خاتمیت از نظر قرآن و حدیث و عقل (کتاب)

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Hosein (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۱۶ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۸:۴۹ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

خاتمیت از نظر قرآن و حدیث و عقل
زبانفارسی
نویسندهجعفر سبحانی
موضوعخاتمیت
مذهبشیعه
ناشر[[:رده:انتشارات انتشارات امام صادق(ع)|انتشارات انتشارات امام صادق(ع)]][[رده:انتشارات انتشارات امام صادق(ع)]]
سال نشر۱۳۸۷ ش
تعداد صفحه۲۵۶
شابک‏‫‫‭۹۷۸-۹۶۴-۳۵۷-۳۳۶-۲
شماره ملی‬‬‎۱‎۶‎۴‎۱‎۱‎۶‎۹

خاتمیت از نظر قرآن و حدیث و عقل، کتابی است که با زبان فارسی به بررسی و بحث پیرامون موضوع خاتمیت، از نظر قرآن و حدیث و عقل می‌پردازد. این کتاب اثر جعفر سبحانی است و انتشارات امام صادق(ع) نشر آن را به عهده داشته‌ است.

دربارهٔ کتاب

فهرست کتاب

در این مورد اطلاعاتی در دست نیست.

در بارهٔ پدیدآورنده

جعفر سبحانی
آیت‌الله جعفر سبحانی (متولد ۱۳۰۸ ش، تبریز)، از مراجع تقلید شیعیان و اساتید خارج حوزه علمیه قم می‌باشد. تحصیلات حوزوی خود را نزد اساتیدی همچون حضرات آیات: سید حسین طباطبایی بروجردی، سید محمد حجت کوه‌کمره‌ای، امام خمینی و علامه طباطبایی به اتمام رساند. مشارکت در تأسیس مجله مکتب اسلام، شرکت در تدوین قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، تأسیس مؤسسه تعلیماتی تحقیقاتی امام صادق (ع)، ایجاد رشته تحصیلی کلام اسلامی از جمله فعالیت‌های وی است. او علاوه بر انجام فعالیت‌های علمی و اجرایی به تألیف آثار فراوان با موضوعات تفسیر، حدیث، فقه، اصول، کلام، تاریخ، فلسفه، ملل و نحل، رجال، درایه، نقد وهابیت و زمینه‌های دیگر علوم اسلامی و انسانی اهتمام ورزیده است و تاکنون چندین جلد کتاب و مقاله به رشته تحریر درآورده است. «مفاهیم القرآن»، «آگاهی سوم یا علم غیب»، «خاتمیت از نظر قرآن و حدیث و عقل»، «مبانی کلامی مهدویت»، «امکان ارتباط با جهان غیب»، «پیشوایی از نظر اسلام (امامت و خلافت)»، «شفاعت از دیدگاه قرآن و حدیث و عقل»، «بیعت»، «کاوش‌هایی پیرامون ولایت»، «نقش انتظار در بازسازی جامعه اسلامی»، «منشور جاوید»، «اهل سنت»، «فروغ ابدیت»، «خاتمیت و مرجعیت علمی امامان معصوم (ع)»، «نبوت عامه زیربنای زندگی»، «امتیازات رهبران آسمانی»، «مصحف علی (ع)»، «منبع علم و آگاهی امامان (ع)»، «مصحف فاطمه (س)» و « وهابیت، مبانی فکری و کارنامه عملی» برخی از این آثار است.[۲]

پانویس