←برهان عنایت
(←منابع) |
|||
خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
===== [[برهان عنایت]] ===== | ===== [[برهان عنایت]] ===== | ||
«برهان عنایت» یکی از [[دلائل عقلی]] نصب امام است که [[فلاسفه]] و عرفاء در باره آن بحث کردهاند. طرح این بحث در حکمت و [[فلسفه]] بر این [[حقیقت]] دلالت میکند که نصب امام در [[اندیشه]] همگانی و فرامذهبی در [[جامعه]] [[فکری]] [[انسانی]] است؛ زیرا روش [[عقلی]] و [[فلسفی]]، ویژه هیچ [[دین]] و [[گرایش]] فکری نیست<ref>امیری، | «برهان عنایت» یکی از [[دلائل عقلی]] نصب امام است که [[فلاسفه]] و عرفاء در باره آن بحث کردهاند. طرح این بحث در حکمت و [[فلسفه]] بر این [[حقیقت]] دلالت میکند که نصب امام در [[اندیشه]] همگانی و فرامذهبی در [[جامعه]] [[فکری]] [[انسانی]] است؛ زیرا روش [[عقلی]] و [[فلسفی]]، ویژه هیچ [[دین]] و [[گرایش]] فکری نیست<ref>[[سلیمان امیری|امیری، سلیمان]]، [[امامت و دلائل انتصابی بودن آن (کتاب)|امامت و دلائل انتصابی بودن آن]]، ص۱۳۲.</ref>. | ||
«عنایت» یعنی اعتنا داشتن و [[کوشش]] کردن و [[همت]] گماردن به اینکه کار به بهترین وجه انجام پذیرد و هیچ نقطه از نقاط آن و لو اندک و جزئی از هیچ جهتی مبهم باقی نماند و مورد [[غفلت]] قرار نگیرد. [[برهان عنایت]]، به علم و [[فعل خداوند]] تعلق میگیرد که از آن به عنایت [[علمی]] و عنایت فعلی تعبیر شده است. مراد از عنایت در فعل [[الهی]] آن است که [[خداوند]] [[نظام تکوین]] را در کمال حسن و [[اتقان]] و [[جمال]] و [[زیبایی]] آفریده است. بنابراین، [[عنایت الهی]] به بقاء [[نظام احسن]] و [[سعادت]] و [[تکامل]] [[انسانها]] مقتضی [[ضرورت]] وجود و [[نصب امام]] از سوی خداوند است. | «عنایت» یعنی اعتنا داشتن و [[کوشش]] کردن و [[همت]] گماردن به اینکه کار به بهترین وجه انجام پذیرد و هیچ نقطه از نقاط آن و لو اندک و جزئی از هیچ جهتی مبهم باقی نماند و مورد [[غفلت]] قرار نگیرد. [[برهان عنایت]]، به علم و [[فعل خداوند]] تعلق میگیرد که از آن به عنایت [[علمی]] و عنایت فعلی تعبیر شده است. مراد از عنایت در فعل [[الهی]] آن است که [[خداوند]] [[نظام تکوین]] را در کمال حسن و [[اتقان]] و [[جمال]] و [[زیبایی]] آفریده است. بنابراین، [[عنایت الهی]] به بقاء [[نظام احسن]] و [[سعادت]] و [[تکامل]] [[انسانها]] مقتضی [[ضرورت]] وجود و [[نصب امام]] از سوی خداوند است. |