ادهم بن امیة بن عبیده عبدی بصری: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
خط ۱۱: خط ۱۱:
و هنگام خروج ابن ثُبیط و فرزندانش، یکی دیگر از شیعیان به نام، «ادهم بن امیه» نیز به همراه ایشان از بصره خارج شد و در نزدیکی [[مکه]] در منزلی به نام [[ابطح]] به کاروان [[حضرت]] رسیدند و به همراه آن [[امام همام]] به [[کربلا]] وارد شدند و همگی این بزرگواران از جمله ادهم در [[روز عاشورا]] در رکاب [[امام]]{{ع}} به [[شهادت]] رسیدند<ref>قاموس الرجال، ج۱، ص۷۰۵؛ ابصارالعین، ص۱۶۷ و اعیان الشیعه، ج۳، ص۲۳۲.</ref>.
و هنگام خروج ابن ثُبیط و فرزندانش، یکی دیگر از شیعیان به نام، «ادهم بن امیه» نیز به همراه ایشان از بصره خارج شد و در نزدیکی [[مکه]] در منزلی به نام [[ابطح]] به کاروان [[حضرت]] رسیدند و به همراه آن [[امام همام]] به [[کربلا]] وارد شدند و همگی این بزرگواران از جمله ادهم در [[روز عاشورا]] در رکاب [[امام]]{{ع}} به [[شهادت]] رسیدند<ref>قاموس الرجال، ج۱، ص۷۰۵؛ ابصارالعین، ص۱۶۷ و اعیان الشیعه، ج۳، ص۲۳۲.</ref>.


و بنا به قولی شهادت ادهم در شدت درگیری [[حمله نخست]]<ref>در مقتل مقرم، ص۲۳۷ درباره حمله اول می‌‌نویسد: عمرسعد جلو لشکر امام حسین{{ع}} آمد و تیری رها کرد و گفت: پیش امیر ابن زیاد شهادت دهید که من اول کسی بودم به خیمه‌های حسین تیر انداختم!. بعد از او، سپاهیان عمرسعد به یاران امام{{ع}} تیر پرتاب کردند، و هیچ کس از یاران امام{{ع}} نماند جز این که به او تیری اصابت کرد. امام{{ع}} در این موقع به اصحاب فرمود: {{متن حدیث|قُومُوا رَحِمَكُمُ اَللَّهُ إِلَى اَلْمَوْتِ اَلَّذِي لاَ بُدَّ مِنْهُ فَإِنَّ هَذِهِ اَلسِّهَامَ رُسُلُ اَلْقَوْمِ إِلَيْكُمْ}}؛ «ای اصحابم خدا شما را رحمت کند به جانب مرگ که چاره‌ای از آن نیست برخیزید، و این تیرها پیام‌آورنده‌های این قوم است»، و تمام یاران امام{{ع}} یکپارچه به سپاه ابن سعد حمله کردند و قتال نمودند، که در این حمله پنجاه نفر از یاران امام{{ع}} یک جا به شهادت رسیدند. در مناقب ابن شهرآشوب، (ج ۴، ص۱۱۳) ۲۸ نفر نام می‌‌برد و سپس می‌‌نویسد: ده نفر از شهدای حمله اول از موالیان و غلامان امام حسین و امیرالمؤمنین بوده‌اند. در واقع ابن شهر آشوب تعداد شهدای حمله اول را ۳۸ نفر به شمار آورده است، که توضیح آن نیز در مقدمه کتاب آوردیم.</ref> همراه شماری از [[یاران]] [[امام]]{{ع}} اتفاق افتاده است<ref>ابصارالعین، ص۱۶۷؛ اعیان الشیعه، ج۳، ص۲۲۲.</ref>.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام حسین - ناظم‌زاده (کتاب)|اصحاب امام حسین]]، ص:۳۱۱-۳۱۳.</ref>
و بنا به قولی شهادت ادهم در شدت درگیری [[حمله نخست]]<ref>در مقتل مقرم، ص۲۳۷ درباره حمله اول می‌‌نویسد: عمرسعد جلو لشکر امام حسین{{ع}} آمد و تیری رها کرد و گفت: پیش امیر ابن زیاد شهادت دهید که من اول کسی بودم به خیمه‌های حسین تیر انداختم!. بعد از او، سپاهیان عمرسعد به یاران امام{{ع}} تیر پرتاب کردند، و هیچ کس از یاران امام{{ع}} نماند جز این که به او تیری اصابت کرد. امام{{ع}} در این موقع به اصحاب فرمود: {{متن حدیث|قُومُوا رَحِمَكُمُ اَللَّهُ إِلَى اَلْمَوْتِ اَلَّذِي لاَ بُدَّ مِنْهُ فَإِنَّ هَذِهِ اَلسِّهَامَ رُسُلُ اَلْقَوْمِ إِلَيْكُمْ}}؛ «ای اصحابم خدا شما را رحمت کند به جانب مرگ که چاره‌ای از آن نیست برخیزید، و این تیرها پیام‌آورنده‌های این قوم است»، و تمام یاران امام{{ع}} یکپارچه به سپاه ابن سعد حمله کردند و قتال نمودند، که در این حمله پنجاه نفر از یاران امام{{ع}} یک جا به شهادت رسیدند. در مناقب ابن شهرآشوب، (ج ۴، ص۱۱۳) ۲۸ نفر نام می‌‌برد و سپس می‌‌نویسد: ده نفر از شهدای حمله اول از موالیان و غلامان امام حسین و امیرالمؤمنین بوده‌اند. در واقع ابن شهر آشوب تعداد شهدای حمله اول را ۳۸ نفر به شمار آورده است، که توضیح آن نیز در مقدمه کتاب آوردیم.</ref> همراه شماری از [[یاران]] [[امام]]{{ع}} اتفاق افتاده است<ref>ابصارالعین، ص۱۶۷؛ اعیان الشیعه، ج۳، ص۲۲۲.</ref><ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام حسین - ناظم‌زاده (کتاب)|اصحاب امام حسین]]، ص:۳۱۱-۳۱۳.</ref>


== منابع ==
== منابع ==
۱۱۸٬۲۸۱

ویرایش