تحذیر در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

# [[پیامبر]] داری [[خلق عظیم]]، و رحمة للعالمین است و نسبت به [[امت]]: [[رئوف]]، و [[رحیم]] و بر حذر گردیده از این که مثل [[یونس]] [[پیامبر]] در امر [[دعوت]] کم صبری کرده، و خواهان [[عذاب]] [[قوم]] خویش گردد: {{متن قرآن|وَلَا تَكُنْ كَصَاحِبِ الْحُوتِ إِذْ نَادَى وَهُوَ مَكْظُومٌ}}<ref>«پس برای (رسیدن) فرمان پروردگارت شکیبایی پیشه کن و چون «همراه ماهی» (یونس) مباش آنگاه که بانگ برداشت در حالی که اندوهگین بود» سوره قلم، آیه ۴۸.</ref>.

# [[پیامبر]] از [[فتنه]] شدن توسط [[مشرکین]] برحذر داشته شده که می‌خواستند با [[مکر]] [[فریب]] با [[پیامبر]] از راه سازشکاری وارد شده و او را از [[ابلاغ]] و اعلام بعضی از آنچه [[خداوند]] ناز ل فرموده {{متن قرآن|وَاحْذَرْهُمْ أَنْ يَفْتِنُوكَ عَنْ بَعْضِ مَا أَنْزَلَ اللَّهُ إِلَيْكَ}}<ref>«و در میان آنان بنابر آنچه خداوند فرو فرستاده است داوری کن و از خواسته‌های آنان پیروی مکن و از آنان بپرهیز مبادا تو را در برخی از آنچه خداوند به سوی تو فرو فرستاده است به فتنه اندازند  و اگر رو برتابند بدان که خداوند جز این نمی‌خواهد که آنان را به برخی ا» سوره مائده، آیه ۴۹.</ref> منصرف کنند.

# [[پیامبر]] از [[منافقین]] [[جامعه اسلامی]] برحذر داشته شده و آنها از طرف [[خدا]] [[دشمن]] اعلام شده‌اند: {{متن قرآن|هُمُ الْعَدُوُّ فَاحْذَرْهُمْ}}<ref>«و هنگامی که آنان را ببینی، پیکرهاشان تو را به شگفتی می‌آورد و چون چیزی گویند به گفتارشان گوش می‌سپاری (اما) گویی چوب‌هایی خشکند پشت داده بر دیوار، هر بانگی را به زیان خود می‌پندارند، آنان دشمنند، از آنها دوری گزین! خدایشان لعنت کناد! چگونه (از حق) بازگر» سوره منافقون، آیه ۴.</ref>.

# [[پیامبر]] برحذر داشته شده از اینکه برای [[پیشرفت]] امر [[دعوت]] به تقاضای اشراف [[مؤمنین]] و موحدین [[مستضعف]] را از خود دور کند و حتی [[خداوند]] می‌فرماید این مسئله به [[پیامبر]] ارتباطی ندارد و چیزی از حساب آنها بر [[پیامبر]] نیست: {{متن قرآن|مَا عَلَيْكَ مِنْ حِسَابِهِمْ مِنْ شَيْءٍ وَمَا مِنْ حِسَابِكَ عَلَيْهِمْ مِنْ شَيْءٍ فَتَطْرُدَهُمْ فَتَكُونَ مِنَ الظَّالِمِينَ}}<ref>«و کسانی را که پروردگارشان را در سپیده‌دمان  و در پایان روز  در پی به دست آوردن خشنودی وی می‌خوانند از خود مران، نه هیچ از حساب آنان بر گردن تو و نه هیچ از حساب تو بر گردن آنهاست تا برانیشان و از ستمگران گردی» سوره انعام، آیه ۵۲.</ref><ref>[[محمد جعفر سعیدیان‌فر|سعیدیان‌فر]] و [[سید محمد علی ایازی|ایازی]]، [[فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم]]، ج۱، ص ۲۷۹.</ref>.