ابوالجواظ

مقدمه

در نقلی از کلبی در ذیل آیه ﴿وَمِنْهُمْ مَنْ يَلْمِزُكَ فِي الصَّدَقَاتِ فَإِنْ أُعْطُوا مِنْهَا رَضُوا وَإِنْ لَمْ يُعْطَوْا مِنْهَا إِذَا هُمْ يَسْخَطُونَ﴾^[۱] از این شخص که یکی از منافقان صدر اسلام بوده، یاد شده ‌است. وی‌ می‌گوید: هنگامی‌ که ‌رسول ‌خدا(ص) زکاتِ جمع‌آوری شده را میان مسلمانان تقسیم می‌کرد، ابوالجواظ (ابن‌الجواظ)^[۲] پیامبر را به تقسیم ناعادلانه زکات متّهم کرد. پیامبر در واکنش به این اتّهام فرمود: "از ابوالجواظ و یارانش برحذر باشید که او منافق است"؛ آن‌گاه آیه ﴿وَمِنْهُمْ مَنْ يَلْمِزُكَ فِي الصَّدَقَاتِ فَإِنْ أُعْطُوا مِنْهَا رَضُوا وَإِنْ لَمْ يُعْطَوْا مِنْهَا إِذَا هُمْ يَسْخَطُونَ﴾^[۳] درباره‌اش نازل شد^[۴].

جز این نقل، در هیچ منبع تاریخی و رجالی از وی سخنی به میان نیامده است.^[۵]

منابع

دشتی، سید محمود، مقاله «ابوالجواظ»، دائرةالمعارف قرآن کریم ج۱

پانویس

↑ «و برخی از ایشان درباره زکات‌ها بر تو خرده می‌گیرند؛ اگر از آن به آنان داده شود خرسند می‌شوند و اگر داده نشود ناگهان به خشم می‌آیند» سوره توبه، آیه ۵۸.
↑ مجمع‌البیان، ج ۵، ص ۶۳.
↑ «و برخی از ایشان درباره زکات‌ها بر تو خرده می‌گیرند؛ اگر از آن به آنان داده شود خرسند می‌شوند و اگر داده نشود ناگهان به خشم می‌آیند» سوره توبه، آیه ۵۸.
↑ التفسیر الکبیر، ج ۱۶، ص ۹۷؛ روح‌المعانی، مج ۶، ج ۱۰، ص ۱۷۳.
↑ دشتی، سید محمود، مقاله «ابوالجواظ»، دائرةالمعارف قرآن کریم، ج۱.

[1] «و برخی از ایشان درباره زکات‌ها بر تو خرده می‌گیرند؛ اگر از آن به آنان داده شود خرسند می‌شوند و اگر داده نشود ناگهان به خشم می‌آیند» سوره توبه، آیه ۵۸.

[2] مجمع‌البیان، ج ۵، ص ۶۳.

[3] «و برخی از ایشان درباره زکات‌ها بر تو خرده می‌گیرند؛ اگر از آن به آنان داده شود خرسند می‌شوند و اگر داده نشود ناگهان به خشم می‌آیند» سوره توبه، آیه ۵۸.

[4] التفسیر الکبیر، ج ۱۶، ص ۹۷؛ روح‌المعانی، مج ۶، ج ۱۰، ص ۱۷۳.

[5] دشتی، سید محمود، مقاله «ابوالجواظ»، دائرةالمعارف قرآن کریم، ج۱.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]