تفسیر وحی در الهیات مسیحی (مقاله)

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید، نسخهٔ فعلی این صفحه است که توسط Hosein (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۱۰ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۰۷:۲۱ ویرایش شده است. آدرس فعلی این صفحه، پیوند دائمی این نسخه را نشان می‌دهد.

(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
وحی نبوت (۵)
تفسیر وحی در الهیات مسیحی
زبانفارسی
نویسندهجعفر سبحانی
موضوعمجاری علم لدنی، وحی
مذهبشیعه
منتشر شده درفصلنامه کلام اسلامی
وابسته بهمؤسسه تحقیقاتی و تعلیماتی امام صادق (ع)
محل نشرقم، ایران
تاریخ نشرزمستان ۱۳۷۷
شماره۲۸
تعداد صفحات۱۷
شماره صفحاتاز صفحه ۴ تا ۲۰ مجله
ناشر الکترونیکپایگاه مجلات تخصصی نور

تفسیر وحی در الهیات مسیحی نوشتاری از مجموعه مقالات وحی نبوت است که با زبان فارسی به بررسی پدیده وحی در مسیحیت می‌پردازد. این مقالهٔ ۱۷ صفحه‌ای به قلم جعفر سبحانی نگاشته شده و در فصلنامه کلام اسلامی (شماره ۲۸، زمستان ۱۳۷۷) منتشر گشته است.[۱]

چکیده مقاله

نویسنده در چکیده مقاله خود می‌نویسد: «در بخش پایانی بحث وحی نبوت، با عنوان «تفسیر وحی در الهیات مسیحی» مسایل زیر را ملاحظه می‌‎کنیم:

۱. مصادیق چهارگانه وحی در دایرة المعارف بریتانیکا؛
۲. تفسیر پدیدارشناسانه وحی و تبیین عناصر پنجگانه آن؛
۳. کاربردهای وحی در کتاب مقدس؛
۴. وحی تاریخی ناقص و کامل، کمال آن در فرجام تاریخ است (انتقال انسان به جهان دیگر)؛
۵. وحی زبانی و غیر زبانی، و مقصود از دومی حلول و یا تجلی خدا در مسیح، در این صورت او وحی مجسم است؛
۶. تحلیلی از مسیح: وحی مجسم؛
۷. کتاب مقدس وحی مجسم را رد کرده، او را فقط پیامبری بیش نمی‌داند».[۱]

فهرست مقاله

  • مصادیق چهارگانه وحی؛
  • تفسیر پدیدارشناسانه وحی؛
  • کاربردهای وحی در کتاب مقدس؛
  • اقسام وحی الهام؛
  • وحی تاریخی، ناقص و کامل؛
  • دیدگاه زبانی و غیر زبانی درباره وحی؛
  • وحی غیر لفظی و درونی؛
  • تحلیلی از مسیح وحی مجسم؛
  • جایگاه عیسی در عقیده مسیحیان؛
  • عقیده به پیامبری و انسان بودن عیسی؛
  • شواهد گویا بر انسان بودن مسیح؛
  • دعوت مسیح در قیصریه؛
  • او تنها یک پیامبر است؛
  • مسیح در معرفت قرآنی؛
  • پی‌نوشت‌ها.

دربارهٔ پدیدآورنده

جعفر سبحانی
آیت‌الله جعفر سبحانی (متولد ۱۳۰۸ ش، تبریز)، از مراجع تقلید شیعیان و اساتید خارج حوزه علمیه قم می‌باشد. تحصیلات حوزوی خود را نزد اساتیدی همچون حضرات آیات: سید حسین طباطبایی بروجردی، سید محمد حجت کوه‌کمره‌ای، امام خمینی و علامه طباطبایی به اتمام رساند. مشارکت در تأسیس مجله مکتب اسلام، شرکت در تدوین قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، تأسیس مؤسسه تعلیماتی تحقیقاتی امام صادق (ع)، ایجاد رشته تحصیلی کلام اسلامی از جمله فعالیت‌های وی است. او علاوه بر انجام فعالیت‌های علمی و اجرایی به تألیف آثار فراوان با موضوعات تفسیر، حدیث، فقه، اصول، کلام، تاریخ، فلسفه، ملل و نحل، رجال، درایه، نقد وهابیت و زمینه‌های دیگر علوم اسلامی و انسانی اهتمام ورزیده است و تاکنون چندین جلد کتاب و مقاله به رشته تحریر درآورده است. «مفاهیم القرآن»، «آگاهی سوم یا علم غیب»، «خاتمیت از نظر قرآن و حدیث و عقل»، «مبانی کلامی مهدویت»، «امکان ارتباط با جهان غیب»، «پیشوایی از نظر اسلام (امامت و خلافت)»، «شفاعت از دیدگاه قرآن و حدیث و عقل»، «بیعت»، «کاوش‌هایی پیرامون ولایت»، «نقش انتظار در بازسازی جامعه اسلامی»، «منشور جاوید»، «اهل سنت»، «فروغ ابدیت»، «خاتمیت و مرجعیت علمی امامان معصوم (ع)»، «نبوت عامه زیربنای زندگی»، «امتیازات رهبران آسمانی»، «مصحف علی (ع)»، «منبع علم و آگاهی امامان (ع)»، «مصحف فاطمه (س)» و « وهابیت، مبانی فکری و کارنامه عملی» برخی از این آثار است.[۲]

جستار وابسته

پانویس

دریافت متن