۶۴٬۶۴۲
ویرایش
جز
جایگزینی متن - '</ref>.↵{{مدخل امام علی}}' به '</ref>. == جستارهای وابسته == {{مدخل امام علی}}'
جز (جایگزینی متن - '\<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(252\,\s252\,\s233\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\[\[(.*)\]\](.*)\"\'\'\'(.*)\'\'\'\"(.*)\<\/div\> \<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(255\,\s245\,\s227\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\<\/div\> \<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(206\,242\,\s299\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(...) |
جز (جایگزینی متن - '</ref>.↵{{مدخل امام علی}}' به '</ref>. == جستارهای وابسته == {{مدخل امام علی}}') |
||
| خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
ابن هشام می‌گوید: سبب [[تسلیم]] شدن [[بنی قریظه]] به [[حکمیت]] سعد بن مُعاذ، این بود که [[علی]]{{ع}} فریاد کشید: "به [[خدا]] [[سوگند]]، یا شربتی که [[حمزه]] نوشید، می‌نوشم و یا دژ آنان را می‌گشایم!"<ref>السیرة النبویة، ابن هشام، ج ۳، ص ۲۵۱.</ref>. [[یهودیان]]، به لحاظ [[پیوستگی]] و [[دوستی]] دیرینی که با [[سعد بن معاذ]] داشتند، به [[داوری]] او- که می‌پنداشتند به نفع آنان خواهد بود-، گردن نهادند و [[سعد بن معاذ]]، [[حکم]] کرد که مردان آنها کشته شوند، اموالشان مصادره شود و فرزندانشان [[اسیر]] گردند. السیرة النبویة، ابن هشام- در ذکر [[گردن نهادن]] [[بنی قریظه]] به [[حکم]] [[سعد بن معاذ]]-: [[علی بن ابی طالب]]{{ع}}، در حالی که [با گروهش] [[بنی قریظه]] را محاصره کرده بود، فریاد برآورد: "ای [[لشکریان]] [[ایمان]]!" و با [[زبیر بن عوام]]، پیش آمد و فرمود: "به [[خدا]] [[سوگند]]، یا آنچه را [[حمزه]] نوشید، می‌نوشم و یا دژ آنان را می‌گشایم!". و [در این حال، یهودیان] گفتند: ای [[محمد]]! ما به [[حکم]] [[سعد بن معاذ]]، گردن می‌نهیم<ref>شایان ذکر است که آنان به امید عفو سعد بن معاذ، به حکم کردنش گردن نهادند، چون پیش از اسلام با او سابقه دوستی داشتند؛ ولی سعد به کشتن مردان و اسارت زنان و به غنیمت گرفتن دارایی‌هایشان حکم کرد.</ref><ref>السیرة النبویة، ابن هشام، ج ۳، ص ۲۵۱.</ref><ref>[[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امیرالمؤمنین (کتاب)|گزیده دانشنامه امیرالمؤمنین]]، ص ۶۳.</ref>. | ابن هشام می‌گوید: سبب [[تسلیم]] شدن [[بنی قریظه]] به [[حکمیت]] سعد بن مُعاذ، این بود که [[علی]]{{ع}} فریاد کشید: "به [[خدا]] [[سوگند]]، یا شربتی که [[حمزه]] نوشید، می‌نوشم و یا دژ آنان را می‌گشایم!"<ref>السیرة النبویة، ابن هشام، ج ۳، ص ۲۵۱.</ref>. [[یهودیان]]، به لحاظ [[پیوستگی]] و [[دوستی]] دیرینی که با [[سعد بن معاذ]] داشتند، به [[داوری]] او- که می‌پنداشتند به نفع آنان خواهد بود-، گردن نهادند و [[سعد بن معاذ]]، [[حکم]] کرد که مردان آنها کشته شوند، اموالشان مصادره شود و فرزندانشان [[اسیر]] گردند. السیرة النبویة، ابن هشام- در ذکر [[گردن نهادن]] [[بنی قریظه]] به [[حکم]] [[سعد بن معاذ]]-: [[علی بن ابی طالب]]{{ع}}، در حالی که [با گروهش] [[بنی قریظه]] را محاصره کرده بود، فریاد برآورد: "ای [[لشکریان]] [[ایمان]]!" و با [[زبیر بن عوام]]، پیش آمد و فرمود: "به [[خدا]] [[سوگند]]، یا آنچه را [[حمزه]] نوشید، می‌نوشم و یا دژ آنان را می‌گشایم!". و [در این حال، یهودیان] گفتند: ای [[محمد]]! ما به [[حکم]] [[سعد بن معاذ]]، گردن می‌نهیم<ref>شایان ذکر است که آنان به امید عفو سعد بن معاذ، به حکم کردنش گردن نهادند، چون پیش از اسلام با او سابقه دوستی داشتند؛ ولی سعد به کشتن مردان و اسارت زنان و به غنیمت گرفتن دارایی‌هایشان حکم کرد.</ref><ref>السیرة النبویة، ابن هشام، ج ۳، ص ۲۵۱.</ref><ref>[[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امیرالمؤمنین (کتاب)|گزیده دانشنامه امیرالمؤمنین]]، ص ۶۳.</ref>. | ||
== جستارهای وابسته == | |||
{{مدخل امام علی}} | {{مدخل امام علی}} | ||
== پرسش‌های وابسته == | == پرسش‌های وابسته == | ||