برهان صدیقین در فرهنگ و معارف انقلاب اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

ایشان تأکید می‌کند که: «[[انسان]] تا به قدم [[فکر]] و [[استدلال]] طالب حق و سائر إلی [[الله]] است، سیرش [[عقلی]] علمی است، و [[اهل معرفت]] و [[اصحاب]] [[عرفان]] نیست، بلکه در [[حجاب]] اعظم و اکبر واقع است، چه از ماهیات اشیاء نظر کند و حق را از آنها [[طلب]] کند، که حجب ظلمانیه است، و چه از وجودات آنها طلب کند، که حجب نورانیه است، که [[کلام]] مرحوم فیض ناظر به آن است. شرط اول تحقق سیر إلی الله خروج از [[بیت]] مظلم نفس و خودی و خود خواهی است تا آنکه منتهی شود به رفض کل تعیّنات عالم وجود، چه از خود و چه از غیر، که در منازل و مراحل بعد آن نیز از خود است. و پس از رفض مطلق، تجلی به الوهیّت و [[مقام]] الله، که مقام احدیت جمع [[اسماء]] ظهوری است، واقع شود، و {{متن حدیث|اعْرِفُوا اللَّهَ بِاللَّهِ}} به مرتبه نازله اوّلیه [[ظهور]] پیدا کند»<ref>امام خمینی، شرح چهل حدیث، ص۶۲۳ و ۶۲۴.</ref>.<ref>[[محمد حسن قدردان قراملکی|قدردان قراملکی، محمد حسن]]، [[خداشناسی توحیدی (مقاله)| مقاله «خداشناسی توحیدی»]]، [[منظومه فکری امام خمینی (کتاب)|منظومه فکری امام خمینی]]، ص ۱۳۳.</ref>