایت]]، صِرف [[دیدار]]، منتفی نشده است و [[عالمان]] نیز نفی  اصل [[دیدار]] را استفاده نکرده‌اند. به علاوه، [[روایت]]، مدعی مشاهده را [[کذّاب]] می‌داند؛ حال اگر کسی [[امام]] را ببیند و به دیگران نگوید، تحت این [[روایت]] قرار نمی‌گیرد؛ لذا اصل [[دیدار]]، امر ممکنی خواهد بود.