ابونمله انصاری: تفاوت میان نسخه‌ها

پدرش معاذ [[بدری]]<ref>ابن عبدالبر، ج۴، ص۳۳۰؛ ذهبی، تجرید، ج۲، ص۲۰۹.</ref> و [[برادر]] [[مادری]] وی [[براء بن معرور]] است<ref>واقدی، ج۱، ص۲۳۸.</ref>. پسرش نمله نیز در احد شرکت داشت<ref>واقدی، ج۱، ص۲۳۸.</ref>. ابونمله در [[مدینه]] ساکن بود و دو پسرش [[عبدالله]] و [[محمد]] در [[واقعه حره]] کشته شدند<ref>ابن عبدالبر، ج۴، ص۳۳۰؛ مزی، ج۲۲، ص۸۲؛ ابن حجر، الاصابه، ج۷، ص۳۴۲.</ref>. [[تاریخ]] دقیق [[وفات]] او معلوم نیست و تنها گفته‌اند در [[زمان]] [[خلافت]] [[عبدالملک بن مروان]] درگذشت<ref>ابن حبان، الثقات، ج۳، ص۳۰۲؛ ابونعیم، ج۶، ص۳۰۳۶؛ مزی، ج۲۲، ص۸۲.</ref>. [[ابن سعد]]<ref>ابن سعد، ج۱، ص۱۶.</ref> روایتی از او نقل کرده بدین مضمون که ابونمله می‌گوید: [[یهود]] [[بنی قریظه]] پیوسته مطالب و اخباری را که درباره [[رسول خدا]]{{صل}} در کتاب‌هایشان بود می‌خواندند و به بچه‌های خود یاد می‌دادند. نام و اوصاف او را می‌گفتند و اینکه به سوی آنان [[هجرت]] خواهد کرد. اما وقتی [[پیامبر]] [[مبعوث]] شد، به او [[حسد]] ورزیدند و [[طغیان]] کردند و گفتند: او پیامبر [[موعود]] نیست <ref>ابن حجر، الاصابه، ج۷، ص۳۴۲.</ref>. همچنین نمله از پدرش ابونمله [[روایت]] کرده که گفت: رسول خدا{{صل}} در میان ما بود گویا برای [[دفن]] جنازه‌ای جمع شده بودند که مردی [[یهودی]] از [[حضرت]] پرسید: ای محمد! آیا این جنازه سخن گفته است؟ پیامبر فرمود: [[خدا]] داناتر است. یهودی گفت: اما من [[شهادت]] می‌دهم که این مرده سخن گفته است. رسول خدا{{صل}} فرمود: هرگاه یکی از [[اهل کتاب]] سخنی به شما گفت، نه آن را [[تصدیق]] کنید و نه [[تکذیب]]، بلکه بگویید: ما به خدا و کتابش [[ایمان]] داریم. اگر سخن [[حق]] و [[درستی]] گفته باشد، او را تکذیب، و اگر [[دروغ]] گفته باشد، تصدیق نکرده‌اید<ref>عبد الرزاق صنعانی، ج۱۱، ص۱۱۰؛ ابن ابی عاصم، ج۴، ص۱۴۰؛ ابن حبان، صحیح، ج۱۴، ص۱۵۹؛ طبرانی، ج۲۲، ص۳۴۹-۳۵۱؛ ابونعیم، ج۶، ص۳۰۳۶؛ مزی، ج۳۴، ص۳۵۴.</ref>.<ref>[[محمد رضا هدایت‌پناه|هدایت‌پناه، محمد رضا]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۱ (کتاب)|مقاله «ابونمله انصاری»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۱، ص:۵۴۵-۵۴۶.</ref>