هشام بن سالم جوالیقی کوفی در علوم قرآنی

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط HeydariBot (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۱ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۰۱:۵۹ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

مقدمه

وی از مفسران عصر حضور بوده است. شیخ طوسی او را از اصحاب امام صادق و امام کاظم(ع) به شمار آورده است[۱].

نجاشی نیز به روایت کردن وی از ابو عبد الله و ابو الحسن (امام صادق و امام کاظم)(ع) اشاره و بر ثقه بودن وی تأکید کرده و از کتاب تفسیر داشتن وی خبر داده است[۲].

آقا بزرگ تهرانی نیز با عنوان تفسیر الجوالیقی از تفسیر وی یاد کرده است[۳]. وی از دانشمندان شیعه بوده است؛ ازاین‌رو در تفاسیر شیعه از وی روایت شده، ولی در تفاسیر اهل تسنن ذکر نشده است [۴].[۵]

منابع

پانویس

  1. ر.ک: رجال الطوسی، ص۳۲۹ (اصحاب الصادق(ع)، باب الهاء، رقم ۱۷) و ص۳۶۳ (اصحاب الکاظم(ع)، باب الهاء، رقم ۲).
  2. ر.ک: رجال النجاشی، ص۴۳۴، رقم ۱۱۶۵.
  3. ر.ک: آقا بزرگ تهرانی، الذریعة، ج۴، ص۲۷۰، رقم ۱۲۵۵.
  4. براساس برنامه رایانه‌ای معجم فقهی موارد ذکر وی در تفاسیر شیعه ۲۰۸ مورد در ۳۳ جلد است، ولی هشام بن سالم در تفاسیر اهل تسنن هیچ موردی گزارش نمی‌شود.
  5. بابایی، علی اکبر، تاریخ تفسیر قرآن، ص ۲۳۳.