خداشناسی در فرهنگ و معارف انقلاب اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

[[امام]] در توضیح [[برهان]] یادآور می‌شود که تسلسل علل باید به نحو ترتبی و نه تعاقبی فرض شود که آن محال است. وی در ادامه با دو تقریر به تبیین تسلسل ترتبی می‌پردازد<ref>امام خمینی، تقریرات فلسفه، ج۲، ص۲۷-۲۵.</ref>.<ref>[[محمد حسن قدردان قراملکی|قدردان قراملکی، محمد حسن]]، [[خداشناسی توحیدی (مقاله)| مقاله «خداشناسی توحیدی»]]، [[منظومه فکری امام خمینی (کتاب)|منظومه فکری امام خمینی]]، ص ۱۳۳.</ref>

برهان صدیقین در اصطلاح به برهانی اطلاق می‌شود که بدون واسطه، [[انسان]] را به سوی [[حق تعالی]] رهنمون سازد و [[استدلال]] از ذات باری به خود باری باشد نه از آثار [[حق]] مثل [[برهان حدوث]] [[متکلمان]] که حدوث اثر ماده است و هکذا برهان ارسطو «[[برهان حرکت]]» یا [[برهان امکان]] که امکان هم از آثار وجود ممکن است<ref>البته در ابتدای کتاب توضیح داده شد که این نوع براهین نیز با تعریف خاص از برهان «لم» ذیل برهان لمی قرار خواهد گرفت.</ref>، بلکه [[روح]] و جوهر برهان صدیقین، استدلال از مطلق و صرف وجود است به وجود مطلق (واجب الوجود)<ref>{{عربی|إن الربانيين ينظرون إلى الوجود و يحققونه و يعلمون أنه أصل كل شيء ثم يصلون بالنظر إليه إلى أنه بحسب أصل حقيقته واجب الوجود}}، اسفار، ج۶ ص۱۴.</ref>.