بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
}} | }} | ||
== مقدمه == | == مقدمه == | ||
سوره انسان [[سوره]] هفتاد و ششم [[قرآن کریم]] است. این سوره دارای ۳۱ [[آیه]] است و به آن [[سوره دهر]] و [[ابرار]] نیز می‌گویند<ref>مجمع البیان، ج۱۰، ص۶۰۸.</ref>. در [[مکی و مدنی]] بودن آن اقوال متعددی است؛ [[مدنی]] بودن همه سوره، مکی بودن همه سوره، و مدنی بودن به جز برخی [[آیات]] آخر سوره<ref>مجمع البیان، ج۱۰، ص۶۰۸.</ref>. البته همه [[روایت‌های اهل بیت]]{{عم}} و بسیاری از روایت‌های [[اهل سنت]] بر مدنی بودن این سوره دلالت دارند<ref>المیزان، ج۲۰، ص۱۲۰.</ref>.<ref>[[محمد کاظمی بنچناری|کاظمی بنچناری، محمد]]، [[انسان - کاظمی بنچناری (مقاله)|مقاله «انسان»]]، [[دانشنامه امام رضا ج۲ (کتاب)|دانشنامه امام رضا ج۲]] ص ۶۰۳.</ref> | سوره انسان [[سوره]] هفتاد و ششم [[قرآن کریم]] است. این سوره دارای ۳۱ [[آیه]] است و به آن [[سوره دهر]] و [[ابرار]] نیز می‌گویند<ref>مجمع البیان، ج۱۰، ص۶۰۸.</ref>. در [[مکی و مدنی]] بودن آن اقوال متعددی است؛ [[مدنی]] بودن همه سوره، مکی بودن همه سوره، و مدنی بودن به جز برخی [[آیات]] آخر سوره<ref>مجمع البیان، ج۱۰، ص۶۰۸.</ref>. البته همه [[روایت‌های اهل بیت]]{{عم}} و بسیاری از روایت‌های [[اهل سنت]] بر مدنی بودن این سوره دلالت دارند<ref>المیزان، ج۲۰، ص۱۲۰.</ref>.<ref>[[محمد کاظمی بنچناری|کاظمی بنچناری، محمد]]، [[سوره انسان - کاظمی بنچناری (مقاله)|مقاله «انسان»]]، [[دانشنامه امام رضا ج۲ (کتاب)|دانشنامه امام رضا ج۲]] ص ۶۰۳.</ref> | ||
== بیان فضیلت [[اهل بیت]] {{ع}} در سوره انسان == | == بیان فضیلت [[اهل بیت]] {{ع}} در سوره انسان == | ||
بر اساس منابع [[فریقین]]، آیات ۵ الی ۲۲ این سوره در [[شأن]] [[امیر مؤمنان]]{{ع}}، [[حضرت فاطمه]]{{س}}، [[امام حسن]] و [[امام حسین]]{{عم}} و [[کنیز]] آنان نازل شده است که سه [[روز]] مستمر هنگام [[افطار]]، غذای خود را [[انفاق]] کرده و فقط با آب افطار می‌کردند<ref>تفسیر القمی، ج۲، ص۳۹۸، ۳۹۹؛ الأمالی، صدوق، ص۲۵۷-۲۶۲؛ روضة الواعظین، ج۱، ص۱۶۰- ۱۶۳، الکشاف، ج۴، ص۶۷۰.</ref>. به عنوان مثال، [[علامه امینی]] در [[الغدیر]]، ۳۴ نفر از علمای معروف اهل سنت را نام می‌برد که این قضیه را در کتاب‌های خود آورده‌اند<ref>الغدیر، ج۳، ص۱۰۷-۱۱۱.</ref>. برخی از مهم‌ترین مطالب این سوره بدین شرح است: اشاره به [[خلقت انسان]] و سپس نشان دادن راه به او و [[اختیار انسان]] در طی نمودن این راه، آماده بودن [[عذاب الهی]] برای [[کافران]]، تبیین انواع نعمت‌هایی که [[خداوند]] برای ابرار اعطا خواهد نمود. سفارش به [[رسول خدا]]{{صل}} که در برابر [[حکم خداوند]] [[صبر]] کرده و [[پروردگار]] خود را [[صبح و شام]] به یاد بیاورد و شب‌ها برای او [[سجده]] نموده، و [[تسبیح]] بگوید<ref>المیزان، ج۲۰، ص۱۲۰.</ref>.<ref>[[محمد کاظمی بنچناری|کاظمی بنچناری، محمد]]، [[انسان - کاظمی بنچناری (مقاله)|مقاله «انسان»]]، [[دانشنامه امام رضا ج۲ (کتاب)|دانشنامه امام رضا ج۲]] ص ۶۰۳.</ref> | بر اساس منابع [[فریقین]]، آیات ۵ الی ۲۲ این سوره در [[شأن]] [[امیر مؤمنان]]{{ع}}، [[حضرت فاطمه]]{{س}}، [[امام حسن]] و [[امام حسین]]{{عم}} و [[کنیز]] آنان نازل شده است که سه [[روز]] مستمر هنگام [[افطار]]، غذای خود را [[انفاق]] کرده و فقط با آب افطار می‌کردند<ref>تفسیر القمی، ج۲، ص۳۹۸، ۳۹۹؛ الأمالی، صدوق، ص۲۵۷-۲۶۲؛ روضة الواعظین، ج۱، ص۱۶۰- ۱۶۳، الکشاف، ج۴، ص۶۷۰.</ref>. به عنوان مثال، [[علامه امینی]] در [[الغدیر]]، ۳۴ نفر از علمای معروف اهل سنت را نام می‌برد که این قضیه را در کتاب‌های خود آورده‌اند<ref>الغدیر، ج۳، ص۱۰۷-۱۱۱.</ref>. برخی از مهم‌ترین مطالب این سوره بدین شرح است: اشاره به [[خلقت انسان]] و سپس نشان دادن راه به او و [[اختیار انسان]] در طی نمودن این راه، آماده بودن [[عذاب الهی]] برای [[کافران]]، تبیین انواع نعمت‌هایی که [[خداوند]] برای ابرار اعطا خواهد نمود. سفارش به [[رسول خدا]]{{صل}} که در برابر [[حکم خداوند]] [[صبر]] کرده و [[پروردگار]] خود را [[صبح و شام]] به یاد بیاورد و شب‌ها برای او [[سجده]] نموده، و [[تسبیح]] بگوید<ref>المیزان، ج۲۰، ص۱۲۰.</ref>.<ref>[[محمد کاظمی بنچناری|کاظمی بنچناری، محمد]]، [[سوره انسان - کاظمی بنچناری (مقاله)|مقاله «انسان»]]، [[دانشنامه امام رضا ج۲ (کتاب)|دانشنامه امام رضا ج۲]] ص ۶۰۳.</ref> | ||
== [[امام رضا]] {{ع}} و سوره انسان == | == [[امام رضا]] {{ع}} و سوره انسان == | ||
| خط ۱۹: | خط ۱۹: | ||
طبق [[روایت]] دیگری از آن حضرت، مرد باید در [[خرج]] کردن برای [[خانواده]] خود توسعه داده و تنگ نگیرد، تا مبادا خانواده‌اش آرزوی [[مرگ]] او را بکنند. ایشان سپس آیه {{متن قرآن|وَيُطْعِمُونَ الطَّعَامَ عَلَى حُبِّهِ مِسْكِينًا وَيَتِيمًا وَأَسِيرًا}}<ref>«و خوراک را با دوست داشتنش به بینوا و یتیم و اسیر می‌دهند» سوره انسان، آیه ۸.</ref> را [[تلاوت]] کردند. بر اساس این روایت، خانواده یک مرد، در واقع اسیر او هستند. به همین علت، اگر مردی دارای [[مال]] و [[نعمت]] باشد، باید طبق این آیه بر آنها وسعت داده و سخت نگیرد<ref>الکافی، ج۷، ص۲۳۱، ۲۳۲؛ کتاب الوافی، ج۱۰، ص۴۳۶.</ref>. | طبق [[روایت]] دیگری از آن حضرت، مرد باید در [[خرج]] کردن برای [[خانواده]] خود توسعه داده و تنگ نگیرد، تا مبادا خانواده‌اش آرزوی [[مرگ]] او را بکنند. ایشان سپس آیه {{متن قرآن|وَيُطْعِمُونَ الطَّعَامَ عَلَى حُبِّهِ مِسْكِينًا وَيَتِيمًا وَأَسِيرًا}}<ref>«و خوراک را با دوست داشتنش به بینوا و یتیم و اسیر می‌دهند» سوره انسان، آیه ۸.</ref> را [[تلاوت]] کردند. بر اساس این روایت، خانواده یک مرد، در واقع اسیر او هستند. به همین علت، اگر مردی دارای [[مال]] و [[نعمت]] باشد، باید طبق این آیه بر آنها وسعت داده و سخت نگیرد<ref>الکافی، ج۷، ص۲۳۱، ۲۳۲؛ کتاب الوافی، ج۱۰، ص۴۳۶.</ref>. | ||
آیه ۲۶: {{متن قرآن|وَمِنَ اللَّيْلِ فَاسْجُدْ لَهُ وَسَبِّحْهُ لَيْلًا طَوِيلًا}}<ref>«و پاسی از شب را برای او سجده بگزار و او را در بلندای شب به پاکی بستای» سوره انسان، آیه ۲۶.</ref>، به [[رسول خدا]]{{صل}} [[دستور]] می‌دهد تا قسمتی از شب را به [[سجده]] و مقدار طولانی را به تسبیح‌گویی مشغول باشد. از [[امام رضا]]{{ع}} درباره [[تسبیح]] در این [[آیه سؤال]] شد. ایشان تسبیح را به [[نماز شب]] [[تفسیر]] نمود<ref>مجمع البیان، ج۱۰، ص۶۲۶.</ref>.<ref>[[محمد کاظمی بنچناری|کاظمی بنچناری، محمد]]، [[انسان - کاظمی بنچناری (مقاله)|مقاله «انسان»]]، [[دانشنامه امام رضا ج۲ (کتاب)|دانشنامه امام رضا ج۲]] ص ۶۰۳.</ref> | آیه ۲۶: {{متن قرآن|وَمِنَ اللَّيْلِ فَاسْجُدْ لَهُ وَسَبِّحْهُ لَيْلًا طَوِيلًا}}<ref>«و پاسی از شب را برای او سجده بگزار و او را در بلندای شب به پاکی بستای» سوره انسان، آیه ۲۶.</ref>، به [[رسول خدا]]{{صل}} [[دستور]] می‌دهد تا قسمتی از شب را به [[سجده]] و مقدار طولانی را به تسبیح‌گویی مشغول باشد. از [[امام رضا]]{{ع}} درباره [[تسبیح]] در این [[آیه سؤال]] شد. ایشان تسبیح را به [[نماز شب]] [[تفسیر]] نمود<ref>مجمع البیان، ج۱۰، ص۶۲۶.</ref>.<ref>[[محمد کاظمی بنچناری|کاظمی بنچناری، محمد]]، [[سوره انسان - کاظمی بنچناری (مقاله)|مقاله «انسان»]]، [[دانشنامه امام رضا ج۲ (کتاب)|دانشنامه امام رضا ج۲]] ص ۶۰۳.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||