وحی یا تجربه وجودی در فلسفه یاسپرس (مقاله)
| وحی یا تجربه وجودی در فلسفه یاسپرس | |
|---|---|
 | |
| رتبه علمی | علمی پژوهشی |
| زبان | فارسی |
| نویسنده | عبدالله نصری |
| موضوع | وحی، مجاری علم لدنی |
| مذهب | شیعه |
| منتشر شده در | دوفصلنامه پژوهش‌نامه فلسفه دین |
| وابسته به | دانشگاه امام صادق (ع) |
| محل نشر | تهران، ایران |
| تاریخ نشر | پاییز و زمستان ۱۳۸۶ |
| شماره | ۱۹ |
| شماره صفحات | از صفحه ۵ تا ۱۸ مجله |
| ناشر الکترونیک | پایگاه مجلات تخصصی نور |
وحی یا تجربه وجودی در فلسفه یاسپرس عنوان مقاله‌ای است که با زبان فارسی به بررسی پدیده وحی از منظر فسلسوفان اگزیستانس می‌پردازد. این مقالهٔ ۱۴ صفحه‌ای به قلم عبدالله نصری نگاشته شده و در دوفصلنامه پژوهش‌نامه فلسفه دین (شماره ۱۰، پاییز و زبستان ۱۳۸۶) منتشر گشته است.[۱]
چکیده مقاله
- نویسنده در ابتدای چکیده مقاله خود می‌نویسد: «برخی از فیلسوفان اگزیستانس به تحلیل پدیده وحی پرداخته‌اند. برخی از آن‌ها همان تفسیر کلام سنتی را از وحی پذیرفته اند و برخی دیگر آن را به تجربه وجودی فروکاسته‌اند. یاسپرس از گروه دوم است. وی با توجه به تفسیری که از انسان و مراتب وجودی او ارائه می‌دهد، وحی را به عنوان یک نوع آگاهی درونی می‌پذیرد. به زعم وی، اگر انسان در مرتبه هستی داری قرار گیرد، در مواجهه با متعالی به یک روشنگری وجودی خاص دست می‌یابد که از آن به وحی عام تفسیر می‌شود».
- نویسنده در ادامه چکیده مقاله خود می‌نویسد: «این نوع تجربه وجودی با مراقبه و تأمل در متعالی و تفکر در وظایف خود و در ارتباط با دیگران تحقق پیدا می‌کند. وحی عام در ارتباط با ایمان فلسفی است که یاسپرس به دفاع از آن می‌پردازد. این ایمان در مقابل ایمان دینی قرار دارد. در ایمان فلسفی، فرد فقط به تجربیات شخصی خود پایبند است و هرگز آن را برای دیگران معتبر نمی‌داند. در این نوع ایمان، التزام به هیچ دین خاصی ضرورت ندارد. ایمان فلسفی در ارتباط با علم و سنت است و از آن‌ها بهره‌برداری می‌کند».
فهرست مقاله
- چکیده؛
- مقدمه؛
- مراتب انسان؛
- وحی؛
- نقد وحی خاص؛
- تجربه‌های وجودی خدا؛
- ایمان فلسفی؛
- ایمان فلسفی و علم؛
- تجربه وجودی و سنت؛
- اسطوره انسان - خدا؛
- نتیجه‌گیری؛
- یادداشت‌ها؛
- کتاب‌نامه.
دربارهٔ پدیدآورنده
آقای دکتر عبدالله نصری (متولد ۱۳۳۲ ش)، رشته فلسفه را در مقطع دکتری در دانشگاه امام صادق (ع) به اتمام رساند. عضویت در هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبایی از جمله فعالیت‌های وی است. او علاوه بر تدریس دروس دانشگاهی به تحقیق و تألیف نیز مشغول است و تاکنون چندین جلد کتاب و مقاله به رشتهٔ تحریر درآورده است. «یقین گمشده»، «مبانی رسالت انبیاء در قرآن»[۱]، «خواب‌نامه بودن وحی یا انکار قرآن»، «قرآن به مثابه گفتار نه متن نقد آخرین دیدگاه ابوزید در باب وحی و قرآن»، «ابن‌عربی و تحلیل وحی» و «وحی یا تجربه وجودی در فلسفه یاسپرس» برخی از این آثار است.[۲]
پانویس
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ پایگاه مجلات تخصصی نور خطای یادکرد: برچسب
<ref>نامعتبر؛ نام «p1» چندین بار با محتوای متفاوت تعریف شده‌است - ↑ صفحه آثار مؤلف در پرتال جامع علوم انسانی