ابان بن میمون قداح: تفاوت میان نسخه‌ها

ابان بن<ref>مصحف «عن ابان، عن میمون القداح» است.</ref> میمون قداح<ref>ر.ک: جامع الرواة، ج۲، ص۲۸۷.</ref> در سند ۱ [[روایت]] [[تفسیر کنز الدقائق]] به نقل از [[کتاب کافی]] یاد شده است: {{متن حدیث|فی أصول الکافی: الْحُسَيْنُ بْنُ مُحَمَّدٍ عَنْ مُعَلَّى بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ الْوَشَّاءِ عَنْ أَبَانٍ عَنْ مَيْمُونٍ الْقَدَّاحِ قَالَ قَالَ لِي أَبُو جَعْفَرٍ{{ع}} اقْرَأْ قُلْتُ مِنْ أَيِّ شَيْءٍ أَقْرَأُ قَالَ مِنَ السُّورَةِ التَّاسِعَةِ قَالَ فَجَعَلْتُ أَلْتَمِسُهَا فَقَالَ اقْرَأْ مِنْ سُورَةِ يُونُسَ قَالَ فَقَرَأْتُ {{متن قرآن|لِلَّذِينَ أَحْسَنُوا الْحُسْنَى وَزِيَادَةٌ وَلَا يَرْهَقُ وُجُوهَهُمْ قَتَرٌ وَلَا ذِلَّةٌ}}<ref>«برای آنان که نکویی کردند، نیکوترین پاداش و افزون بر آن است و چهره‌های آنان را نه غباری می‌پوشاند و نه خواری، آنان بهشتیند؛ آنها در آن جاودانند» سوره یونس، آیه ۲۶.</ref> قَالَ: «حَسْبُكَ» قَال: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ{{صل}}: إِنِّي لَأَعْجَبُ كَيْفَ لَا أَشِيبُ إِذَا قَرَأْتُ الْقُرْآنَ}}<ref>تفسیر کنز الدقائق، ج۶، ص۴۹ به گزارش از الکافی، ج۲، ص۶۳۲، ح۱۹.</ref>.<ref>[[عبدالله جوادی آملی|جوادی آملی، عبدالله]]، [[رجال تفسیری ج۱ (کتاب)|رجال تفسیری]]، ج۱ ص ۱۵۴.</ref>

[[نجاشی]] در ترجمه پسرش [[عبدالله بن میمون قداح]] می‌نویسد: {{عربی|"روی أبوه عن ابی جعفر و ابی عبدالله{{عم}}}}<ref>رجال النجاشی، ص۲۱۳، ش۵۵۷.</ref> و در [[کتب حدیثی]] نیز از هر دو [[امام]]{{ع}} [[حدیث]] نقل کرده است<ref>ر.ک: روایت از امام باقر{{ع}} (بصائر الدرجات، ج۱، ص۲۳۳؛ الکافی، ج۲، ص۸۰، ح۷)؛ نیز روایت از امام صادق{{ع}} (بصائر الدرجات، ج۱، ص۴۲۱، ح۹؛ التمحیص، ص۶۵، ح۱۵۲).</ref>.<ref>[[عبدالله جوادی آملی|جوادی آملی، عبدالله]]، [[رجال تفسیری ج۱ (کتاب)|رجال تفسیری]]، ج۱ ص ۱۵۴-۱۵۶.</ref>