حاجر

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Hosein (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۱ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۲۴ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

حاجر: نام سرزمین و منزلی میان مکّه تا عراق که محلّ تلاقی اهل بصره و کوفه، هنگام عزیمت به مدینه است. به معنای نگهدارنده آب است، جایی که آب در آن می‌‌ماند. سید الشهدا(ع) در همین منزل، نامه «مسلم بن عقیل» را از کوفه دریافت کرد و پاسخی خطاب به مردم کوفه نوشت و توسّط پیک خویش قیس بن مسهر به سوی کوفه فرستاد[۱][۲].

منابع

پانویس

  1. مقتل الحسین، مقرم، ص ۲۰۵، نقل از معجم البلدان.
  2. محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص ۱۵۰.