←پرسش مستقیم
(←منابع) |
برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی |
||
| خط ۶۲: | خط ۶۲: | ||
خلاصه آنکه اصل در معنای [[ولایت]] (چنان که در مقاییس و مفردات اشاره شد) «[[قرب]]» است و در [[امور اجتماعی]] و [[روابط]] [[انسان‌ها]] با یکدیگر (بنا بر نقل ابن‌اثیر در نهایة) به معنای [[تدبیر]] و [[حکومت]] ولی و تَوَلّی امور مُوَلَّی علیه است و اگر در جایی به معنای ولایت [[نصرت]] یا [[محبت]] باشد، معنای دومی است که با [[عنایت]] به معنای قرب و تدبیر که معانی اصلی هستند، باید ترجمه شود.<ref>[[محمد تقی فیاض‌بخش|فیاض‌بخش]] و [[فرید محسنی|محسنی]]، [[ولایت و امامت از منظر عقل و نقل ج۴ (کتاب)|ولایت و امامت از منظر عقل و نقل]]، ج۴ ص ۴۳.</ref> | خلاصه آنکه اصل در معنای [[ولایت]] (چنان که در مقاییس و مفردات اشاره شد) «[[قرب]]» است و در [[امور اجتماعی]] و [[روابط]] [[انسان‌ها]] با یکدیگر (بنا بر نقل ابن‌اثیر در نهایة) به معنای [[تدبیر]] و [[حکومت]] ولی و تَوَلّی امور مُوَلَّی علیه است و اگر در جایی به معنای ولایت [[نصرت]] یا [[محبت]] باشد، معنای دومی است که با [[عنایت]] به معنای قرب و تدبیر که معانی اصلی هستند، باید ترجمه شود.<ref>[[محمد تقی فیاض‌بخش|فیاض‌بخش]] و [[فرید محسنی|محسنی]]، [[ولایت و امامت از منظر عقل و نقل ج۴ (کتاب)|ولایت و امامت از منظر عقل و نقل]]، ج۴ ص ۴۳.</ref> | ||
==[[ولایت]] در لغت== | |||
«ولی» به معین [[ناصر]]، یاریگر، [[دوست]]، [[سرپرست]] و عهده‌دار امری برای انجام کامل آن است و جمع آن «[[اولیاء]]» می‌باشد. | |||
ولی: به عهده گرفت. عهده‌دار شد. | |||
[[وِلایت]]: [[قدرت]] و [[سلطه]]، [[تصرف در امور]] [[با تدبیر]] و قدرت، [[سرپرستی]]. | |||
[[وَلایت]]: [[نصرت]] و [[یاری]]. | |||
[[خلیل بن احمد]]، «ولی» را به معنای بودن چیزی بعد از چیز دیگر [و از پی هم در آمدن] می‌داند<ref>خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ص۱۰۶۸.</ref>. | |||
[[ابن فارس]]، آن را به نزدیکی معنا کرده است<ref>ابی الحسن احمد ابن فارس، معجم مقاییس اللغة، ص۱۰۶۴.</ref>. | |||
ابن منظور، «ولی» را به معنای [[یاری کردن]] دانسته و می‌گوید: | |||
«یکی از اسم‌های [[خدا]] «[[والی]]» به معنای مالک و توانا به [[تصرف]] بر تمام اشیا است»<ref>محمد بن مکرم ابن منظور، لسان العرب، ج۱۵، ص۴۰۰. اقتباس از: غلامعلی همایی، واژه‌شناسی قرآن مجید، ص۲۵۳.</ref>. «راغب» در «مفردات» می‌گوید: | |||
[[ولاء]] و توالی آن است که دو شیء یا بیشتر، به گونه‌ای در کنار یکدیگر قرار گیرد که شیء خارجی بین آن دو نباشد و از آن به عنوان استفاده برای نزدیک، [[قرب]] مکانی، [[نیت]]، [[دین]]، [[دوستی]]، یاری کردن و [[اعتقاد]] استفاده می‌شود. «وِلایة» به معنای نصرت و یاری کردن و «وَلایة» به معنای سرپرستی امر است<ref>راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۸۸۵.</ref>. | |||
«[[ابن اثیر]]» نیز در این باره می‌نویسد: | |||
«ولی» یاری کننده است و گفته شده مقصود از آن متولی امور هستی و [[مخلوقات]] است و از اسمای [[خداوند عزوجل]] «والی» است و او مالک همه چیز و تصرف کننده در آنان است. «ولایت» به [[تدبیر]] و قدرت و فعل اشاره دارد و کلمه «[[مولی]]» در [[حدیث]] زیاد به کار برده شده و معانی مختلفی می‌دهد، از جمله: [[پروردگار]]، مالک، [[سرور]]، [[بخشنده]] [[نعمت]]، آزادکننده، یاری دهنده، [[محب]] (دوست‌دار)، تابع و [[همسایه]]. هر کس امری را به عهده بگیرد یا برای به انجام رساندن آن [[قیام]] کند. او «مولی» و «ولی» است و بدین معنا است، حدیث [[پیامبر اکرم]]{{صل}} که فرمود: | |||
{{متن حدیث|مَنْ كُنْتُ مَوْلَاهُ فَعَلِيٌّ مَوْلَاهُ}}<ref>المبارک بن محمد ابن اثیر الجزری، النهایة فی غریب الحدیث و الأثر، تحقیق: ظاهر احمد الزاوی، ص۲۲۷.</ref>. | |||
اما بهترین و [[جامع‌ترین]] تعریف در خصوص ماده «ولی» [[کلام]] [[علامه مصطفوی]] است که می‌گوید: ولی به معنای {{عربی|وقوع شيء وراء شيء مع رابطة بينهما}}<ref>حسین مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۱۴، ص۲۰۳.</ref>؛ «قرارگرفتن چیزی بعد از چیز دیگر، به همراه رابطه‌ای که میان آنها وجود دارد».<ref>[[محمد ساعدی|ساعدی، محمد]]، [[آیات امامت و ولایت در تفسیر المنار (کتاب)|آیات امامت و ولایت در تفسیر المنار]]، ص ۴۲.</ref> | |||
== پرسش مستقیم== | == پرسش مستقیم== | ||