لزوم ادراکی به نام وحی در تکامل انسان (مقاله)

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید، نسخهٔ فعلی این صفحه است که توسط Hosein (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۱۰ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۰۷:۳۶ ویرایش شده است. آدرس فعلی این صفحه، پیوند دائمی این نسخه را نشان می‌دهد.

(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
لزوم ادراکی به نام وحی در تکامل انسان
زبانفارسی
نویسندهجعفر سبحانی
موضوعوحی
مذهبشیعه
منتشر شده درماهنامه درس‌هایی از مکتب اسلام
وابسته بهمؤسسه تعلیماتی و تحقیقاتی امام صادق (ع)
محل نشرقم، ایران
تاریخ نشرفروردین ۱۳۸۷
شماره۵۶۳
شماره صفحاتاز صفحه ۸ تا ۱۵ مجله
ناشر الکترونیکپایگاه مجلات تخصصی نور

لزوم ادراکی به نام وحی در تکامل انسان عنوان مقاله‌ای است که با زبان فارسی به بررسی لزوم و امکان وحی در تکامل انسان می‌پردازد. این مقالهٔ ۸ صفحه‌ای به قلم جعفر سبحانی نگاشته شده و در ماهنامه درس‌هایی از مکتب اسلام (شماره ۵۶۳، فروردین ۱۳۸۷) منتشر گشته است.[۱]

چکیده مقاله

  • نویسنده در ابتدای چکیده مقاله خود می‌نویسد: «بررسی‌های پیشین به روشنی ثابت نمود که روزنه‌های غیب به روی بشر باز است و هنوز هم در عصر ماشین و صنعت که بسیاری از معنویات به دست فراموشی سپرده شده است، بشر مادی به یک رشته آگاهی‌هایی دور از حس و تعقل دسترسی دارد».
  • نویسنده در ادامه چکیده مقاله خود می‌نویسد: «نمونه‌های گذشته ثابت کرد که ادعای پیامبران الهی درباره تعلیم خود که همه را برگرفته از مقام ربوبی می‌دانند، یک ادعای دور از منطق و محاسبه نیست و اگر دلایلی بر ارتباط آنان با ماورای طبیعت گواهی دهد، ادعای آنان صد در صد صحیح و قابل تصدیق خواهد بود، اینک به لزوم و امکان وحی در تکامل انسان می‌پردازیم».[۱]

فهرست مقاله

  • چکیده؛
  • تکامل انسان در سایه وحی؛
  • حقیقت وحی، ادراک عادی نیست؛
  • وحی قابل اندازه‌گیری با ابزار مادی نیست؛
  • الهیون محافظ کار؛
  • چرا این آگاهی همگانی نیست.

دربارهٔ پدیدآورنده

جعفر سبحانی
آیت‌الله جعفر سبحانی (متولد ۱۳۰۸ ش، تبریز)، از مراجع تقلید شیعیان و اساتید خارج حوزه علمیه قم می‌باشد. تحصیلات حوزوی خود را نزد اساتیدی همچون حضرات آیات: سید حسین طباطبایی بروجردی، سید محمد حجت کوه‌کمره‌ای، امام خمینی و علامه طباطبایی به اتمام رساند. مشارکت در تأسیس مجله مکتب اسلام، شرکت در تدوین قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، تأسیس مؤسسه تعلیماتی تحقیقاتی امام صادق (ع)، ایجاد رشته تحصیلی کلام اسلامی از جمله فعالیت‌های وی است. او علاوه بر انجام فعالیت‌های علمی و اجرایی به تألیف آثار فراوان با موضوعات تفسیر، حدیث، فقه، اصول، کلام، تاریخ، فلسفه، ملل و نحل، رجال، درایه، نقد وهابیت و زمینه‌های دیگر علوم اسلامی و انسانی اهتمام ورزیده است و تاکنون چندین جلد کتاب و مقاله به رشته تحریر درآورده است. «مفاهیم القرآن»، «آگاهی سوم یا علم غیب»، «خاتمیت از نظر قرآن و حدیث و عقل»، «مبانی کلامی مهدویت»، «امکان ارتباط با جهان غیب»، «پیشوایی از نظر اسلام (امامت و خلافت)»، «شفاعت از دیدگاه قرآن و حدیث و عقل»، «بیعت»، «کاوش‌هایی پیرامون ولایت»، «نقش انتظار در بازسازی جامعه اسلامی»، «منشور جاوید»، «اهل سنت»، «فروغ ابدیت»، «خاتمیت و مرجعیت علمی امامان معصوم (ع)»، «نبوت عامه زیربنای زندگی»، «امتیازات رهبران آسمانی»، «مصحف علی (ع)»، «منبع علم و آگاهی امامان (ع)»، «مصحف فاطمه (س)» و « وهابیت، مبانی فکری و کارنامه عملی» برخی از این آثار است.[۲]

پانویس

دریافت متن