الگو:صفحهٔ اصلی/مدخل برگزیده: تفاوت میان نسخه‌ها

'''[[عصمت امام|عصمت امام]]''' صفتی درونی و شرطی لازم برای اعطای [[مقام امامت]] از طرف [[خداوند]] به [[امام]] است. یکی از اعتقادات [[شیعه]] دربارۀ [[پیامبران]] و [[امامان]]{{عم}}، مصونیت آنها از هرگونه [[گناه]]، [[خطا]]، [[اشتباه]] و [[نسیان]] است چرا که [[حجت‌های الهی]]، هادیان [[بشر]] و [[پیشوایان]] مردمند و [[هادی]] بودن [[امامان]] به معنای لزوم اقتدای به آنها در همه امور است، از این رو ائمۀ [[هدی]]{{ع}} باید مصون از هر خطا، اشتباه و گناهی باشند که این همان عصمت است. از منظر [[امامیه]] عصمت، لطفی از [[الطاف الهی]] است که فارغ از هرگونه [[اجبار]]، انسان معصوم را به [[طاعت خدا]] نزدیک و از معصیت‌ها دور می‌کند.

<div class="mainpage_box_more">[[عصمت امام|ادامه]]</div>