نسخه‌ای که می‌بینید، نسخهٔ فعلی این صفحه است که توسط HeydariBot(بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ۳۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۴:۴۰ ویرایش شده است. آدرس فعلی این صفحه، پیوند دائمی این نسخه را نشان می‌دهد.
علم انسان کامل از دیدگاه سید حیدر آملی عنوان مقاله‌ای است که با زبان فارسی به بررسی این مسئله که ماهیت علم انسان کامل، نزد سید حیدر آملی چیست می‌پردازد. این مقالهٔ ۲۶ صفحه‌ای به قلم عین‌الله خادمی و عبدالله صلواتی و لیلا پوراکبر نگاشته شده و در فصلنامه ادیان و عرفان (شماره ۲، پاییز و زمستان ۱۳۹۳) منتشر گشته است.[۱]
چکیده مقاله
نویسندگان در چکیده مقاله خود می‌نویسند: «جان‌مایه عرفان اسلامی دو مسألۀ توحید و موحد، یعنی انسان کامل است و درباره آن به‌عنوان یکی از اساسی‌ترین ارکان عرفان اسلامی، مباحث عمیق و ارزشمندی مطرح شده است. یکی از مشخصه‌های بارز انسان کامل مسألۀ علم است. مقاله حاضر نیز درصدد پژوهش در این مسئله است که ماهیت و مختصات علم انسان کامل، نزد سیدحیدر آملی چیست؟ در این پژوهش این نتایج به‌دست آمد: سید حیدر آملی توانسته با برقراری پیوند میان علم و معرفت شهودی و با استمداد از سه‌گانۀ شریعت، طریقت و حقیقت و سه‌گانۀ علم‌الیقین، عین‌الیقین و حق‌الیقین، جامعیت، اصالت و برتری علم انسان کامل را به خوبی تبیین نماید. بنابراین، ماهیت علم انسان کامل در نظر سیدحیدر، از سنخ کشف است و جامعیت، سریان، یقین حقانی، لدنی، ارثی، موهبتی و اصالی بودن از مختصات آن است. همچنین، سیدحیدر بر پایۀ طرح وحدت شخصی وجود و با بهره‌گیری از دو مؤلفۀ اتحاد و سریان، به تبیین علم انسان کامل در دو قوس صعود و نزول پرداخته است. افزون برآن، در تفکر شیعی سیدحیدر، پیامبراکرم (ص) و امامان معصوم (ع)، از مصادیق اتم انسان کامل هستند».
عبدالله صلواتی
آقای دکتر عبدالله صلواتی (متولد ۱۳۵۶ ش، آمل) تحصیلات دانشگاهی خود را در مقطع دکتری فلسفه با گرایش اسلامی پیگیری کرد. دبیر بخش ادیان و عرفان بزرگ‌داشت حامیان نسخ خطی، مسئول بخش اعلام عرفان شمال آفریقا در بنیاد دایره المعارف اسلامی و معاون سردبیر کتاب ماه فلسفه از جمله فعالیت‌های وی است. او علاوه بر سوابق اجرایی و تحصیلی تاکنون چندین جلد کتاب و مقاله به رشتهٔ تحریر درآورده است. «علم انسان کامل از دیدگاه سید حیدر آملی»، «تأویل به مثابه تطبیق قرآن با عالم و آدم در تفسیر سیدحیدر آملی»، «شرح الهیات» و «حکمت به روایت حکیم» برخی از این آثار است.[۳]
