ابن کثیر
عمادالدین ابوالفداء اسماعیل بن عمر بن کثیر قرشی معروف به «ابن کثیر» (متولد ۷۰۱ق، دمشق و متوفای ۷۷۴ق، دمشق)، گذشته‌نگار، تفسیرگر و حدیث‌نگار مشهور شافعی، تحصیلات خود را در محضر اساتیدی همچون: برهان‌الدين ابواسحاق ابراهیم فزارى، تقی‌الدین ابوالعباس احمد بن تیمیة حنبلی، جمال‌الدین ابوالحجاج مزّی، شمس‌الدین محمد ذهبی و علم‌الدین ابومحمد قاسم برزالی شافعی به اتمام رساند. او چندین جلد کتاب به رشته تحریر درآورده است. «البدایة و النهایة»، «الاجتهاد فی طلب الجهاد»، «احادیث التوحید» و «تفسیر ابن کثیر» برخی از این آثار است[۱]