تفسیر جابر جعفی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط HeydariBot (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۲۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۲۳:۰۵ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث جابر بن یزید جعفی است.

مقدمه

نجاشی از این تفسیر با عنوان التفسیر یاد و با سند متصل آن را از جابر نقل کرده است[۱]. شیخ طوسی نیز با سند از آن خبر داده است[۲]. آقا بزرگ تهرانی آن را ذکر[۳] و اسماعیل پاشا نیز در ایضاح با عنوان «تفسیر الجعفی» از آن یاد کرده[۴] و در هدیة العارفین آن را با عنوان تفسیر القرآن از تألیفات جابر بن یزید جعفی متوفای ۱۲۷ ه‍‌. ق به شمار آورده است[۵].[۶]

منابع

جستارهای وابسته

پانویس

  1. رجال النجاشی، ص۱۲۹.
  2. رجال النجاشی، ص۱۲۹.
  3. ر. ک: آقا بزرگ تهرانی، الذریعة، ج۴، ص۲۶۸، رقم ۱۲۴۵.
  4. بغدادی، ایضاح المکنون فی الذیل علی کشف الظنون، ج۳، ص۳۰۴.
  5. بغدادی، هدیة العارفین (اسماء المؤلفین و آثار المصنفین من کشف الظنون)، ج۵، ص۲۴۹.
  6. بابایی، علی اکبر، تاریخ تفسیر قرآن، ص ۳۷۴.