حارث بن عمیر ازدی لهبی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Wasity (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۱۹ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۲:۱۹ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

آشنایی اجمالی

وی منسوب به تیره بنی لهب، از قبیله ازد است[۱]. واقدی[۲] گوید: رسول خدا(ص) حارث را (سال هشتم) با نامه‌ای نزد پادشاه بصری[۳] فرستاد. چون حارث به سرزمین مؤته[۴] رسید، به شرحبیل بن عمرو غسانی برخورد. شرحبیل پرسید: کجا می‌روی؟ حارث گفت: به شام و از فرستادگان رسول خدا(ص) هستم. شرحبیل بن عمرو غسانی دستور داد او را با طناب بستند و بعد از شکنجه زیاد کشتند. وقتی این خبر به رسول خدا(ص) رسید، بر آن حضرت گران آمد و مردم را فراخواند و خبر کشته شدن حارث و اینکه به وسیله چه کسی کشته شده را به اطلاع آنان رساند؛ سپس سه هزار نفر از مسلمانان را به جنگ حاکم بصری فرستاد که غزوه موته شد. گویند: حارث تنها فرستاده آن حضرت بود که کشته شد. در منابع مختلف این داستان با اندکی تفاوت در عبارات تکرار شده است[۵].[۶]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۲، ص۹۸؛ سمعانی، الأنساب، ج۵، ص۱۴۹.
  2. واقدی، المغازی، ج۲، ص۷۵۵ و ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۶۸۲ به نقل از واقدی.
  3. و به قولی نزد پادشاه روم، احمدی میانجی، علی، مکاتیب الرسول، ج۲، ص۴۰۰.
  4. نزدیک بلقاء و دمشق در شرق اردن؛ بنگرید: یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۵، ص۲۲۰.
  5. بنگرید ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۲، ص۹۸ و ج۴، ص۲۵۵؛ ابن عبدالبر، الاستیعاب، ج۱، ص۳۶۱؛ ابن اثیر، اسد الغابه، ج۱، ص۶۲۸؛ قاضی نعمان، نعمان بن محمد، شرح الأخبار، ج۳، ص۲۰۶؛ ابن عساکر، تاریخ مدینة دمشق، ج۲، ص۷؛ ج۱۱، ص۱۱ و ۶۴۴.
  6. محمدی، رمضان، مقاله «حارث بن عمیر ازدی لهبی»، دانشنامه سیره نبوی ج۲، ص ۴۸۳.