ابوشیبان سعدی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط HeydariBot (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۳۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۷:۵۱ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

مقدمه

ابن حجر[۱] شرح حال او را در قسم سوم الاصابه آورده؛ یعنی عصر رسول خدا(ص) را درک کرده است. ابن ابی شیبه در مورد جلب رضایت پدر و مادر برای حضور در جنگ می‌گوید: مردی به نام شیبان، برای جنگ به سوی شام رفت. پدر پیرش در سروده‌ای، شب بیداری‌ها و زحماتش را برای بزرگ کردن وی یاد کرد. چون این سروده به گوش عمر رسید، وی را بازگرداند[۲]. ابن حجر در بخش نام‌ها[۳] فردی با نام شیبان بن مخبل سعدیه را معرفی کرده و داستان و شعری را که در کنیه‌ها، ذیل عنوان "ابوشیبان" آورده، با اندک تغییرات و اضافاتی برای وی نیز ذکر کرده است. بنابراین، نام جوانی که به جنگ رفت، شیبان بن مخبل از تیره بنی سعد است و نام پدرش که در کنیه‌ها از او با عنوان "ابوشیبان" و بدون هیچ انتسابی یاد شده، "مخبل سعدی" شاعر مشهور و شناخته شده، با کنیه ابوزید است[۴]. کنیه ابو شیبان برای وی، ساخته شرح حال نگارانی چون ابن حجر است که در اثر کمبود اطلاعات چنین کرده‌اند[۵]. در عنوان "شیبان آخر" نیز گفته که وی، همان شیبان بن مخبل است.[۶]

منابع

پانویس

  1. ابن حجر، ج۷، ص۱۸۱.
  2. ابن ابی شیبه، ج۷، ص۷۰۱.
  3. ابن حجر، ج۳، ص۳۱۳.
  4. سمعانی، ج۵، ص۴۴۰؛ ابن حجر، ج۲، ص۴۲۳.
  5. ابن حجر الاصابه، ج۳، ص۳۱۴.
  6. داداش‌نژاد، منصور، مقاله «ابوشیبان سعدی»، دانشنامه سیره نبوی ج۱، ص:۳۷۶.