آیۀ اصطفاء
این مدخل زیرشاخهٔ بحث آیات امامت امام علی است. آیه اصطفاء از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: آیه اصطفاء در قرآن - آیه اصطفاء در حدیث - آیه اصطفاء در کلام اسلامی - آیه اصطفاء در گفتگوهای بین‌المذاهب - پرسش‌های مرتبطمتن آیه: ﴿ثُمَّ أَوْرَثْنَا الْكِتَابَ الَّذِينَ اصْطَفَيْنَا مِنْ عِبَادِنَا فَمِنْهُمْ ظَالِمٌ لِنَفْسِهِ وَمِنْهُمْ مُقْتَصِدٌ وَمِنْهُمْ سَابِقٌ بِالْخَيْرَاتِ بِإِذْنِ اللَّهِ ذَلِكَ هُوَ الْفَضْلُ الْكَبِيرُ﴾[۱]
پانویس
- ↑ «سپس این کتاب را به کسانی از بندگان خویش که برگزیده‌ایم به میراث دادیم و برخی از آنان، ستمکاره با خویشند و برخی میانه‌رو و برخی با اذن خداوند در کارهای نیک پیشتازند؛ این همان بخشش بزرگ است» سوره فاطر، آیه ۳۲.
