بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - '\<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(252\,\s252\,\s233\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>این\sمدخل\sاز\sچند\sمنظر\sمتفاوت\،\sبررسی\sمیشود\:<\/div\> \<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(255\,\s245\,\s227\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\<\/div\> \<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(206\,242\,\s299\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\...) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳: | خط ۳: | ||
| موضوع مرتبط = | | موضوع مرتبط = | ||
| عنوان مدخل = | | عنوان مدخل = | ||
| مداخل مرتبط = | | مداخل مرتبط = [[عصمت موهوبی در کلام اسلامی]] | ||
| پرسش مرتبط = عصمت موهوبی (پرسش) | | پرسش مرتبط = عصمت موهوبی (پرسش) | ||
}} | }} | ||
==معناشناسی== | |||
== | |||
[[عصمت]] به معنای نگهداشتن و محافظت و اجتناب و [[دوری از گناه]] و [[نافرمانی خداوند]] است، [[نیروی درونی]] است برای [[حفاظت از گناه]] و [[مصونیت از اشتباه]]. این معصومیت به دو سبب [[موهبت الهی]] حاصل از [[لیاقت]] و [[درجه والای عبودیت]] و [[تسلیم]] [[حق تعالی]] و همچنین اکتساب [[عصمت الهی]] از [[راه]] تحصیل درجات بلند [[تقوا]]، [[تصفیه]] [[باطن]] و ظاهر از [[گناه]] و [[پلیدی]] و طی کردن مراحل [[قرب الهی]] حاصل میشود. لذا میتوان گفت [[مقام عصمت]] به واسطۀ دو امر حاصل میشود: | [[عصمت]] به معنای نگهداشتن و محافظت و اجتناب و [[دوری از گناه]] و [[نافرمانی خداوند]] است، [[نیروی درونی]] است برای [[حفاظت از گناه]] و [[مصونیت از اشتباه]]. این معصومیت به دو سبب [[موهبت الهی]] حاصل از [[لیاقت]] و [[درجه والای عبودیت]] و [[تسلیم]] [[حق تعالی]] و همچنین اکتساب [[عصمت الهی]] از [[راه]] تحصیل درجات بلند [[تقوا]]، [[تصفیه]] [[باطن]] و ظاهر از [[گناه]] و [[پلیدی]] و طی کردن مراحل [[قرب الهی]] حاصل میشود. لذا میتوان گفت [[مقام عصمت]] به واسطۀ دو امر حاصل میشود: | ||
#امر موهبتی که همان ملکه و [[قوه]] و یا [[علم خدادادی]] است، چنانکه [[امام صادق]]{{ع}} فرمودند: «[[معصوم]] به واسطۀ [[لطف الهی]] از جمیع [[محارم]] [[الهی]] مصون و [[معصوم]] است چنانکه [[خداوند]] فرموده: {{متن قرآن|وَ مَنْ يَعْتَصِمْ بِاللَّهِ فَقَدْ هُدِيَ إِلى صِراطٍ مُسْتَقيمٍ}}<ref>سوره آل عمران؛ آیه: ۱۰۲. </ref>.<ref>{{متن حدیث|الْمَعْصُومُ هُوَ الْمُمْتَنِعُ بِاللَّهِ مِنْ جَمِیعِ مَحَارِمِ اللَّهِ وَ قَالَ اللَّهُ تَبَارَکَ وَ تَعَالَی: وَ مَنْ یَعْتَصِمْ بِاللَّهِ فَقَدْ هُدِیَ إِلی صِراطٍ مُسْتَقِیم}}؛ معانی الاخبار، ص ۱۳۲.</ref> در واقع چنین موهبتی قبل از [[خلقت]] [[جهان مادی]] در [[عالم ذر]] برای آنان حاصل شد<ref>[[صفدر الهی راد|الهی راد، صفدر]]، [[انسانشناسی (کتاب)|انسانشناسی]]، ص ۱۲۸. </ref>. بنابر این، عصمت موهوبی یعنی اینکه [[عصمت]]، موهبتی [[الهی]] است و به کسانی که این [[لیاقت]] را با [[مجاهدت]] و تلاش در خود ایجاد کردهاند داده میشود<ref>ر.ک: صفرزاده، ابراهیم، عصمت امامان از دیدگاه عقل و وحی ص ۱۱۴-۱۱۹.</ref>، در مقابل، [[عصمت اکتسابی]] یا اختیاری قرار دارد که برخلاف عصمت موهبتی، [[انسان]] با [[اختیار]] و [[اراده]] خود و با [[مبارزه]] با هوای نفس، از [[گناه]] دوری میکند<ref>ر.ک: رضوانی، علیاصغر، شیعهشناسی و پاسخ به شبهات، ج۱، ص۵۳۰- ۵۳۸.</ref>. | #امر موهبتی که همان ملکه و [[قوه]] و یا [[علم خدادادی]] است، چنانکه [[امام صادق]]{{ع}} فرمودند: «[[معصوم]] به واسطۀ [[لطف الهی]] از جمیع [[محارم]] [[الهی]] مصون و [[معصوم]] است چنانکه [[خداوند]] فرموده: {{متن قرآن|وَ مَنْ يَعْتَصِمْ بِاللَّهِ فَقَدْ هُدِيَ إِلى صِراطٍ مُسْتَقيمٍ}}<ref>سوره آل عمران؛ آیه: ۱۰۲. </ref>.<ref>{{متن حدیث|الْمَعْصُومُ هُوَ الْمُمْتَنِعُ بِاللَّهِ مِنْ جَمِیعِ مَحَارِمِ اللَّهِ وَ قَالَ اللَّهُ تَبَارَکَ وَ تَعَالَی: وَ مَنْ یَعْتَصِمْ بِاللَّهِ فَقَدْ هُدِیَ إِلی صِراطٍ مُسْتَقِیم}}؛ معانی الاخبار، ص ۱۳۲.</ref> در واقع چنین موهبتی قبل از [[خلقت]] [[جهان مادی]] در [[عالم ذر]] برای آنان حاصل شد<ref>[[صفدر الهی راد|الهی راد، صفدر]]، [[انسانشناسی (کتاب)|انسانشناسی]]، ص ۱۲۸. </ref>. بنابر این، عصمت موهوبی یعنی اینکه [[عصمت]]، موهبتی [[الهی]] است و به کسانی که این [[لیاقت]] را با [[مجاهدت]] و تلاش در خود ایجاد کردهاند داده میشود<ref>ر.ک: صفرزاده، ابراهیم، عصمت امامان از دیدگاه عقل و وحی ص ۱۱۴-۱۱۹.</ref>، در مقابل، [[عصمت اکتسابی]] یا اختیاری قرار دارد که برخلاف عصمت موهبتی، [[انسان]] با [[اختیار]] و [[اراده]] خود و با [[مبارزه]] با هوای نفس، از [[گناه]] دوری میکند<ref>ر.ک: رضوانی، علیاصغر، شیعهشناسی و پاسخ به شبهات، ج۱، ص۵۳۰- ۵۳۸.</ref>. |