نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط HeydariBot(بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ۳۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۳:۰۹ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.
بررسی دلیل ضرورت قانون در اثبات نبوت عامه عنوان مقاله‌ای است که با زبان فارسی به بررسی یکی از دلایل در اثبات نبوت عامه یعنی نیاز جامعه به قانون می‌پردازد. این مقاله ۲۴ صفحه‌ای به قلم محمود زارعی بلشتی و عسکر دیرباز نگاشته شده و در فصلنامه پژوهش‌نامه کلام (شماره ۱، پاییز و زمستان ۱۳۹۳) منتشر گشته است. [۱]
چکیده مقاله
نویسنده در چکیده مقاله خود می‌نویسد: «دلیل قانون یا دلیل حکما یکی از ادله قدیمی در اثبات نبوت عامه است. خلاصه آن این است که انسان برای رسیدن به کمال نیازمند زندگی اجتماعی زندگی است، لذا نیاز به قانون دارد تا اجتماع فرونپاشد. این قانون باید وحیانی باشد وگرنه عدالت به دست نمی آید؛ درگیری و اختلاف بی‌پایان رخ می‌دهد و نسل بشر نابود می‌شود، زیرا دانش بشری همواره نقص نسبی دارد و بشر به مصالح خود اشراف ندارد، لذا قانون بشری مورد احترام مردم نبوده و ضمانت اجرایی ندارد. برخی چون خواجه نصیرالدین طوسی این دلیل را رد کرده‌اند. چنین نیست که بشری بودن قانون موجب نابودی نسل شده باشد؛ مشکل اختلاف در جامعه، ضمانت اجرایی و بی‌عدالتی، حتی با وجود قانون وحیانی نیز رفع نشده است. همچنین راه کارهایی برای ضمانت اجرایی قانون بشری و رعایت آن نیز در طول تاریخ در جوامع مختلف وجود داشته است. دلیل حکما اصلاحی‌های دارد به این صورت که اگر وحی نباشد، انسان مصالح دنیوی و اخروی خود را نمی‌فهمد، لذا اثبات عقلی زندگی پس از مرگ پیش فرض آن است. دلیل قانون با بیان اخیر، همان دلیل هدایت است که از متقن ترین ادله در اثبات نبوت عامه است.» [۲]
محمود زارعی بلشتی
حجت الاسلام و المسلمین دکتر محمود زارعی بلشتی (متولد ۱۳۵۲ ش، تهران)، علاوه بر تحصیلات حوزوی تحصیلات دانشگاهی خود را در مقطع دکتری کلام از دانشگاه قم به اتمام رساند. عضو گروه کلام کانون ایرانی پژوهشگران فلسفه و محقق بنیاد دانشنامه اسلامی ازجمله فعالیت‌های وی است. او علاوه بر تدریس دروس دانشگاهی، تاکنون چندین جلد کتاب و مقاله به رشتهٔ تحریر درآورده است. «نگرشی بر تاریخ فلسفه اسلامی»، «عرفان ایران»، «بررسی و نقد ادله اثبات و انکار نبوت عامه»، «فلسفه اسلامی در دانشنامه راتلج»، «خدای سلفیه در ترازوی نقد»، «نقد قاعده لطف»، و «بررسی دلیل ضرورت قانون در اثبات نبوت عامه» برخی از این آثار است.[۴]
